Komenda Rejonu Uzupełnień Bochnia

Komenda Rejonu Uzupełnień Bochnia
Powiatowa Komenda Uzupełnień Bochnia
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1927
Rozformowanie1939
Tradycje
RodowódPKU Bochnia
Dowódcy
Pierwszyppłk Jan Służewski
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
DyslokacjaBochnia
PodległośćDOK V
SkładPKU typ III
Komendy rejonów uzupełnień OK V

Komenda Rejonu Uzupełnień Bochnia (KRU Bochnia) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy

Z dniem 1 października 1927 roku na terenie Okręgu Korpusu Nr V została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Bochnia obejmująca powiaty: bocheński i wielicki[2].

PKU Bochnia funkcjonowała na podstawie ustawy z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej oraz rozporządzeń wykonawczych do tejże ustawy[3], a także „Tymczasowej instrukcji służbowej dla PKU”, wprowadzonej do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[4]

Zadania i organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej. W skład PKU Bochnia wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[5].

W marcu 1930 roku PKU Bochnia nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie i obejmowała swoją właściwością powiaty: bocheński i brzeski[6]. W grudniu tego roku PKU posiadała skład osobowy typ III[4].

31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[7].

11 listopada 1931 roku ogłoszono nadanie Krzyża Niepodległości sierż. Feliksowi Wężranowskiemu z PKU Bochnia[8][9].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Bochnia została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Bochnia przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[10], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[11]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Bochnia normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[12].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr V, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiaty: bocheński i brzeski[1].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych pełniących służbę w PKU i KRU Bochnia, z uwzględnieniem najważniejszej zmiany organizacyjnej przeprowadzonej w 1938 roku.

Komendanci
Stopień, imię i nazwiskoOkres pełnienia funkcjiKolejne stanowisko (dalsze losy)
mjr / ppłk piech. Jan Henryk SłużewskiVII 1927[13] – 31 III 1928[14]stan spoczynku
ppłk piech. Antoni II KwiatkowskiXI 1928[15] – III 1929dyspozycja dowódcy OK V[16]
mjr kontr. adm. Julian Tomasz Karaś[a]p.o. III[18] – VIII 1929dyspozycja dowódcy OK V[19][20]
mjr piech. Kazimierz Marian Władysław I Czyżewski[b]IX 1930[22] – 1939[23]†1940 Katyń[24]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1927–1938[25][26][27][28][29]
kierownik I referatu administracji rezerw

i zastępca komendanta

mjr kontr. adm. Julian Tomasz KaraśVII 1927 – III 1929p.o. komendanta PKU
mjr art. Kazimierz Sylwester Michlerp.o. III[30] – XII 1929[31]p.o. komendanta PKU Święciany
mjr piech. Kazimierz Marian Władysław I CzyżewskiXII 1929[32] – IX 1930komendant PKU
kpt. piech. Karol Franciszek GlazurIX 1930[22] – VI 1938kierownik I referatu KRU
kierownik II referatu poborowegopor. kanc. Alfred Jan Gebeldo XII 1929[33]dyspozycja dowódcy OK V
por. piech. Jan II Kawecki[c]p.o. XII 1929[32] – III 1931[35]
por. kanc. / int. Julian Kania[d]III 1931[37][38] – 31 VIII 1934[39]stan spoczynku
kpt. piech. Jan Grochot[e]VI 1934[49][50], był w VI 1935
referentpor. adm. więz. Józef Podobado IV 1928zastępca komendanta WWŚl. Nr 7[51]
kpt. piech. Franciszek GlazurVI[52] – IX 1930kierownik I referatu
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[23][f]
kierownik I referatu ewidencjikpt. adm. (piech.) Karol Franciszek Glazur[g]1938 – 1939†1940 Katyń
kierownik II referatu uzupełnieńkpt. adm. (piech.) Adolf Gustaw Ulrychbył w III 1939†1940 Charków[59]

