Komenda Rejonu Uzupełnień Pułtusk

Komenda Rejonu Uzupełnień Pułtusk
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Pułtusk
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU 13 pp
PKU Pułtusk

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Pułtusk

Podległość

DOGen. „Warszawa”
DOK I

Skład

PKU typ IV

Komendy rejonów uzupełnień OK I

Komenda Rejonu Uzupełnień Pułtusk (KRU Pułtusk) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy

W czerwci 1921 roku PKU 13 pp podlegała Dowództwu Okręgu Generalnego „Warszawa” i obejmowała swoją właściwością powiaty: makowski i pułtuski oraz północną część powiatu warszawskiego[2].

Z dniem 15 listopada 1921 roku, po wejściu w życie podziału kraju na dziesięć okręgów korpusów oraz wprowadzeniu pokojowej organizacji służby poborowej, PKU 13 pp została przemianowana na Powiatową Komendę Uzupełnień Pułtusk i podporządkowana Dowództwu Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie[3]. Okręg poborowy PKU Pułtusk obejmował powiaty: makowski i pułtuski[4][5][6][7].

Z dniem 1 czerwca 1922 roku została zlikwidowana gospoda inwalidzka przy PKU Pułtusk[8].

W grudniu 1930 roku PKU Pułtusk posiadała skład osobowy typu IV[9].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Pułtusk została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Pułtusk przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[10], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[11]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Pułtusk normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[12].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr I, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień obejmował powiaty: pułtuski i makowski z siedzibą w Makowie Mazowieckim[1].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU i KRU Pułtusk, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w 1926 i 1938 roku.

Komendanci
  • ppłk piech. Eugeniusz Grzegorz Pieczkowski (1923[4] – VIII 1924 → komendant PKU Płock[13])
  • mjr / ppłk piech. Józef Włodek (VIII 1924[13] – II 1929 → dyspozycja dowódcy OK I[14])
  • ppłk piech. Jan Klemens Kwapiński (III 1929[15][16] – 1939)
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1921–1925[17][5]
  • I referent – por. piech. Mieczysław Gutowski (1923 – XII 1925[18] → referent PKU Warszawa Miasto I)
  • II referent – urzędnik wojsk. XI rangi / chor. Jan Kula[a]
  • oficer instrukcyjny – wakat
  • oficer ewidencyjny na powiat makowski – urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Zygmunt Zabder
  • oficer ewidencyjny na powiat pułtuski
    • por. rez. piech. zatrz. w sł. czyn. Antoni Kozłowicz (III 1924[20] – III 1925[21] → OE Płock PKU Płock)
    • por. piech. Lucjan Rawicz vel Lucjan Rękawicz (V 1925[22] – II 1926 → referent)
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[23][24]
  • kierownik I referatu administracji rezerw i zastępca komendanta
    • mjr rez. piech. powoł. w sł. czyn. Edward Dzięgielewski (II 1926 – II 1927[25] → referent [stałe wzmocnienie składu osobowego] PKU Warszawa Miasto II)
    • kpt. piech. Marian Stępkowski (od II 1927[26])
    • kpt. piech. Mieczysław Krąkowski[b] (VII 1929[28] – VII 1935[29] → dyspozycja dowódcy OK I)
    • kpt. piech. Paweł Żyliński (VIII 1935[30] – VI 1938 → kierownik I referatu KRU)
  • kierownik II referatu poborowego
    • por. kanc. Franciszek I Ungeheuer (od II 1926)
    • kpt. piech. Wacław II Szymański (1932)
  • referent – por. piech. Lucjan Rawicz vel Lucjan Rękawicz (II 1926 – XII 1929[31] → PKU Stanisławów)
Obsada personalna KRU w marcu 1939[32][c]
  • komendant – ppłk piech. Jan Klemens Kwapiński (od IX 1939 w niewoli, w Oflag II C Woldenberg[34])
  • kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Paweł Żyliński[d] †20 IX 1939[34]
  • kierownik II referatu uzupełnień – por. adm. (piech.) Ignacy Wierzbicki[e]

Uwagi

  1. ↑ Jan Kula (ur. 25 maja 1889) z dniem 1 stycznia 1925 roku został mianowny chorążym zawodowym w piechocie z równoczesnym wcieleniem do 13 pp i poostawieniem na dotychczasowym stanowisku w PKU Pułtusk[19].
  2. ↑ Kpt. piech. Mieczysław Krąkowski (ur. 30 stycznia 1890) w listopadzie 1928 roku został przeniesiony macierzyście z 72 pp w Radomiu do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do PKU Radom na sześciomiesięczną praktykę poborową[27]. W lipcu 1929 roku został przeniesiony do PKU Pułtusk na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta.
  3. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[33].
  4. ↑ Kpt. adm. (piech.) Paweł Żyliński (ur. 29 sierpnia 1893) był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[35].
  5. ↑ Por. adm. (piech.) Ignacy Wierzbicki (ur. 14 stycznia 1900)[36].

Przypisy

  1. ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 69 z 23 czerwca 1921 roku, zał. nr 2 do pkt 11.
  3. ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 34.
  4. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1476.
  5. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1345.
  6. ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
  7. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  8. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 6 czerwca 1922 roku, poz. 346.
  9. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  10. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  11. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  12. ↑ Historia WKU Suwałki ↓.
  13. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 84 z 26 sierpnia 1924 roku, s. 476.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 72, 83, z dniem 31 sierpnia 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 101.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 226, zatwierdzony na stanowisku komendanta.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1476, 1560, 1570.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 130 z 9 grudnia 1925 roku, s. 708.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 27 stycznia 1925 roku, s. 41.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 14 marca 1924 roku, s. 122.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 20 marca 1925 roku, s. 159.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 14 maja 1925 roku, s. 257.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 8.
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 522.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 11 lutego 1927 roku, s. 50.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 11 lutego 1927 roku, s. 49.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 340.
  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 199.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 91.
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 382.
  32. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 856.
  33. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  34. ↑ a b Straty ↓.
  35. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 304.
  36. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 316.

Bibliografia

Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Komendy rejonów uzupełnień OK I.jpg
Komendy rejonów uzupełnień OK I