Komenda Rejonu Uzupełnień Krzemieniec

Komenda Rejonu Uzupełnień
Krzemieniec
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Krzemieniec
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Krzemieniec

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Krzemieniec

Podległość

DOK II

Skład

PKU typ III

Komendy rejonów uzupełnień DOK II

Komenda Rejonu Uzupełnień Krzemieniec (KRU Krzemieniec) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy

Na obszarze Okręgu Korpusu Nr II została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Krzemieniec, która obejmowała swoją właściwością powiat krzemieniecki. W siedzibie starostwa miał rezydować oficer ewidencyjny, lecz stanowisko to w latach 1923–1924 nie było obsadzone[2][3][4][5].

W marcu 1930 roku PKU Krzemieniec była nadal podporządkowana Dowództwu Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie i administrowała powiatem krzemienieckim[6]. W grudniu tego roku komenda posiadała skład osobowy typ III[7].

31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[8].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Krzemieniec została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Krzemieniec przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[9], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[10].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr II. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiat krzemieniecki[1].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Krzemieniec i KRU Krzemieniec, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938. W latach 1926–1939 służbę w PKU / KRU pełnił sierż. Ezechiel Łoś.

Komendanci
stopień, imię i nazwiskoczas pełnienia obowiązkówkolejne stanowisko służbowe (dalsze losy)
płk piech. Wandalin Doroszkiewiczdo 26 X 1923[11][3][12][13]Rezerwa Oficerów Sztabowych DOK II
płk piech. Mikołaj Korszun-Osmołowski26 X 1923[11] – VIII 1924[14]komenant PKU Mołodeczno
ppłk piech. Józef Bronisław JanickiVIII 1924[14] – III 1925[15]86 pp
ppłk piech. Mieczysław Marceli DziewulskiIII 1925[15] – IX 1926[16]dyspozycja dowódcy OK II
ppłk piech. Paweł KoppX 1926[17] – II 1927[18]stan spoczynku z dniem 30 IV 1927
ppłk piech. Marian Mikołaj TrzcińskiV 1927[19] – IV 1928[20]dyspozycja dowódcy OK II
ppłk piech. Leon RapszewiczIII 1929[21] – VI 1933[22]komenant PKU Łuniniec
mjr piech. Leon Krajewski20 IX 1933 – 1938stan spoczynku
mjr piech. Benedykt Matarewicz1938 – 1939[23]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1923–1925[24][4]
I referentkpt. piech. Franciszek Suchomel[a]1 XII 1922[26] – IX 1923[27]78 pp
kpt. piech. Stanisław SokołowskiIX 1923[28] – VIII 1924[29]DOK III
kpt. piech. Marian StępkowskiVIII 1924[29] – II 1926kierownik I referatu
II referenturzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Józef Stanisz1923 – VIII 1925[30]II referent PKU Hrubieszów
por. kanc. Władysław FedorkoVIII 1925[30][31] – II 1926kierownik II referatu
oficer instrukcyjnypor. piech. Stanisław II Zarębskido XI 1924[32]24 pp
por. piech. Stanisław Kostka Kowalskiod XI 1924[32]
oficer ewidencyjny na powiat krzemienieckiurzędnik wojsk. XI rangi Stanisław Radajewiczod 1 VI 1923[33]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[34][35][36]
kierownik I referatu administracji rezerwkpt. piech. Marian StępkowskiII – IX 1926[37]p.o. kierownika I referatu PKU Szamotuły
mjr piech. Leon RapszewiczIX 1926[37] – III 1929komendant PKU
mjr piech. Stanisław SzuberIII 1929[38] – †8 II 1930[39]
kpt. piech. Leonard RadziszewskiIX 1930[40] – 1938kierownik I referatu KRU
kierownik II referatu poborowegopor. kanc. Władysław FedorkoII 1926 – IV 1927[41]referent PKU Zamość
kpt. piech. Bronisław Tytus ŻółcińskiVII 1927[42][41] – IX 1930[43]kierownik I referatu PKU Łomża
kpt. art. Stanisław Żukotyński[b]– IX 1930[45] – 31 VIII 1934[46]stan spoczynku
referentpor. kanc. Marian Csadekod II 1926
kpt. art. Stanisław Żukotyńskibył w 1928 – IX 1930kierownik II referatu
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[47][c]
kierownik I referatu ewidencjikpt. adm. (piech.) Leonard Radziszewski1938 – 1939baon KOP „Słobódka II”, †1940 Katyń[49]
kierownik II referatu uzupełnieńkpt. adm. (piech.) Stanisław Kostka Kowalski[d]1939

Uwagi

  1. kpt. piech. Franciszek Jan Suchomel ur. 23 października 1892 w Stryju. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. Pułk Piechoty Nr 9. W 1915 jako jednoroczny kapral 16. kompanii został ranny (lista strat nr 42/1915). Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1915, a na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Był odznaczony Srebrnym Medalem Waleczności 1. i 2. klasy. Do 1 grudnia 1922 był przydzielony do PKU Słonim na stanowisko I referenta. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Stryj. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[25]. Był członkiem LOPP w Stryju. Posiadał uprawnienia instruktora I klasy.
  2. kpt. art. Stanisław Żukotyński ur. 17 listopada 1889. W 1935 został wykluczony z korpusu oficerskiego za łapownictwo na stanowisku kierownika referatu PKU Krzemieniec[44].
  3. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[48].
  4. kpt. adm. (piech.) Stanisław Kostka Kowalski ur. 7 grudnia 1896.

Przypisy

  1. a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 35.
  3. a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1468.
  4. a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1337.
  5. Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
  6. Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  7. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  8. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
  9. Jarno 2001 ↓, s. 173.
  10. Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  11. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 71 z 13 listopada 1923 roku, s. 750.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 17 sierpnia 1924 roku, s. 450, z dniem 31 sierpnia 1924 roku został przeniesiony w stan spoczynku z powodu trwałej niezdolności do służby wojskowej stwierdzonej na podstawie przeprowadzonej superrewizji.
  13. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1407.
  14. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 7 sierpnia 1924 roku, s. 434.
  15. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 8 marca 1925 roku, s. 137.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 30 września 1926 roku, s. 329.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 13 października 1926 roku, s. 349.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 38, 44.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 129.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 128.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 92.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 130.
  23. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 21, 850.
  24. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1468, 1565, 1567.
  25. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 969.
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 8 grudnia 1922 roku, s. 897.
  27. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 57 z 30 sierpnia 1923 roku, s. 537.
  28. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 6 września 1923 roku, s. 549.
  29. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 77 z 11 sierpnia 1924 roku, s. 441.
  30. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 82 z 8 sierpnia 1925, s. 452.
  31. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 86 z 26 sierpnia 1925, s. 470, sprostowanie.
  32. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 119 z 7 listopada 1924 roku, s. 664.
  33. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 30 marca 1923 roku, s. 225.
  34. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 9.
  35. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 120, 137, 436.
  36. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 516.
  37. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 30 września 1926 roku, s. 331.
  38. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  39. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 231.
  40. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 12.
  41. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 11 kwietnia 1927 roku, s. 113.
  42. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 221.
  43. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 10.
  44. Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 803.
  45. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 29.
  46. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 283.
  47. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 850.
  48. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  49. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 518.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Komendy rejonów uzupełnień DOK II.jpg
Komendy rejonów uzupełnień DOK II