Kolegium jezuitów w Krakowie (ul. M. Kopernika)

Kolegium Jezuitów
(Cracoviense Collegium Maximum SS. Cordis Iesu)

nr rej. A-1040 17 września 1966 roku z 1966
Portal
Państwo	Polska
Miejscowość	Kraków, ul. Mikołaja Kopernika 26
Architekt	Antoni Łuszczkiewicz Ignacy Miarczyński Stanisław Krzyżanowski Franciszek Mączyński
Ukończenie budowy	1868
Położenie na mapie Krakowa Kolegium Jezuitów (Cracoviense Collegium Maximum SS. Cordis Iesu)
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kolegium Jezuitów (Cracoviense Collegium Maximum SS. Cordis Iesu)
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kolegium Jezuitów (Cracoviense Collegium Maximum SS. Cordis Iesu)
50°03′44,395″N 19°56′57,923″E/50,062332 19,949423

Kolegium jezuitów przy bazylice pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa, przy ulicy Kopernika 26, sięga swoich początków 1868 roku. Jego początki wiążą się z ponownym przybyciem jezuitów do Krakowa w 1867 i otwarciem w kamienicy zbudowanej przy klasztorze kanoników regularnych (ul. Bożego Ciała) studiów filozoficznych i teologicznych dla jezuitów. Przeniosła się tu jednocześnie również ze Lwowa kuria prowincjalska prowincji galicyjskiej Towarzystwa Jezusowego.

Jezuici korzystali z kaplicy domowej kanoników i pomagali w pracy duszpasterskiej w kościele Bożego Ciała. W 1868 zakupiono posiadłość przy ul. Kopernika i 10 października 1868 otwarto w istniejących tam budynkach kolegium krakowskie, przenosząc się z klasztoru kanoników regularnych.

Tymczasową trójnawową kaplicę publiczną urządzono w 1870. Kolegium budowano etapami na podstawie planów Antoniego Łuszczkiewicza, Ignacego Miarczyńskiego, Stanisława Krzyżanowskiego, Franciszka Mączyńskiego. Wielokrotnym kierownikiem robót był brat zakonny Stanisław Dydek SJ.

Podczas I i II wojny światowej mieścił się w kolegium szpital wojskowy. Z chwilą wybuchu wojny w 1939 gmach kolegium został udostępniony z umeblowaniem na szpital wojskowy, zaś sami jezuici zatrzymali kilkanaście pokoi, z których zostali wyrzuceni przez Niemców 23 czerwca 1941 roku. Po powrocie jezuitów do części kolegium w 1946 wyposażono na nowo pokoje mieszkalne, których nie zajmował szpital państwowy. Kolegium zostało zwrócone jezuitom w całości ostatecznie etapami dopiero w latach 1980-96.

Obecnie dużą część kolegium zajmują pomieszczenia Ignatianum.

Na tej samej parceli znajdują się jeszcze Dom pisarzy im. Piotra Skargi SI, Wydawnictwo WAM oraz Biblioteka Naukowa Jezuitów.

Bibliografia

• Jerzy Paszenda: Cztery wieki jezuitów w Krakowie. Kraków: 1983.