Komenda Rejonu Uzupełnień Sieradz

Komenda Rejonu Uzupełnień Sieradz
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Sieradz
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Łask w Sieradzu[1]
PKU Sieradz

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Sieradz

Podległość

DOK IV

Skład

PKU typ III

Komendy rejonów uzupełnień OK III

Komenda Rejonu Uzupełnień Sieradz (KRU Sieradz) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[2].

Historia komendy

Z dniem 1 października 1927 roku dotychczasowa PKU Łask w Sieradzu zmieniła nazwę na PKU Sieradz[3].

Z dniem 25 września 1928 roku z PKU Sieradz wydzielono powiat łaski, który oddano pod administrację nowo utworzonej PKU Łask[4][5]. Od tego czasu PKU Sieradz administrowała wyłącznie powiatem sieradzkim[6]. W grudniu 1930 roku komenda posiadała skład osobowy typ III[7].

31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[8].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Sieradz została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Sieradz przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[9], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[10]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Sieradz normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[11].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiat sieradzki[2].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Łask w Sieradzu i PKU Sieradz oraz KRU Sieradz, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938.

Komendanci
  • ppłk piech. Wiktor Adam Rustocki (1921[12] – IX 1923 → Rezerwa Oficerów Sztabowych DOK V[13])
  • ppłk piech. Włodzimierz Krzyczkowski (IX 1923[13][14] – III 1928[15] → dyspozycja dowódcy OK IV)
  • mjr piech. Tomasz Marzec (p.o. XI 1928 – II 1929)
  • ppłk piech. Władysław Sidziński (III 1929[16] – VI 1935)
  • mjr piech. Michał Ignacy Ciążyński[a] (VII 1935[21][22] – 1939[23])
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1921–1925[24][25]
  • I referent – kpt. piech. Feliks Bolesławski
  • II referent
    • urzędnik wojsk. XI rangi Antoni Markiewicz (do 1 VI 1923 → OE Częstochowa PKU Częstochowa[26])
    • urzędnik wojsk. XI rangi Włodzimierz I Wysoczański (1 VI 1923[26] – I 1924[27] → OE Łask)
    • por. piech. Henryk Bronisław Górak (I 1924[27] – II 1925[28] → 37 pp)
    • por. kanc. Michał Drabicki (II 1925 – II 1926 → kierownik II referatu)
  • referent – urzędnik wojsk. X rangi / kpt. nauk.-ośw. Anastazy Bielenin (do II 1925[29] → oficer oświatowy Wojskowego Więzienia Śledczego Nr IV)
  • oficer instrukcyjny – kpt. piech. Zygmunt Semerga (XI 1924[30] – III 1926[31] → 31 pp)
  • oficer ewidencyjny na powiat sieradzki
    • urzędnik wojsk. X rangi Mieczysław Ostrowski (do 1 VI 1923 → OE Łowicz PKU Skierniewice[26])
    • urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Michał Drabicki (VII 1923[32] – II 1925[33] → II referent)
    • chor. Leonard Skwirzyński (od IV 1925[34])
  • oficer ewidencyjny na powiat łaski
    • por. piech. Henryk Bronisław Górak (VIII 1923[35] – I 1924 → II referent)
    • urzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Włodzimierz I Wysoczański (od I 1924)
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[36][37][38]
  • kierownik I referatu administracji rezerw i zastępca komendanta
    • mjr. kanc. Feliks Bolesławski (II 1926 – II 1927[39] → stan spoczynku z dniem 30 IV 1927)
    • kpt. KS Aleksander Pieniążek (VI[40] – VII 1927[41] → Wojskowy Sąd Rejonowy Skierniewice)
    • mjr piech. Tomasz Marzec (X 1927 – XI 1928 → komendant)
    • mjr piech. Ryszard Lorenczuk (od XI 1928[42])
    • kpt. piech. Michał Daniszewski (był w 1932)
  • kierownik II referatu poborowego
    • por. kanc. Michał Drabicki (od II 1926, był w 1928)
    • por. piech. Bolesław Babczański (był w 1932)
  • referent
    • por. kanc. Włodzimierz I Wysoczański (II 1926 – 30 VI 1927[43] → stan spoczynku)
    • por. piech. Bolesław Rabczański (od VIII 1927[44])
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[23][b]
  • kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Edmund Wieprzewski
  • kierownik II referatu uzupełnień – kpt. adm. (piech.) Bolesław Kazimierz Rabczański

Uwagi

  1. ↑ Michał Ignacy Ciążyński (ur. 22 września 1893). Należał do grupy oficerów wywodzących się z byłej armii niemieckiej. W listopadzie 1928 roku został przeniesiony z 57 pp do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem do KOP. 2 kwietnia 1929 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 roku i 39. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W marcu 1931 roku został przeniesiony z KOP do 4 pp Leg. w Kielcach na stanowisko dowódcy batalionu[17]. W czerwcu 1933 roku został przesunięty na stanowisko obwodowego komendanta przysposobienia wojskowego[18]. W lutym 1935 roku został przeniesiony do PKU Sieradz w celu odbycia praktyki poborowej[19]. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości (20 lipca 1932 roku), Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi[20].
  2. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939 roku, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939 roku[45].

Przypisy

  1. ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 36.
  2. ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  3. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
  4. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 34 z 4 grudnia 1928 roku, poz. 372.
  5. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 169–170.
  6. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  7. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  8. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
  9. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  10. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  11. ↑ Historia WKU Suwałki ↓.
  12. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 171.
  13. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 57 z 30 sierpnia 1923 roku, s. 538.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 6 września 1923 roku, s. 545, tu ogłoszono przeniesienie ppłk. Krzyczkowskiego z dniem 16 sierpnia 1923 roku z 30 pp do Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK, do dyspozycji szefa Poborowego.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 87.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 122.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 128.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 marca 1935 roku, s. 31.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35, 534.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 96.
  22. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 171, wg autora obowiązki komendanta PKU objął w 1936.
  23. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 857.
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1470, 1553, 1556, 1570.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1279, 1339.
  26. ↑ a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 30 marca 1923 roku, s. 226.
  27. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 10 stycznia 1924 roku, s. 4.
  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 4 lutego 1925 roku, s. 53.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 13 lutego 1925 roku, s. 72.
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 120 z 12 listopada 1924 roku, s. 671.
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 marca 1926. Dodatek „Obsada personalna przysposobienia wojskowego”, s. 8.
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 10 lipca 1923 roku, s. 457.
  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 4 lutego 1925 roku, s. 54.
  34. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 5 kwietnia 1925 roku, s. 191, urzędnik wojskowy Leonard Skwirzyński został mianowany z dniem 1 stycznia 1925 roku chorążym zawodowym w piechocie i wcielony do 27 pp z równoczesnym przydziałem do PKU na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat sieradzki.
  35. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 56 z 24 sierpnia 1923 roku, s. 523.
  36. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 11.
  37. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 119, 143, 831.
  38. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 523.
  39. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 42, 44.
  40. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 168.
  41. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 232.
  42. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 355.
  43. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 172.
  44. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 235.
  45. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.

Bibliografia

Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
KRU DOK IV.jpg
Komendy rejonów uzupełnień OK III