Kolej Leśna Puszczy Białowieskiej – Hajnówka
kolej wąskotorowa | |
Pociąg kolejki wąskotorowej | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Operator | Nadleśnictwo Hajnówka |
Liczba linii | 2 |
Lata funkcjonowania | od 1916 |
Infrastruktura | |
Długość sieci | obecnie 17 km[1] |
Rozstaw szyn | 600 mm[1] |
Liczba stacji | 3 |
Portal ![]() |
Kolej Leśna Puszczy Białowieskiej – Hajnówka – kolejka wąskotorowa budowana na terenie Puszczy Białowieskiej w latach 1916–1957. Budowę rozpoczęli Niemcy podczas I wojny światowej. Obecnie kolejka ma charakter turystyczny.
Historia
Celem budowy kolei wąskotorowej była eksploatacja lasów Białowieskich oraz zapewnienie transportu ściętych drzew do tartaku. Budowę rozpoczęli Niemcy w 1916 r., którzy okupowali te tereny. Do budowy wykorzystano przymusową siłę roboczą – jeńców wojennych. Niemcy potrzebowali drewna, wybudowali nawet w Białowieży i innych okolicznych miejscowościach tartaki i stolarnie, a w Hajnówce fabrykę półproduktów chemicznych z drewna. Do zakończenia I wojny światowej wybudowano 85 km torów (na trasach: Hajnówka-Masiewo, Hajnówka-Starzyna, Hajnówka-Stara Białowieża, Białowieża-Czoło i odgałęzienia), oraz kolejki przenośne o łącznej długości 180–200 km. W okresie wojny Niemcy wycięli i wywieźli z puszczy ok. 5 milionów m³ drewna.
Na przestrzeni lat 1920–1939 budowa kolejnych torów i koniecznej infrastruktury nadal trwała i do wybuchu II wojny światowej łączna długość tras wynosiła ok. 360 km, w tym 200 km odcinków stałych[2], a kolej wąskotorowa dysponowała 24 parowozami. Rocznie z puszczy wywożono ok. 1 mln m³ drewna. W warsztatach naprawczych wykonywano naprawy główne parowozów[2]. Trasa jednotorowej kolei obejmowała prawie całą Puszczę Białowieską.
Podczas II wojny światowej kolejka służyła okolicznej ludności do transportu i łączności, następnie okupanci wykorzystali ją do walki z partyzantami i dalszej wycinki lasów.
Po odzyskaniu niepodległości i ustanowieniu granic, po stronie polskiej pozostało ok. 180 km torów. Zniszczenia wojenne odbudowano i kolejka ponownie stała się środkiem transportu drewna dla miejscowego przemysłu. W okresie lat 60 przewożono nią rocznie ok. 200 000 m³ drewna.
W 1974 r. zakończono eksploatację 12 parowozów i zastąpiono je 9 lokomotywami spalinowymi V10C o mocy 102 KM produkcji wschodnioniemieckiej[2]. W latach 1991–1992 zakończono przemysłową eksploatację kolejki, a na 75. rocznicę utworzenia kolejki uruchomiono trasę osobową o charakterze turystycznym Hajnówka-Topiło. W 1991 roku z okazji rocznicy na trasę wrócił parowóz oraz wydano folder informacyjny. W warsztatach kolejki zbudowano na ten cel tabor do przewozu osób. W 1996 roku otworzono drugą, krótszą trasę Hajnówka-Postołowo.
