Komenda Rejonu Uzupełnień Cieszyn

Komenda Rejonu Uzupełnień Cieszyn
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1918, 1938
Rozformowanie1919, 1939
Tradycje
RodowódXVII PKU
Dowódcy
Pierwszypłk Alfons Babich
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
DyslokacjaCieszyn
PodległośćDOK V
Komendy rejonów uzupełnień OK V

'Komenda Rejonu Uzupełnień Cieszyn (KRU Cieszyn) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy

27 grudnia 1918 roku minister spraw wojskowych ustanowił XVII Powiatową Komendę Uzupełnień w Cieszynie obejmującą powiaty: cieszyński i frysztacki oraz miasto Frydek i powiat frydecki. XVII PKU w Cieszynie podlegała Okręgowej Komendzie Uzupełnień w Krakowie[2][3].

27 marca 1919 roku minister spraw wojskowych wyłączył powiat bielski z XX PKU Wadowice i włączył do XVII PKU Cieszyn z wyłączeniem autonomicznej gminy Bielsko (miasto Bielsko), która pozostała w podporządkowaniu XX PKU Wadowice[4].

24 maja 1919 roku minister spraw wojskowych nakazał: „PKU Cieszyn zwija na razie swoją działalność i cały materiał przekazuje OKU w Krakowie, personel zaś zostanie użyty do obsadzenia nowo utworzonych PKU wedle osobnego rozkazu”[5].

10 czerwca 1919 roku minister spraw wojskowych dla przeprowadzenia prac związanych z likwidacją PKU Cieszyn oraz dla dalszego prowadzenia zaciągu ochotniczego ustanowił czasowo urząd Oficera Ewidencyjnego w Cieszynie, podległego PKU Wadowice. Na stanowisko oficera ewidencyjnego w Cieszynie został wyznaczony urzędnik ewidencyjny w randze porucznika Krzysztof Lukas[6].

12 czerwca 1919 roku minister spraw wojskowych ustanowił dotychczasową obsadę PKU Cieszyn jako obsadę PKU Sanok[7].

2 października 1938 roku oddziały Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Śląsk” wkroczyły na Zaolzie.

11 października 1938 roku Prezydent RP wydał dekret o zjednoczeniu Odzyskanych Ziem Śląska Cieszyńskiego z Rzecząpospolitą Polską, na mocy którego Ziemie Odzyskane weszły w skład województwa śląskiego[8]. Tego samego dnia Prezydent RP wydał także dekret rozciągnięciu mocy obowiązującej niektórych aktów ustawodawczych na Odzyskane Ziemie Śląska Cieszyńskiego. Wśród tych aktów znajdowała się także ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[9]. 11 lutego 1939 roku Rada Ministrów wydała rozporządzenie o ustaleniu stosunku do służby wojskowej osób, zamieszkałych na ziemiach odzyskanych[10].

27 października 1938 roku Sejm Śląski dokonał, w drodze ustawy, podziału Ziem Odzyskanych Śląska Cieszyńskiego na obszary administracyjne: powiat cieszyński zachodni połączono z dotychczasowym powiatem cieszyńskim wschodnim w jeden powiat cieszyński z siedzibą w Cieszynie, utworzono powiat frysztacki z siedzibą we Frysztacie, natomiast rozdzielone dotychczasową granicą państwową obie części miasta Cieszyna połączono w jedną gminę miejską[11].

Z końcem 1938 roku została utworzona Komenda Rejonu Uzupełnień Cieszyn[12], która podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr V, a rejon uzupełnień obejmował powiaty: cieszyński i frysztacki[1].

Obsada personalna

Obsada personalna PKU 27 grudnia 1918 roku[13]
  • komendant – płk Alfons Babich
  • zastępca komendanta – kpt. Karol Czepel
  • oficer ewidencyjny w powiecie cieszyńskim – urzędnik ewidencyjny w randze porucznika Krzysztof Lukas
  • oficer ewidencyjny w powiecie frydeckim – urzędnik ewidencyjny w randze podchorążego Władysław Dobija
  • oficer ewidencyjny w powiecie frysztackim – urzędnik ewidencyjny w randze podporucznika Tadeusz Westwalewicz
Obsada personalna PKU w czerwcu 1919 roku[7]
  • komendant – ppłk Wiktor Henzell
  • zastępca komendanta – mjr Konstanty Laskowski
  • naczelnik kancelarii – kpt. Zygmunt Dobrowolski
  • oficer gospodarczy – urzędnik wojskowy Stanisław Kwiatkowski
Obsada personalna KRU w marcu 1939[14][a]
  • komendant – ppłk piech. Kazimierz Jacorzyński
  • kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Aleksander Mikołaj Biestek
  • kierownik II referatu uzupełnień – kpt. adm. (piech.) Leon Schmidt

Uwagi

  1. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[15].

Przypisy

  1. ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 14 z 30 grudnia 1918 roku, poz. 444, 445.
  3. ↑ Szandrocho 2011 ↓, s. 48.
  4. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919 roku, poz. 1167.
  5. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 61 z 3 czerwca 1919 roku, poz. 1958.
  6. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 68 z 21 czerwca 1919 roku, poz. 2206.
  7. ↑ a b Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 68 z 1919 roku, poz. 2191.
  8. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 78, poz. 533.
  9. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 78, poz. 534.
  10. ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 14, poz. 81.
  11. ↑ Dz. U. Śląskich z 1938 roku, nr 18, poz. 35.
  12. ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 796.
  13. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 14 z 30 grudnia 1918 roku, poz. 445.
  14. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 846.
  15. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
  • Robert Szandrocho: 90 lat terenowych organów administracji wojskowej w Polsce. Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe Atla 2, 2011. ISBN 978-83-60732-61-8.
Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
KRU DOK V.jpg
Komendy rejonów uzupełnień OK V