Komenda Rejonu Uzupełnień Łask

Komenda Rejonu Uzupełnień
Łask
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Łask
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1928
Rozformowanie1939
Tradycje
RodowódPKU Łask
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
DyslokacjaŁask
PodległośćDOK IV
SkładPKU typ III

Komenda Rejonu Uzupełnień Łask (KRU Łask) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy

Z dniem 25 września 1928 roku na obszarze Okręgu Korpusu Nr IV została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Łask, która administrowała powiatem łaskim, wydzielonym z PKU Sieradz[2][3][4]. W grudniu 1930 roku PKU Łask posiadała skład osobowy typ III[5].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Łask została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Łask przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[6], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[7].

Komendant Rejonu Uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiat łaski[1].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono komendanta rejonu uzupełnień (Powiatowej Komendy Uzupełnień) oraz wykaz oficerów pełniących służbę w PKU i KRU Łask, z uwzględnieniem najważniejszej zmiany organizacyjnej przeprowadzonej w 1938 roku.

Komendant
stopień, imię i nazwiskookres pełnienia funkcjiKolejne stanowisko (dalsze losy)
ppłk piech. Stefan RychalskiIII 1929[8][9] – 1939†1940 Katyń
Obsada pozostałych stanowisk PKU w latach 1928–1938[10][11]
kierownik I referatu administracji rezerw

i zastępca komendanta

mjr piech. Wacław II Wierzbicki[a]IX 1928[17] – III 1929[18]dyspozycja dowódcy OK IV
mjr piech. Dionizy TustanowskiIII[8] – VII 1929[19]dyspozycja dowódcy OK IV
mjr piech. Feliks SikorskiXII 1929[20] – IX 1930[21]dyspozycja dowódcy OK IV
kpt. piech. Adolf KozubalIX 1930[22] – 30 IV 1933[23]stan spoczynku
kpt. art. Edward Franciszek Wawryka1934 – VI 1938kierownik I referatu KRU
kierownik II referatu poborowegopor. kanc. Mieczysław IV Ostrowski1928 – IX 1930[24]dyspozycja dowódcy OK IV
por. piech. Dionizy Edward Kazimierz Sikorskiod IX 1930[25] – był w 1935
referentpor. piech. Jan II Kaweckido XII 1929[26]p.o. kierownika II referatu PKU Bochnia
por. piech. Dionizy Edward Kazimierz SikorskiXII 1929[26] – IX 1930kierownik II referatu
Obsada pozostałych stanowisk KRU w latach 1938–1939[27][b]
kierownik I referatu ewidencjikpt. adm. (art.) Edward Franciszek Wawryka[c]III 1939od IX 1939 w niemieckiej niewoli
kierownik II referatu uzupełnieńkpt. adm. (piech.) Sławomir Zbigniew KrzeszowskiIII 1939

Uwagi

  1. ↑ Wacław II Wierzbicki ur. 28 września 1886 w Wilnie. W 1924 został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza 68 Pułku Piechoty we Wrześni[12]. W czerwcu 1925 został przesunięty na stanowisko dowódcy II batalionu[13]. W kwietniu 1928 został przeniesiony z 37 pp do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do PKU Kutno na okres czterech miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej[14][15]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[16].
  2. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[28].
  3. ↑ Kpt. adm. (art.) Edward Franciszek Wawryka w kwietniu 1933 został przeniesiony z 9 dak w Baranowiczach do PKU Łask w celu odbycia praktyki poborowej[29]. We wrześniu 1939 dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu II C Woldenberg[30].
Komendy rejonów uzupełnień OK III

Przypisy

  1. ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 34 z 4 grudnia 1928 roku, poz. 372.
  3. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 169–170.
  4. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  5. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  6. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  7. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  8. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 226, zatwierdzony na stanowisku komendanta.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 337, 355, 363.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 517.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 284, 348.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 67 z 24 czerwca 1925 roku, s. 342.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 142.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 120, 171.
  16. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 890.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 355.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 86.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 186.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 382.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 288.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 12.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 31 grudnia 1932 roku, s. 469.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 292.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.
  26. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 399.
  27. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 851.
  28. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 85.
  30. ↑ Straty ↓.

Bibliografia

Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
KRU DOK IV.jpg
Komendy rejonów uzupełnień OK III