Kolekcjonowanie znaczków

Mała kolekcja znaczków

Kolekcjonowanie znaczków – hobby polegające na zbieraniu znaczków pocztowych i obiektów związanych z filatelistyką, takich jak datowniki okolicznościowe, całostki i całości pocztowe.

Kolekcjonowanie

François Barraud, Filatelista, 1929

Kolekcjonowanie znaczków to nie jest dokładnie filatelistyka, która to zajmuje się badaniem znaczków, ich historią, zasadami kolekcjonowania i tematyką związaną z tym. Filatelista może, ale nie musi posiadać zbioru badanych przedmiotów. Większość kolekcjonerów, czy też zbieraczy, zadowala się samym zbieraniem znaczków. Dużo mniejszą uwagę poświęcają oni szczegółom, jednak utworzenie dużej lub wyspecjalizowanej kolekcji wymaga większej wiedzy filatelistycznej.

Wiele państw, głównie małych, wydaje specjalne serie znaczków z przeznaczeniem dla kolekcjonerów. Ilość takich znaczków czasami przekracza potrzeby obiegowe danego kraju.

Część kolekcjonerów opiera swoje kolekcje na rzadkich znaczkach, których cena szybko rośnie, inwestując w ten sposób. Stanowią atrakcyjną alternatywę dla kolekcjonowania dzieł sztuki, kamieni i metali szlachetnych.

Historia

Kolekcjonerstwo znaczków ma równie długą historię jak sam znaczek pocztowy.

Pierwszy znaczek pocztowy, Penny Black, został wydany w Wielkiej Brytanii w 1840 roku. Wiele osób zakupiło z ciekawości ten znaczek i przechowywało go. Same koperty po doręczeniu również były zachowywane.

W latach 60. i 70. XIX wieku zbieraniem znaczków zajmowały się głównie dzieci i młodzież.

Profil Królowej Wiktorii był na wszystkich znaczkach Imperium Brytyjskiego. Tutaj na znaczku półpensowym z Falklandów, 1891 r.

Pod koniec XIX wieku większość tych kolekcjonerów, wówczas już dorosłych, zaczęła systematyczne zbieranie dostępnych znaczków pocztowych i publikowanie swoich prac.

W latach 20. XX wieku publikacje dotyczące wartościowych znaczków spowodowały nagły wzrost liczby kolekcjonerów, a tym samym wzrost cen samych znaczków. Najcenniejsze były starsze znaczki zachowane w dobrym stanie. Szczególnie trudno było zdobyć parki, trójki i większe bloki takich znaczków.

Ceny starszych znaczków ze Stanów Zjednoczonych gwałtownie wzrosły i w latach 30. XX wieku wielu amerykańskich kolekcjonerów wykupiło zapasy znaczków z nadzieją na sprzedaż ich ze znacznym zyskiem. Tak się jednak nie stało. Nawet dziś można kupić te znaczki po niewielkiej cenie.

Większość znaczków wydanych po II wojnie światowej jest łatwa do zdobycia i osiąga niewielkie ceny. Bardziej wartościowe są bloki oraz znaczki z błędami druku.

Narzędzia kolekcjonerskie

Do kolekcjonowania znaczków nie są potrzebne żadne specjalne narzędzia. Znaczki mogą być przechowywane luzem w zwykłej kopercie. Większość kolekcjonerów zakupuje przedmioty do lepszej prezentacji, zabezpieczenia i kontrolowania swojej kolekcji znaczków.

Najczęściej do przechowywania kolekcji znaczków stosuje się klasery. Na każdej stronie takiego klasera znajdują się paski z przezroczystej folii, za którymi układa się znaczki. Można je układać według własnego uznania.

Poniżej widnieje kilka najczęściej używanych przez kolekcjonerów przedmiotów:

• 

  Klaser z paskami przezroczystej folii, najczęściej używany

• 

  Strona z albumu z miejscami na znaczki i informacje

• 

  Znaczek do podlepienia, znaczek z podlepką, podlepki, znaczek zniszczony podlepką

• 

  Lupa

• 

  Pinceta z zaokrąglonymi końcówkami, chroni przed zabrudzeniem palcami

Zdobywanie znaczków

Na początku tworzenia kolekcji znaczków wielu kolekcjonerów prosi rodzinę i przyjaciół o zachowywanie znaczków z przychodzących listów. Jednak będą to znaczki aktualnie będące w obiegu, a wśród nich dużo powtórek. Mogą się wśród nich trafić błędy druku, różnice w kolorach, perforacji, znakach wodnych. Takie znaczki mogą wypełnić wiele stron w klaserze i mogą też posłużyć do wymiany z kolekcjonerami na inne.

Znaczki starsze można kupić za niewielką cenę w sklepach kolekcjonerskich i poprzez internet. Znaczki na wycinkach (z fragmentem koperty, na której były naklejone) można kupić za mniejszą cenę. Można nabyć również zestawy znaczków o określonej tematyce bądź z danego kraju.

Duplikaty są to znaczki, które kolekcjoner już posiada w swojej kolekcji. Można je wymienić lub sprzedać.

W większych miastach raz lub dwa razy w miesiącu są organizowane giełdy kolekcjonerskie.

Kolekcje wyspecjalizowane

Skompletowanie wszystkich znaczków z całego świata to zadanie niezwykle kosztowne i trudne. Większość kolekcjonerów ogranicza zakres kolekcji do znaczków z danego kraju, okresu, tematyki lub typu znaczka.

Przykłady kolekcji tematycznych:

• Architektura
  • Stolice państw
  • Zamki
• Fauna
  • Gatunki chronione
  • Konie
  • Koty
  • Psy
  • Ryby
  • Zwierzęta domowe
  • Zwierzęta egzotyczne
• Flora
  • Drzewa
  • Gatunki chronione
  • Grzyby
  • Kwiaty
• Kosmos
• Sport
  • Dyscypliny sportowe
    • Lekkoatletyka
    • Piłka nożna
  • Igrzyska Olimpijskie
  • Sporty zimowe
• Transport
  • Motoryzacja
    • Motocykle
    • Samochody sportowe
    • Samochody zabytkowe
  • Kolej
  • Marynistyka
• Znani ludzie
  • Głowy państw
  • Naukowcy
  • Nobliści

Rzadkie znaczki

Rzadkie znaczki można znaleźć praktycznie w każdym systemie pocztowym na świecie i mają one przeważnie ponad 100 lat. Takie znaczki osiągają wysokie ceny. Wśród nich można znaleźć błędnodruki oraz znaczki wypuszczone w niewielkim nakładzie.

Zobacz też

• filatelistyka