Komisariat Straży Granicznej „Cisna”
| Historia | |
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
|---|---|
| Sformowanie | 1929 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Tradycje | |
| Rodowód | Komisariat SG „Sianki” |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Cisna |
| Formacja | Straż Graniczna |
| Podległość | Obwód SG „Sanok” |
Komisariat Straży Granicznej „Cisna” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy państwowej w roku 1939.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Rozkazem nr 2 z 16 stycznia 1939 roku w sprawie przejęcia odcinka granicy polsko-niemieckiej od Korpusu Ochrony Pogranicza na terenie Mazowieckiego Okręgu Straży Granicznej oraz przekazania Korpusowi Ochrony Pogranicza odcinka granicy na terenie Wschodniomałopolskiego Okręgu Straży Granicznej, komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski utworzył na terenie Obwód SG „Sanok” komisariat Straży Granicznej „Cisna”[1]. Etat komendy:2 oficerów, 3 szeregowych,1 bryczka, 2 konie, 3 kbk z bagnetem, 3 pistolety[2]. Tym samym rozkazem utworzył placówkę I linii „Liszna”[3], wydzielił placówkę I linii „Balnica” z komisariatu Straży Granicznej „Komańcza” i przydzielił do komisariatu Straży Granicznej „Cisna”[3], wydzielił placówkę I linii „Przysłup” z komisariatu Straży Granicznej „Dwernik” i przydzielił do komisariatu Straży Granicznej „Cisna”[3], przemianował posterunek SG „Solinka” na placówkę I linii „Solinka”[3], przemianował placówkę I linii „Cisna” na placówkę II linii „Cisna”[3] i zarządził likwidację komisariatu Straży Granicznej „Sianki”[4]. Nakazał, by z dniem 1 lutego 1939 komisariat „Sianki” wraz z placówkami II linii utworzył komisariat SG „Cisna”[5].
Funkcjonariusze komisariatu
| Kierownicy/komendanci komisariatu | |||
|---|---|---|---|
| stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
| aspirant | Henryk Juchniewicz | 1 II 1939[6] - | |
| aspirant | Alfons Kijowski | 12 VII 1939[7] - | |
| Zastępcy komendanta komisariatu | |||
| przodownik | Alfons Kijowski | 1 V 1939[8] – 12 VII 1939 | komendant komisariatu |
| tyt. starszy przodownik | Mieczysław Karczewski | 12 VII 1939[9] - | |
Struktura organizacyjna
Organizacja komisariatu w styczniu 1939[1]:
- komenda − Cisna
- placówka Straży Granicznej I linii „Balnica” (włączona z komisariatu SG „Komańcza”),
- placówka Straży Granicznej I linii „Solinka” (utworzona z posterunku SG „Solinka”)
- placówka Straży Granicznej I linii „Liszna” (nowo utworzona)
- placówka Straży Granicznej I linii „Przysłup” (wyłączona z komisariatu SG „Dwernik”)
- placówka Straży Granicznej II linii „Cisna” (utworzona z placówki I linii „Cisna”)
Przypisy
- ↑ a b Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 144.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 143.
- ↑ a b c d e Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 145.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 146.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 147.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 2/39.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 50/39.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 24/39.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 54/39.
Bibliografia
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Rozkazy Komendy Straży Granicznej 1928–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).