Komisariat Straży Granicznej „Bogumin”
| Historia | |
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
|---|---|
| Sformowanie | 1938 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Tradycje | |
| Rodowód | Komisariat SG „Gorzyce” |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | asp. Tadeusz Klimowski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Bogumin |
| Formacja | Straż Graniczna |
| Podległość | Obwód SG „Cieszyn” |
Komisariat Straży Granicznej „Bogumin” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej w latach 1938–1939.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Rozkazem nr 3 z 31 grudnia 1938 roku w sprawach reorganizacji jednostek na terenach Śląskiego, Zachodniomałopolskiego i Wschodniomałopolskiego okręgów Straży Granicznej, a także utworzenia nowych komisariatów i placówek, komendant Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski, działając na podstawie upoważnienia Ministra Skarbu z 14 października 1938 roku zarządził przeniesienie siedzib komendy obwodu „Bielsko” do Cieszyna, a komisariatu i placówki II linii „Gorzyce” do Bogumina[1]. Ponadto komisariat „Gorzyce” miał zorganizować nowe placówki linii w miejscowościach: Bogumin, Wierzbice, Pudlów[2]. Rozkazem nr 2 z 16 stycznia 1939 roku w sprawie przejęcia odcinka granicy polsko-niemieckiej od Korpusu Ochrony Pogranicza na terenie Mazowieckiego Okręgu Straży Granicznej oraz przekazania Korpusowi Ochrony Pogranicza odcinka granicy na terenie Wschodniomałopolskiego Okręgu Straży Granicznej, komendant Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski utworzył placówkę II linii „Dziećmorowice”[3]. Rozkazem nr 12 z 14 lipca 1939 roku w sprawie reorganizacji placówek II linii i posterunków wywiadowczych oraz obsady personalnej, komendant Straży Granicznej gen. bryg. Walerian Czuma zniósł placówkę II linii „Dziećmorowice”[4].
Funkcjonariusze komisariatu
| Kierownicy/komendanci komisariatu | ||
|---|---|---|
| stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby |
| aspirant | Tadeusz Klimowski[5] | 29 X 1938[6] – |
| Zastępcy komendanta komisariatu | ||
| starszy strażnik | Edmund Głaszczak | 1 V 1939[7] – |
Struktura organizacyjna
Organizacja komisariatu w 1938[8][9]:
- komenda − Bogumin
- placówka Straży Granicznej I linii „Szonychel”
- placówka Straży Granicznej I linii „Bogumin”
- placówka Straży Granicznej I linii „Pudłów”
- placówka Straży Granicznej I linii „Wierzbice”
- placówka Straży Granicznej II linii „Bogumin”
Przypisy
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 129-130.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 130.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 143.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 174.
- ↑ SGO „Śląsk” ↓, s. 8.
- ↑ Rozkazy KG SG ↓, s. 1938/51.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 24/39.
- ↑ Kula 1994 ↓, s. 131.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 134.
Bibliografia
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
- Materiału dotyczące ruchu na granicy polsko–czechosłowackiej w 1938 roku. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Rozkazy Komendy Straży Granicznej 1928–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).