Komenda Rejonu Uzupełnień Krzemieniec
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Rozformowanie | 1939 |
Tradycje | |
Rodowód | PKU Krzemieniec |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość | |
Skład | PKU typ III |
Komenda Rejonu Uzupełnień Krzemieniec (KRU Krzemieniec) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].
Historia komendy
Na obszarze Okręgu Korpusu Nr II została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Krzemieniec, która obejmowała swoją właściwością powiat krzemieniecki. W siedzibie starostwa miał rezydować oficer ewidencyjny, lecz stanowisko to w latach 1923–1924 nie było obsadzone[2][3][4][5].
W marcu 1930 roku PKU Krzemieniec była nadal podporządkowana Dowództwu Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie i administrowała powiatem krzemienieckim[6]. W grudniu tego roku komenda posiadała skład osobowy typ III[7].
31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[8].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Krzemieniec została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Krzemieniec przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[9], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[10].
Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr II. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiat krzemieniecki[1].
Obsada personalna
Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Krzemieniec i KRU Krzemieniec, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938. W latach 1926–1939 służbę w PKU / KRU pełnił sierż. Ezechiel Łoś.
Komendanci | ||
---|---|---|
stopień, imię i nazwisko | czas pełnienia obowiązków | kolejne stanowisko służbowe (dalsze losy) |
płk piech. Wandalin Doroszkiewicz | do 26 X 1923[11][3][12][13] | Rezerwa Oficerów Sztabowych DOK II |
płk piech. Mikołaj Korszun-Osmołowski | 26 X 1923[11] – VIII 1924[14] | komenant PKU Mołodeczno |
ppłk piech. Józef Bronisław Janicki | VIII 1924[14] – III 1925[15] | 86 pp |
ppłk piech. Mieczysław Marceli Dziewulski | III 1925[15] – IX 1926[16] | dyspozycja dowódcy OK II |
ppłk piech. Paweł Kopp | X 1926[17] – II 1927[18] | stan spoczynku z dniem 30 IV 1927 |
ppłk piech. Marian Mikołaj Trzciński | V 1927[19] – IV 1928[20] | dyspozycja dowódcy OK II |
ppłk piech. Leon Rapszewicz | III 1929[21] – VI 1933[22] | komenant PKU Łuniniec |
mjr piech. Leon Krajewski | 20 IX 1933 – 1938 | stan spoczynku |
mjr piech. Benedykt Matarewicz | 1938 – 1939[23] |
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1923–1925[24][4] | |||
---|---|---|---|
I referent | kpt. piech. Franciszek Suchomel[a] | 1 XII 1922[26] – IX 1923[27] | 78 pp |
kpt. piech. Stanisław Sokołowski | IX 1923[28] – VIII 1924[29] | DOK III | |
kpt. piech. Marian Stępkowski | VIII 1924[29] – II 1926 | kierownik I referatu | |
II referent | urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Józef Stanisz | 1923 – VIII 1925[30] | II referent PKU Hrubieszów |
por. kanc. Władysław Fedorko | VIII 1925[30][31] – II 1926 | kierownik II referatu | |
oficer instrukcyjny | por. piech. Stanisław II Zarębski | do XI 1924[32] | 24 pp |
por. piech. Stanisław Kostka Kowalski | od XI 1924[32] | ||
oficer ewidencyjny na powiat krzemieniecki | urzędnik wojsk. XI rangi Stanisław Radajewicz | od 1 VI 1923[33] | |
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[34][35][36] | |||
kierownik I referatu administracji rezerw | kpt. piech. Marian Stępkowski | II – IX 1926[37] | p.o. kierownika I referatu PKU Szamotuły |
mjr piech. Leon Rapszewicz | IX 1926[37] – III 1929 | komendant PKU | |
mjr piech. Stanisław Szuber | III 1929[38] – †8 II 1930[39] | ||
kpt. piech. Leonard Radziszewski | IX 1930[40] – 1938 | kierownik I referatu KRU | |
kierownik II referatu poborowego | por. kanc. Władysław Fedorko | II 1926 – IV 1927[41] | referent PKU Zamość |
kpt. piech. Bronisław Tytus Żółciński | VII 1927[42][41] – IX 1930[43] | kierownik I referatu PKU Łomża | |
kpt. art. Stanisław Żukotyński[b] | – IX 1930[45] – 31 VIII 1934[46] | stan spoczynku | |
referent | por. kanc. Marian Csadek | od II 1926 | |
kpt. art. Stanisław Żukotyński | był w 1928 – IX 1930 | kierownik II referatu | |
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[47][c] | |||
kierownik I referatu ewidencji | kpt. adm. (piech.) Leonard Radziszewski | 1938 – 1939 | baon KOP „Słobódka II”, †1940 Katyń[49] |
kierownik II referatu uzupełnień | kpt. adm. (piech.) Stanisław Kostka Kowalski[d] | 1939 |
Uwagi
- ↑ kpt. piech. Franciszek Jan Suchomel ur. 23 października 1892 w Stryju. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. Pułk Piechoty Nr 9. W 1915 jako jednoroczny kapral 16. kompanii został ranny (lista strat nr 42/1915). Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1915, a na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Był odznaczony Srebrnym Medalem Waleczności 1. i 2. klasy. Do 1 grudnia 1922 był przydzielony do PKU Słonim na stanowisko I referenta. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Stryj. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[25]. Był członkiem LOPP w Stryju. Posiadał uprawnienia instruktora I klasy.
- ↑ kpt. art. Stanisław Żukotyński ur. 17 listopada 1889. W 1935 został wykluczony z korpusu oficerskiego za łapownictwo na stanowisku kierownika referatu PKU Krzemieniec[44].
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[48].
- ↑ kpt. adm. (piech.) Stanisław Kostka Kowalski ur. 7 grudnia 1896.
Przypisy
- ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
- ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 35.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1468.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1337.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
- ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 71 z 13 listopada 1923 roku, s. 750.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 17 sierpnia 1924 roku, s. 450, z dniem 31 sierpnia 1924 roku został przeniesiony w stan spoczynku z powodu trwałej niezdolności do służby wojskowej stwierdzonej na podstawie przeprowadzonej superrewizji.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1407.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 7 sierpnia 1924 roku, s. 434.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 8 marca 1925 roku, s. 137.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 30 września 1926 roku, s. 329.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 13 października 1926 roku, s. 349.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 38, 44.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 129.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 128.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 92.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 130.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 21, 850.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1468, 1565, 1567.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 969.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 8 grudnia 1922 roku, s. 897.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 57 z 30 sierpnia 1923 roku, s. 537.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 6 września 1923 roku, s. 549.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 77 z 11 sierpnia 1924 roku, s. 441.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 82 z 8 sierpnia 1925, s. 452.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 86 z 26 sierpnia 1925, s. 470, sprostowanie.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 119 z 7 listopada 1924 roku, s. 664.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 30 marca 1923 roku, s. 225.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 9.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 120, 137, 436.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 516.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 30 września 1926 roku, s. 331.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 231.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 12.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 11 kwietnia 1927 roku, s. 113.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 221.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 10.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 803.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 29.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 283.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 850.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 518.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24 zeszyt 2, dział III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Komendy rejonów uzupełnień DOK II