Komenda Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto I

Komenda Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto I
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Warszawa Miasto I
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1922

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Warszawa Miasto
PKU Warszawa Miasto I[1]

Dowódcy
Pierwszy

płk Mieczysław Tarczyński

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Warszawa

Podległość

DOK I

Skład

PKU typ specjalny

Komendy rejonów uzupełnień OK I

Komenda Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto I (KRU Warszawa Miasto I) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[2].

Formowanie i zmiany organizacyjne

W lipcu 1922 roku została zlikwidowana Powiatowa Komenda Uzupełnień Warszawa Miasto, a w jej miejsce utworzono trzy nowe komendy, w tym Powiatową Komendę Uzupełnień Warszawa Miasto I z siedzibą przy ul. Przejazd 10 (I piętro), która obejmowała swoją właściwością Komisariaty Policji Państwowej nr I, II, III, IV, V, VII, X, XII, XIX i XXVI[3].

18 listopada 1924 roku weszła w życie ustawa z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej[4], a 15 kwietnia 1925 roku rozporządzenie wykonawcze ministra spraw wojskowych do tejże ustawy, wydane 21 marca tego roku wspólnie z ministrami: spraw wewnętrznych, zagranicznych, sprawiedliwości, skarbu, kolei, wyznań religijnych i oświecenia publicznego, rolnictwa i dóbr państwowych oraz przemysłu i handlu[5]. Wydanie obu aktów prawnych wiązało się z przejęciem przez władze cywilne (administracji I instancji) większości zadań związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem poboru[6][7]. Przekazanie większości zadań władzom cywilnym umożliwiło organom służby poborowej zajęcie się wyłącznie racjonalnym rozdziałem rekruta oraz ewidencją i administracją rezerw. Do tych zadań dostosowana została organizacja wewnętrzna powiatowych komend uzupełnień i ich składy osobowe. Poszczególne komendy różniły się między sobą składem osobowym w zależności od wielkości administrowanego terenu[8].

Zadania i nowa organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej[6]. W skład PKU Warszawa Miasto I wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[6]. Nowa organizacja i obsada służby poborowej na stopie pokojowej według stanów osobowych L. O. I. Szt. Gen. 3477/Org. 25 została ogłoszona 4 lutego 1926 roku. Z tą chwilą zniesione zostały stanowiska oficerów ewidencyjnych[9][10][11].

12 marca 1926 roku została ogłoszona obsada personalna Przysposobienia Wojskowego, zatwierdzona rozkazem Dep. I L. 6000/26 przez pełniącego obowiązki szefa Sztabu Generalnego gen. dyw. Edmunda Kesslera, w imieniu ministra spraw wojskowych. Zgodnie z nową organizacją pokojową Przysposobienia Wojskowego zostały zlikwidowane stanowiska oficerów instrukcyjnych przy PKU, a w ich miejsce utworzone rozkazem Oddz. I Szt. Gen. L. 7600/Org. 25 stanowiska oficerów przysposobienia wojskowego w pułkach piechoty[12].

Od 1926 roku, obok ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność PKU Warszawa Miasto I normowała „Tymczasowa instrukcja służbowa dla PKU”, wprowadzona do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[13]

Z dniem 1 stycznia 1927 roku minister spraw wojskowych utworzył PKU Warszawa Miasto IV, która objęła swoją właściwością między innymi komisariaty PP nr VII, X i XIX. W związku z tą reorganizacją PKU Warszawa Miasto I objęła swoją właściwością komisariaty PP nr I, II, III, IV, V, XII i XXVI[14].

17 października 1927 w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr I w Warszawie rozpoczął się proces o masowe nadużycia poborowe w PKU Warszawa Miasto I i II. Na ławie oskarżonych zasiadło ośmiu obwinionych: ppłk Edward Lubański (obrońca adw. Michał Wyrostek), mjr Adam Wróblewski (adw. Kamil Seyfried), chor. Andruszkiewicz z 15 pp (adw. Edward Gruber), sierż. Wacław Krejca i sierż. Wacław Dąbrowski z 21 pp, bomb. Lejbuś Bankier z 1 Oddziału Służby Uzbrojenia i poborowy Menachen Elizor Kohn (adw. Władysław Sobotkowski) oraz kpr. Mieczysław Grotkiewicz z 36 pp (adw. Zygmunt Kalikst Żywult). Rozprawie przewodniczył ppłk KS dr Tadeusz Stefan Kamiński, oskarżycielem był mjr KS dr Kazimierz Stanisław Dobosz[15][16].

