Koen Geens
| ||
 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 22 stycznia 1958 Brasschaat | |
| Minister finansów Belgii | ||
| Okres | od 2013 do 2014 | |
| Przynależność polityczna | CD&V | |
| Poprzednik | Steven Vanackere | |
| Następca | Johan Van Overtveldt | |
| Minister sprawiedliwości Belgii | ||
| Okres | od 2014 do 2020 | |
| Przynależność polityczna | CD&V | |
| Poprzednik | Maggie De Block | |
| Następca | Vincent Van Quickenborne | |
Koen Geens (ur. 22 stycznia 1958 w Brasschaat[1]) – belgijski i flamandzki polityk i prawnik, wykładowca akademicki, od 2013 do 2014 minister finansów, następnie do 2020 minister sprawiedliwości, od 2019 do 2020 również wicepremier i minister spraw europejskich.
Życiorys
Absolwent prawa na Katolickim Uniwersytecie w Leuven (1980), rok później uzyskał magisterium na Harvard University. W 1986 na macierzystej uczelni obronił doktorat. Zawodowo związany z KU Leuven, w 1986 objął stanowisko wykładowcy, w 1993 otrzymał pełną profesurę. W 2009 objął stanowisko dziekana jednego z wydziałów. Zajął się także prowadzeniem praktyki prawniczej, w 1994 był wśród założycieli firmy prawniczej Eubelius. Uzyskiwał członkostwo w różnych organizacjach prawniczych, instytutach naukowych i ciałach doradczych, pełniąc w nich także funkcje kierownicze[2].
Od 2007 do 2009 był szefem gabinetu politycznego premiera Flandrii Krisa Peetersa. W marcu 2013 z rekomendacji CD&V został powołany na stanowisko ministra finansów w rządzie Elia Di Rupo[3]. W maju 2014 z listy flamandzkich chadeków wybrany do Izby Reprezentantów[4]. W październiku tego samego roku w nowym gabinecie, na czele którego stanął Charles Michel, został ministrem sprawiedliwości[5]. W grudniu 2018 przejął dodatkowo obowiązki dyrektora do spraw budownictwa[6]. W 2019 uzyskał reelekcję w wyborach do niższej izby federalnego parlamentu[7].
W czerwcu 2019 Kris Peeters ustąpił z funkcji rządowych ze skutkiem na 1 lipca w związku z wyborem do Europarlamentu. Koen Geens otrzymał wówczas dodatkowo nominację na stanowisko wicepremiera[8]. Pozostał na dotychczasowych stanowiskach rządowych, gdy w październiku 2019 na czele przejściowego gabinetu stanęła Sophie Wilmès[9]. W listopadzie, w związku z odejściem Didiera Reyndersa do Komisji Europejskiej, przejął dodatkowo obowiązki ministra spraw europejskich[10]. Ponownie mianowany na dotychczasowe funkcje w marcu 2020, gdy Sophie Wilmès utworzyła swój drugi rząd[11]. Zakończył urzędowanie w październiku 2020.
Przypisy
- ↑ De heer Koen Geens (niderl.). belgium.be. [dostęp 2013-07-21].
- ↑ Koen Geens – Curriculum Vitae (ang.). ae-info.org. [dostęp 2013-07-21].
- ↑ Professor Koen Geens is new Finance Minister (ang.). kuleuven.be. [dostęp 2013-07-21].
- ↑ Informacje na stronie polling2014.belgium.be (ang.). [dostęp 2014-06-01].
- ↑ Wie is wie in de regering-Michel? (niderl.). standaard.be, 10 października 2014. [dostęp 2014-10-10].
- ↑ Overzicht: dit is de nieuwe Belgische regering (niderl.). demorgen.be, 9 grudnia 2018. [dostęp 2020-09-20].
- ↑ Voici les élus qui composent la Chambre (fr.). lavenir.net, 27 maja 2019. [dostęp 2014-06-02].
- ↑ Wouter Beke vervangt Kris Peeters in de federale regering (niderl.). vrt.be, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-29].
- ↑ Koning Filip benoemt Sophie Wilmès tot premier (niderl.). hln.be, 27 października 2019. [dostęp 2019-10-28].
- ↑ Didier Reynders cède le témoin à Philippe Goffin et Koen Geens, bouclant vingt ans de présence au fédéral (niderl.). sudinfo.be, 30 listopada 2019. [dostęp 2019-11-30].
- ↑ Prestation de serment du nouveau gouvernement fédéral (fr.). belgium.be, 17 marca 2020. [dostęp 2020-03-17].
Media użyte na tej stronie