Obecnie
Leśna kolejka wąskotorowa może kursować przez cały rok, jednak planowane przejazdy odbywają się w ciągu lata: W okresie od 27 lipca do 30 sierpnia 2020 w każdy wtorek, czwartek, piątek, sobotę i niedzielę o godz.10:00 i 14:00 – i w okresie od 3 września do 29 września 2020 w każdy czwartek i sobotę o godz. 10:00 i 14:00.[3] Kolejka może kursować na 2 trasach w zależności od liczby chętnych. Kolejki leśne oferują również prywatne, komercyjne przejazdy dla zorganizowanych grup. Możliwe jest wówczas podłączenie do pociągu parowozu zamiast lokomotywy spalinowej oraz zainscenizowanie napadu – kontrola dokumentów przez białoruskich pograniczników. Napadająca grupa przebrana jest w odpowiednie stroje, uzbrojona w broń i posługuje się jedynie językiem rosyjskim lub białoruskim.
Trasa kolejki
- Hajnówka Wąskotorowa – Topiło. Długość trasy – 11 km. Minimalna liczba osób – 40. Czas przejazdu w jedną stronę – godzina. Postój w Topile – godzina.
- Hajnówka Wąskotorowa – Postołowo. Długość trasy – 6 km. Minimalna liczba osób – 20. Czas przejazdu w jedną stronę – pół godziny. Postój w Postołowie – godzina.
Godzinna trasa kolejki przebiega cały czas przez las Białowieski oraz niewielkie polany. Kolejka kursuje z prędkością 15 km/h. Szerokość toru 600 mm.
Na terenie stacji Hajnówka Wąskotorowa znajduje się zabytkowy parowóz z 1918 typu HF do przewożenia drewna wraz z wagonikami, budynek stacji z kasą, toalety, peron stacji oraz wiata nad peronem.
Na terenie Topiła również znajduje się zabytkowy parowóz Las47 do przewożenia drewna wraz z wagonikami, peron stacji oraz wiata nad peronem.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Kolej wąskotorowa w Polsce, Urząd Transportu Kolejowego, s. 10.
- ↑ a b c Ryszard Burzykowski. Kolej Puszczy Białowieskiej. „Świat Kolei”. 5/2016. s. 35-37.
- ↑ Cennik i zasady funkcjonowania kolejki w roku 2020. (*.doc, 46k)
Linki zewnętrzne
- o kolejce na portalu Białowieża info. bialowieza-info.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-02)].
- Trasa kolejki na mapie satelitarnej w serwisie Wikimapia
Media użyte na tej stronie
Symbol: Railway train
Autor: Ania0ania, Licencja: CC BY 3.0
Stacja Leśnej Kolejki Wąskotorowej - Topiło.
Autor: Stormbringer76, Licencja: CC BY 3.0
Wnętrze lokomotywowni i warsztatu kolejki leśnej w Hajnówce (panorama).
Autor: Ania0ania, Licencja: CC BY 3.0
Stacja Leśnej kolejki wąskotorowej - Topiło.
Autor:
- POL_Woj_Podlaskie-linie_kolejowe_52.svg: Krzysztof Maria Różański, (Upior polnocy)
- POL_powiat_hajnowski_map.svg: Poznaniak
- derivative work: Krzysztof Maria Różański, (Upior polnocy)
Normalno- i szerokotorowe linie kolejowe na terenie powiatu hajnowskiego
Autor: Ania0ania, Licencja: CC BY 3.0
Zabytkowy parowóz wąskotorowy Ty 3811 (typ Las), producent: Fablok, 1958, nr fabr. 3811, na stacji Topiło. Dane i historia tego egzemplarza: http://tomi.holdys.pl/index2.php?desc=on&par=ty3811
Autor: Ania0ania, Licencja: CC BY 3.0
Zabytkowy parowóz wąskotorowy Tx 200 (typ Brigadelok (HF), producent Henschel, 1918, nr fabr. 15959) na stacji Hajnówka Wąskotorowa. Parowóz służył Niemcom do transportu wyciętego drewna z Puszczy Białowieskiej.
Autor: Dariusz.Biegacz, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Kolejka wąskotorowa w Hajnówce - lokomotywa V10C.
Autor: Ania0ania, Licencja: CC BY 3.0
Mapka Leśnej kolejki wąskotorowej.