Kolebka poczwarkowa

Opuszczona kolebka smolika znaczonego

Piaskowa kolebka (kokolit) Pachnoda sinuata

Kolebki poczwarkowe borodzieja

Kolebka poczwarkowa – rodzaj kokonu czyli osłony, miejsce przepoczwarczenia przygotowywane w miejscu swego bytowania przez niektóre larwy chrząszczy, głównie przez ryjkowcowate, kózkowate. Na kolebkę jest wygryzany nieco szerszy niż zwykle korytarz, jego powierzchnia, a zwłaszcza wszelkie otwory, są pokrywane materiałem z otoczenia (trociny powstałe ze zjadanego i nie całkiem strawionego drewna, drobne cząsteczki zawarte w glebie) zlepianym wydzieliną cewek Malpighiego zmieszaną z odchodami (cewki uchodzą do przewodu pokarmowego). W skład lepiszcza wchodzi również ślina, gdyż do przygotowania kolebki chrząszcze używają swego aparatu gębowego.

Kolebki wykonane z materiału niejadalnego (być może o charakterze repelentu – odchody) zapewniają poczwarkom odpowiedni okres spokoju, a ponadto, zwłaszcza te wykonane z twardych elementów, nie pozwalają na precyzyjne trafienie pokładełkiem przez pasożyta.

Bibliografia

• Józef Razowski: Słownik entomologiczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987. ISBN 83-01-07907-X.
• G.J. Biej-Bijenko: Zarys entomologii. Warszawa: PWRiL, 1976.