Kombinatoryka

Liczba ustawień kostki Rubika to przykład problemu kombinatorycznego niezwiązanego wprost z jej korzeniami jak algebra czy probabilistyka. Zarazem kostka ta jest też badana przez teorię grup.

Kombinatoryka – dział matematyki, zajmujący się badaniem struktur skończonych[1] lub nieskończonych, ale przeliczalnych. Np. określenie, ile jest podzbiorów k-elementowych w zbiorze n-elementowym stanowi jedno z typowych zagadnień kombinatoryki. Nazwa dyscypliny pochodzi od G.W. Leibniza[2].

Kombinatoryka swój rozwój zawdzięcza rachunkowi prawdopodobieństwa, teorii grafów, teorii informacji i innym działom matematyki stosowanej. Stanowi jeden z działów matematyki dyskretnej.

Kombinatoryka posługuje się terminologią niewystępującą w innych działach matematyki, stąd pozorna jej odrębność. Najważniejszym jej zadaniem jest konstruowanie spełniających pewne określone warunki odwzorowań jednego zbioru skończonego w drugi oraz znajdowanie wzorów na liczbę tych odwzorowań.

Przypisy

  1. Kombinatoryka, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-07-22].
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Jeff Miller, Combinatorics [w:] Earliest Known Uses of Some of the Words of Mathematics (C) (ang.), MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, mathshistory.st-andrews.ac.uk [dostęp 2022-11-22].

Media użyte na tej stronie

Rubiks cube by keqs.jpg
Autor: Lars Karlsson (Keqs), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Rubik's Cube scrambled