Kokosznik (architektura)

Kokoszniki cerkwi Obrazu Chrystusa Zbawiciela Nie Ludzką Ręką Uczynionego w Monasterze Spaso-Andronikowskim w Moskwie

Kokosznik – element wystroju w postaci dekoracyjnego szczytu, mający wykrój najczęściej w kształcie łuku koszowego (rzadziej w kształcie trójkątnym, ostrołukowym lub półkolistym), zazwyczaj bogato profilowany. Charakterystyczny dla budownictwa cerkiewnego z okresu XVIXVII wieku, a następnie dla budownictwa w stylu bizantyjsko-rosyjskim z przełomu XIX i XX wieku[1].

Kokosznik stosowany był w budownictwie drewnianym oraz kamiennym i grupowany na dachach budowli szeregowo w kilku piętrzących się nad sobą rzędach. Łuki umieszczane są najczęściej u nasady bębna, hełmu, więźb dachowych lub iglic.

Zobacz też

Przypisy

  1. P. Krasny: Architektura cerkiewna na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej 1596-1914. Kraków: Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2003, s. 333 i 370. ​ISBN 83-242-0361-3

Bibliografia

Media użyte na tej stronie