Kolec

Kolce na łodydze róży

Kolec – ostro zakończony i zwykle sztywny twór u roślin lub zwierząt.

U roślin
Kolec (łac. aculeus[1]) to wytwór epidermy oraz tkanek znajdujących się pod nią[2]. Wykształca się na łodygach (np. u jeżyny i puchowca), liściach (np. u ostrokrzewu i ostu) lub owocach (np. u agrestu i kasztanowca). W odróżnieniu od podobnych i pełniących podobne funkcje cierni nie posiada połączenia z wiązkami przewodzącymi, daje się łatwiej oderwać[2]. Zbudowany jest ze sklerenchymy. Chroni roślinę przed zjedzeniem przez zwierzęta roślinożerne.
U zwierząt
Mianem kolców określa się sztywne, zaostrzone wyrostki ciała. Powstają one ze sztywnych włosów, promieni płetw, przekształconych łusek i wypustek rogowych, np. u jeży, kolczatki australijskiej, jeżozwierzy lub ryb. U wielu gatunków kolce są połączone z gruczołami jadowymi.

Zobacz też

Przypisy

  1. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, s. 654. ISBN 83-01-14342-8.
  2. a b Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. wydanie II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.

Media użyte na tej stronie

Rose prickle.jpg
Autor: John Desjarlais z Pasadena, USA, Licencja: CC BY 2.0
Although mature thorns are more brown and ugly, these fresh ones have an interesting translucence when hit with strong light (morning sunlight in this case).
yin yang
Piquants hérisson.JPG
Autor: Leag, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Piquants de hérisson en gros plan