Kolarstwo

Kolarstwo
Ilustracja
Wyścig kolarski
Główna organizacjaUnion Cycliste Internationale (UCI)
Popularność
Dyscyplina olimpijskaod 1896 roku (z przerwami)

Kolarstwo – bardzo szeroki termin, odnoszący się do wielu dyscyplin, zawsze jednak związanych z korzystaniem z roweru. Nazwa wywodzi się od słowa „koło” jak początkowo nazywano w Polsce rower.

Część z dyscyplin została zatwierdzona przez Międzynarodową Unię kolarską (UCI). Zatwierdzone przez ową instytucję dyscypliny należą do kolarstwa klasycznego. Istnieje szereg „wariacji” na temat sportu rowerowego, uprawianych przez amatorów na całym świecie, które nie są oficjalnie zatwierdzone – jednakże do nich również odnosi się termin – kolarstwo.

W skład kolarstwa klasycznego wchodzą:

poddyscypliny olimpijskie:

pozostałe dyscypliny:

  • kolarstwo przełajowe – jazda po leśnych bezdrożach;
  • cyklotrial – w skład którego wchodzą:
    • trial rowerowy – wykonywany w nieprzystępnym terenie, oprócz jazdy po podłożu wykonywane są skoki,
    • tube jumping – „skakanie na rowerze w rurze”, podobne do wykonywanego na rolkach, deskach,
    • dirt jumping – skoki ze specjalnego ziemnego nasypu z wykonywaniem ewolucji;
  • kolarstwo artystyczne – rowerowy „taniec”, wykonywanie różnych figur;
  • piłka rowerowa;
  • stunt rowerowy – akrobacje rowerowe wykonywane głównie na jednym kole, na równej nawierzchni.

Każdej z dyscyplin jest przypisany rodzaj sprzętu, na którym powinny być one wykonywane. Owe regulacje dotyczą m.in. rozmiaru kół, dopuszczalnych przełożeń czy kształtu ramy.

Kolarstwo jest też sportem w triatlonie.

Parakolarstwo (paracycling) – to termin odnoszący się do dyscyplin uprawianych przez zawodników niepełnosprawnych. Zawodnicy są podzieleni na grupy w zależności od używanego sprzętu:

Wpływ jazdy na rowerze na zdrowie

Wiele naukowych opracowań dowodzi, że ludzie regularnie jeżdżący na rowerze mają mniejsze skłonności do otyłości, cukrzycy, udarów, chorób serca i różnych rodzajów raka[1]. Rowerzyści nie tylko zyskują kilka lat życia, ale mają też większe szanse pozostać mobilnymi i niezależnymi w podeszłym wieku czy uniknąć demencji[1]. U ludzi, którzy jeździli do pracy rowerem, istnieje o 40% mniejsze ryzyko zgonu w czasie 15 lat badania niż pozostałych[1]. Kolarstwo znacznie poprawia kondycję układu sercowo-naczyniowego[1]. Szpital Northern General Hospital w Sheffield przeprowadził badanie w trakcie którego zbadano sprawozdania z sekcji zwłok 32 osób, które regularnie jeździły na rowerze i zmarły w różnych okolicznościach. Porównano ich serca z organami innych zmarłych tym samym wieku i tej samej płci. Okazało się, że w grupie poruszającej się na rowerach znacznie rzadziej dochodziło do zaczopowania tętnic i obstrukcji naczyń wieńcowych[2][1].

Inne badanie, opublikowane w 2016 r. przez Uniwersytet Południowej Danii, wykazało, że jazda na rowerze nawet w stosunkowo małym wymiarze czasu może znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia schorzeń serca. Naukowcy przez 20 lat monitorowali 50 000 osób w wieku od 50 do 65 lat. Ci, którzy jeździli rowerem przynajmniej dziewięćdziesiąt minut tygodniowo, byli o 24% mniej narażeni na dusznicę bolesną i zawał serca w danym czasie. Przy jeździe rowerem zaledwie pół godziny tygodniowo ryzyko spadało o 16%[3][4].

W 2000 r. ten sam uniwersytet zbadał efekty dojeżdżania rowerem do miejsca pracy lub nauki. Badacze przyglądali się życiu 30 000 mieszkańców Kopenhagi w różnym wieku średnio przez okres 15 lat. W trakcie trwania projektu zmarło 6000 osób. Okazało się, że u ludzi jeżdżących do pracy rowerem ryzyko, że umrą w trakcie okresu badania, było o 40% niższe (nawet po wzięciu pod uwagę wpływu czynników typu poziom aktywności sportowej niezwiązanej z transportem)[5][4].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e To nie jazda na rowerze jest niebezpieczna, [w:] Peter Walker, Jak rowery mogą uratować świat, Kraków: Wysoki Zamek, ISBN 978-83-950387-4-7.
  2. A Kennedy, Exercise and heart disease: cardiac findings in fatal cycle accidents., „British Journal of Sports Medicine”, 31 (4), 1997, s. 328–331, ISSN 0306-3674, PMID9429012, PMCIDPMC1332570 [dostęp 2019-02-17].
  3. Kim Blond i inni, Prospective Study of Bicycling and Risk of Coronary Heart Disease in Danish Men and Women, „Circulation”, 134 (18), 2016, s. 1409–1411, DOI10.1161/CIRCULATIONAHA.116.024651, ISSN 1524-4539, PMID27799259 [dostęp 2019-02-17].
  4. a b Korzyści z przypadkowej aktywności, [w:] Peter Walker, Jak rowery mogą uratować świat, Kraków: Wysoki Zamek, ISBN 978-83-950387-4-7.
  5. L.B. Andersen i inni, All-cause mortality associated with physical activity during leisure time, work, sports, and cycling to work, „Archives of Internal Medicine”, 160 (11), 2000, s. 1621–1628, ISSN 0003-9926, PMID10847255 [dostęp 2019-02-17].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Otley Cycle Race 2009.jpg
Autor: TJBlackwell, Licencja: CC BY 3.0
Once a year the streets of Otley are closed for an evening to clear a course for the annual cycle race. This year's event - the 24th - once again saw riders weaving through the tight closed circuit in a day of thrills, spills and pedal power.