Kombinacja afiniczna
Kombinacja afiniczna – szczególny przypadek kombinacji liniowej w przestrzeniach liniowych, mający zastosowania przede wszystkim w przestrzeniach afinicznych, a więc i euklidesowych; z tego względu istotne w geometrii euklidesowej.
Definicja formalna
Niech będzie przestrzenią liniową nad ciałem Kombinacja afiniczna wektorów o współczynnikach to wektor
nazywany kombinacją liniową wektorów którego suma współczynników wynosi czyli
Uwagi
W szczególności przestrzeń liniowa może być stowarzyszona z dowolną przestrzenią afiniczną (w tym także z samą przestrzenią jako przestrzenią afiniczną stowarzyszoną samą ze sobą). Nomenklatura stosowana wraz z tym pojęciem nie odbiega od opisanej w artykule opisującym kombinacje liniowe.
Kombinacja afiniczna punktów stałych przekształcenia afinicznego również jest punktem stałym, tak więc punkty stałe stanowią podprzestrzeń afiniczną (w przestrzeni trójwymiarowej: prostą lub płaszczyznę, a w przypadkach trywialnych punkt lub całą przestrzeń).
Przykłady
- Płaszczyzna
Wektor jest kombinacją afiniczną
wektorów oraz ze współczynnikami gdyż
Ten sam wektor jest kombinacją afiniczną z dowolnymi współczynnikami sumującymi się do jedności, np. powyższymi lub
- Przestrzeń
Wektor może być przedstawiony jako kombinacja afiniczna (jest to zarazem kombinacja wypukła)
wektorów o współczynnikach ponieważ
Zobacz też
- geometria afiniczna
- kombinacja stożkowa
- powłoka afiniczna
- powłoka wypukła
- przestrzeń afiniczna
Bibliografia
- Jean Gallier: Geometric Methods and Applications. Berlin, Nowy Jork: Springer-Verlag, 2001. ISBN 978-0-387-95044-0. (zob. rozdział 2)