W marcu 1930 roku PKU Warszawa Miasto I nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr I i administrowała częścią miasta Warszawy obejmującą komisariaty Policji Państwowej nr I, II, III, IV, V, XII i XXVI[17]. W grudniu tego roku PKU Warszawa Miasto I posiadała skład osobowy typ specjalny[13]. Siedziba komendy znajdowała się przy Szerokiej 3[18].

31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu sumarycznego składu osobowego Powiatowych Komend Uzupełnień Warszawa Miasto I–IV o czterech oficerów i zwiększeniu o czterech urzędników II kategorii. Łącznie w czterech stołecznych PKU miało pełnić służbę 16 oficerów i czterech urzędników II kategorii. Ponadto w PKU Warszawa Miasto II występował dodatkowo etat oficera – referenta ewidencji oficerów. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[19].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Warszawa Miasto I została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto I przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[20], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[21].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr I. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie[2].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Warszawa Miasto I i KRU Warszawa Miasto I, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938.

Komendanci
stopień, imię i nazwiskoczas pełnienia obowiązkówkolejne stanowisko służbowe (dalsze losy)
płk piech. Mieczysław Antoni TarczyńskiVII – 15 XI 1922Rezerwa Oficerów Sztabowych DOK I[22]
mjr piech. Edmund Lubańskip.o. od 15 XI 1922[23]
ppłk piech. Włodzimierz Nyczajdo XII 1923komendant PKU Warszawa Miasto II[24][25][26]
mjr piech. Adam WróblewskiXII 1923[24] – VII 192413 pp[27]
płk piech. Michał ZienkiewiczVII 1924[28] – IX 1925dyspozycja dowódcy OK I[29]
mjr piech. Adam Wróblewski[a]IX 1925[29] – VII 1926dyspozycja dowódcy OK I[31]
ppłk piech. Roman KrzyżanowskiVII 1926[31] – VI 1927kierownik referatu w Dep. Piech. MSWojsk.[32]
ppłk piech. Adolf JachimowiczVI[32] – VIII 1927komendant PKU Modlin[33]
ppłk piech. Roman KrzyżanowskiVIII 1927komendant PKU Warszawa Powiat[33][34]
ppłk / płk piech. Adolf JachimowiczVIII 1927[34] – III 1929inspektor poborowy OK VI[35]
płk dypl. kaw. Roland BoguszIII 1929[35] – III 1930[36]komendant Placu Lublin
ppłk adm. (piech.) Wacław ZbrowskiIII 1930[37] – 1939
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1923–1925[38][26]
I referentmjr piech. Stanisław Profic15 XI 1922[22] – 17 VI 1923Wojskowa Kontrola Generalna[39]
mjr san. Aleksander RittnerVII 1923[40] – VIII 1924komendant PKU Stryj[41]
kpt. piech. Józef ŁappoVIII 1924[41] – II 1925[42]32 pp
mjr piech. Teofil BurakowskiVI 1925[43] – II 1926kierownik I referatu
II referentpor. tab. Zygmunt Kwiatkowskido I 1923PKU Warszawa Miasto III[44]
urzędnik wojsk. XI rangi Antoni Górkaod I 1923[45] – 28 IX 1923OE Radom PKU Radom[46]
kpt. piech. dr Stanisław Drzymała29 IX 1923[47] – VI 1924PKU Warszawa Powiat[48]
por. kanc. Wacław RudnickiVI[49] – VIII 1924[41]OE I rejonu
kpt. kanc. Władysław Kudasiewicz-Mysłowskiod VIII 1924
referentpor. jazdy Władysław Ujejski1 VII[50] – 1 X 1923III referent w Szefostwie Pob. DOK I[51]
referent (etet przejściowy)por. tab. Cezary Seweryn PągowskiXI 1925[52] – IX 1926[53]referent w PKU Warszawa Miasto IV
oficer instrukcyjnykpt. piech. Andrzej Strachdo XI 192530 pp[54]
kpt. piech. Kazimierz Wyziński
oficer ewidencyjny I rejonuurz. wojsk. IX rangi / kpt. kanc. Władysław Kudasiewicz-Mysłowskido VIII 1924II referent[41]
por. kanc. Wacław RudnickiVIII 1924 – I 1925[55]referent w Dep. I MSWojsk.
por. kanc. Józef KraszewskiI 1925[55] – II 1926referent
oficer ewidencyjny II rejonuurzędnik wojsk. X rangi Stanisław WitkowskiI[56] – IX 1923OE II rejonu PKU Warszawa Miasto III[57]
urzędnik wojsk. XI rangi Jan Makary Tuchołkaod IX 1923[58]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926[59]–1938[60][61]
kierownik I referatu administracji rezerwmjr piech. Teofil BurakowskiII 1926 – II 1927[62]komendant PKU Bydgoszcz Powiat
mjr piech. Kazimierz Orłowicz-KutaIII 1929[63] – I 1930dyspozycja dowódcy OK I[64][65]
kpt. piech. Jan Neugebauerdo XII 1932Sztab Główny[66]
kpt. piech. Władysław MuklewiczXII 1932[67] – po 5 VI 1935kier. referatu w DOK I †1940 Kalinin[68]
kierownik II referatu poborowegopor. piech. Mieczysław Gutowskiod XII 1925[69]
por. kanc. Lucjan Szczepan Olszewski[b]VIII 1931[72] – XI 1932dyspozycja dowódcy OK I[73]
kpt. piech. Stanisław Burchackiod XII 1932[74]
referentpor. kanc. Józef KraszewskiII – IX 1926[53]referent (etet przejściowy)
por. art. Zdzisław Zygfryd LipińskiIX 1926[75] – 1938referent w KRU Warszawa Miasto I
por. kanc. Józef KraszewskiIII – IX 1930Korpus Ochrony Pogranicza
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[76][c]
kierownik I referatu ewidencjimjr adm. (piech.) Mieczysław Karol Biały[d]
kierownik II referatu uzupełnieńkpt. adm. (tab.) Ludwik Czarnocki[e]w niewoli, w Oflagu II C Woldenberg[81]
referentkpt. adm. (art.) Zdzisław Zygfryd Lipiński[f]1938–1939