Uwagi

  1. ↑ Mjr kontr. adm. Julian Tomasz Karaś z dniem 1 lutego 1926 roku został przeniesiony służbowo na okres czterech miesięcy z Ekspozytury Wojskowej Kontroli Generalnej przy DOK V do PKU Tarnów, w celu odbycia praktyki poborowej[17].
  2. ↑ mjr piech. Kazimierz Marian Władysław I Czyżewski ps. „Soplica” ur. 24 stycznia 1893 w Żołyni, w ówczesnym powiecie łańcuckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Rudolfa i Antoniny z Chendyńskich. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości[21].
  3. ↑ Por. piech. Jan II Kawecki w marcu 1931 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska, a z dniem 30 czerwca tego roku przeniesiony w stan spoczynku[34].
  4. ↑ Por. int. Julian Kania (ur. 25 sierpnia 1888) w marcu 1934 roku został przeniesiony z korpusu oficerów administracji (dział kancelaryjny) do korpusu oficerów intendentów, w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 grudnia 1922 roku i 13,9 lokatą, z pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku w PKU Bochnia[36].
  5. ↑ Kpt. piech. Jan Grochot ur. 16 grudnia 1890 w Bodzanowie, w ówczesnym powiecie wielickim Królestwa Galicji i Lodomerii[40]. 2 listopada 1918 roku został przydzielony do Dowództwa Żandarmerii Okręgu Generalnego Kielce[41]. 16 stycznia 1919 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z 1 lutego 1917 roku[42]. 3 maja 1922roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty[43][44]. W grudniu 1932 roku został przeniesiony z 72 pp w Radomiu do PKU Piotrków[45]. Był autorem projektu odznaki pamiątkowej 72 pp i autorem „Zarysu historji wojennej 72-go pułku piechoty”, wydanego w 1930 roku. 2 marca 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[46]. Zmarł 25 kwietnia 1936 w Warszawie[47]. Prawdopodobnie był spokrewniony z Karolem Grochotem ps. „Prochowski” ur. 22 maja 1895 w Bodzanowie, w rodzinie Franciszka i Marii, żołnierzem Legionów Polskich, Polskiego Korpusu Posiłkowego, cesarskiej i królewskiej Armii, Armii Polskiej we Francji, odznaczonym Krzyżem Niepodległości (13 grudnia 1933)[48].
  6. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[53].
  7. ↑ Kpt. adm. (piech.) Karol Franciszek Glazur ur. 30 kwietnia 1891 roku w Kołaczycach, w rodzinie Adama i Józefy z Bełzowskich. Był odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi[54]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 1141. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 2 psp w Sanoku[55]. W lipcu 1927 roku został przeniesiony z 20 pp do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do PKU Kraków Miasto na cztery miesiące, w celu odbycia praktyki poborowej[56]. W kwietniu 1928 roku został przeniesiony do PKU Brzeżany na stanowisko kierownika II referatu[57]. W czerwcu 1930 roku został przeniesiony z PKU Brzeżany do PKU Bochnia na stanowisko referenta. We wrześniu tego roku został przesunięty na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta. Od 1938 roku kontynuował służbę w KRU Bochnia na stanowisku kierownika I referatu ewidencji. W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu. 5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[58]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Przypisy

  1. ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
  3. ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
  4. ↑ a b Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  5. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 169.
  6. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  7. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1930 roku, s. 375.
  9. ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
  10. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  11. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  12. ↑ Historia WKU Suwałki ↓.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 222.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 21.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 356.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 85.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 20 stycznia 1926 roku, s. 35.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 102.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 259.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 16 listopada 1929 roku, s. 345, z dniem 31 grudnia 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku.
  21. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 20.
  22. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.
  23. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 844.
  24. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 97.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 222-223.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 320.
  27. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 683, 828.
  28. ↑ Rocznik oficerski 1932 ↓, s. 511.
  29. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 18, 34, 36.
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 101.
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 400.
  32. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 399.
  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 377.
  34. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 248.
  35. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 92.
  36. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934 roku, s. 90.
  37. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 24.
  38. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 134, sprostowanie przydziału.
  39. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 145.
  40. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-11]..
  41. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 9 z 28 stycznia 1919 roku, poz. 351.
  42. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 7 z 23 stycznia 1919 roku, poz. 274.
  43. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 86, 186.
  44. ↑ Rocznik oficerski 1932 ↓, s. 40, 600.
  45. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 417.
  46. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-11]..
  47. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1936 roku, s. 32.
  48. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-11]..
  49. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 174.
  50. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 294.
  51. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 162.
  52. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 207.
  53. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  54. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 166.
  55. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 57.
  56. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 221.
  57. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 158.
  58. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  59. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 572.

Bibliografia

Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
KRU DOK V.jpg
Komendy rejonów uzupełnień OK V