Uwagi

  1. ↑ Mjr piech. Adam Wróblewski w maju 1925 został odkomenderowany z 13 pp do PKU Warszawa Miasto I do 1 listopada 1925[30].
  2. ↑ Lucjan Szczepan Olszewski ur. 26 października 1897 roku. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 grudnia 1922 roku w korpusie oficerów administracyjnych, dział kancelaryjny. Z dniem 31 marca 1933 roku przeniesiony został w stan spoczynku[70]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji PKU Warszawa Miasto III[71].
  3. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[77].
  4. ↑ Mieczysław Karol Biały ur. 19 marca 1892 roku. W czerwcu 1935 roku pełnił służbę w PKU Warszawa Miasto IV. Był odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych (czterokrotnie) oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi[78].
  5. ↑ Ludwik Czarnocki ur. 10 października (20 września) 1893 roku. Pełnił służbę w 86 i 85 pp. Został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. Był odznaczony KW (dwukrotnie), KZ WLŚr. i MN (25 stycznia 1933 roku). W czerwcu 1933 roku został przeniesiony do korpusu oficerów taborów z równoczesnym wyznaczeniem na stanowisko oficera taborowego w 85 pp[79][80].
  6. ↑ Zdzisław Zygfryd Lipiński ur. 29 marca 1895 roku[82]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 606. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Z dniem 1 sierpnia 1923 roku został przydzielony z 7 pap w Częstochowie do PKU Kościan na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat wolsztyński[83]. W lutym 1926 roku został zatwierdzony na stanowisku kierownika II referatu poborowego w PKU Kościan[84]. W tym samym roku został przydzielony do PKU Grodzisk.

Przypisy

  1. ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 34.
  2. ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  3. ↑ PKU w Warszawie. „Polska Zbrojna”. 182, s. 3, 1922-07-08. Warszawa. 
  4. ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
  5. ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
  6. ↑ a b c Jarno 2001 ↓, s. 169.
  7. ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393, autor użył sformułowania „wszystkie czynności przygotowawcze do poboru, jak również jego przeprowadzenie przeszły do władz administracyjnych”, co nie odpowiadało podziałowi kompetencji władz wojskowych i cywilnych, określonych we wspomnianych aktach prawa.
  8. ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393–394.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 7-20.
  10. ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393, wg autora stanowiska oficerów ewidencyjnych, po krótkotrwałym przydzieleniu ich do władz administracyjnych, zostały zniesione w 1925 roku.
  11. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 169, autor także datuje zniesienie stanowisk oficerów ewidencyjnych na rok 1925, co stoi w sprzeczności z ogłoszoną 4 lutego 1926 roku obsadą służby poborowej na stopie pokojowej.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 1-10.
  13. ↑ a b Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  14. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 2 z 21 stycznia 1927 roku, poz. 15.
  15. ↑ O nadużycia poborowe. „Polska Zbrojna”. 269, s. 5, 1927-10-02. Warszawa. .
  16. ↑ Proces o nadużycia w P.K.U. – Warszawa – Miasto I i II. Mjr A. Wróblewski i in. przed sądem. „Polska Zbrojna”. 285, s. 4, 1927-10-18. Warszawa. .
  17. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  18. ↑ Książka adresowa 1930 ↓, s. 53.
  19. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
  20. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  21. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  22. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 29 listopada 1922 roku, s. 868.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 29 listopada 1922 roku, s. 868, został przesunięty ze stanowiska I referenta na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta.
  24. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 6 grudnia 1923 roku, s. 703.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1482.
  26. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1351.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 3 lipca 1924 roku, s. 368.
  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 3 lipca 1924 roku, s. 369.
  29. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 96 z 25 września 1925 roku, s. 522.
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 13 maja 1925 roku, s. 251.
  31. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 14 lipca 1926 roku, s. 215.
  32. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 166.
  33. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 234.
  34. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 25 sierpnia 1927 roku, s. 259.
  35. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 91.
  36. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 106.
  37. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
  38. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1482, 1557, 1560, 1569.
  39. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 29 czerwca 1923 roku, s. 433.
  40. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 7 lipca 1923 roku, s. 452, przydzielony z Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK I.
  41. ↑ a b c d Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 7 sierpnia 1924 roku, s. 435.
  42. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 22 lutego 1925 roku, s. 87.
  43. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 10 czerwca 1925 roku, s. 313.
  44. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 stycznia 1923 roku, s. 53.
  45. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 stycznia 1923 roku, s. 55, przesunięty ze stanowiska oficera ewidencyjnego II rejonu.
  46. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 65 z 10 października 1923 roku, s. 701.
  47. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 65 z 10 października 1923 roku, s. 700.
  48. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 25 czerwca 1924 roku, s. 401.
  49. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 25 czerwca 1924 roku, s. 401, przydzielony z Wojskowego Instytutu Przyrodoleczniczego im. Józefa Piłsudskiego.
  50. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 29 czerwca 1923 roku, s. 434.
  51. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 6 września 1923 roku, s. 547.
  52. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 116 z 3 listopada 1925 roku, s. 624.
  53. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 20 września 1926 roku, s. 312.
  54. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 118 z 6 listopada 1925 roku, s. 637.
  55. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 stycznia 1925 roku, s. 14.
  56. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 stycznia 1923 roku, s. 55, przydzielony z Urzędu nad Grobami Wojskowymi DOK I.
  57. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 11 września 1923 roku, s. 559.
  58. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 11 września 1923 roku, s. 559, przydzielony z PKU Modlin.
  59. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 7.
  60. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 525.
  61. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 8, 34, 53.
  62. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 lutego 1927 roku, s. 65.
  63. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 92.
  64. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 21 stycznia 1930 roku, s. 5.
  65. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 125, z dniem 28 lutego 1931 roku został przeniesiony w stan spoczynku.
  66. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 428.
  67. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 417, przydzielony z baonu pchor. rez. piech. nr 5.
  68. ↑ Miednoje 2005 ↓, s. 599.
  69. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 130 z 9 grudnia 1925 roku, s. 708, przydzielony z PKU Pułtusk.
  70. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933 roku, s. 122.
  71. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 394.
  72. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 238, 271.
  73. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932 roku, s. 400.
  74. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 416.
  75. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 20 września 1926 roku, s. 311.
  76. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 859.
  77. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  78. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 289.
  79. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 80, 613.
  80. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 129.
  81. ↑ Straty ↓.
  82. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 199.
  83. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 29 lipca 1923 roku, s. 495.
  84. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 4, 16.

Bibliografia

Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Komendy rejonów uzupełnień OK I.jpg
Komendy rejonów uzupełnień OK I