Komisariat Straży Granicznej „Ligotka Kameralna”
Historia | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Sformowanie | 1938 |
Rozformowanie | 1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy | asp. Kazimierz Boratyński |
Organizacja | |
Dyslokacja | Ligotka Kameralna |
Formacja | Straż Graniczna |
Podległość | Obwód SG „Cieszyn” |
Komisariat Straży Granicznej „Ligotka Kameralna” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej w paśmie Ropicy w latach 1938–1939.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Rozkazem nr 3 z 31 grudnia 1938 roku w sprawach reorganizacji jednostek na terenach Śląskiego, Zachodniomałopolskiego i Wschodniomałopolskiego okręgów Straży Granicznej, a także utworzenia nowych komisariatów i placówek, komendant Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski, działając na podstawie upoważnienia Ministra Skarbu z 14 października 1938 roku nakazał na odcinku między komisariatem „Cierlicko Górne” i komisariatem „Jabłonków” utworzyć nowy komisariat Straży Granicznej „Ligotka Kameralna”[1]. Ustalił też tymczasowy etat: 2 oficerów, 48 szeregowych, 1 samochód typu Łazik (zmieniono na 2 konie i bryczkę), 48 kbk, 40 pistoletów[2]. Rozkazem nr 5 z 3 marca 1939 roku w sprawie zmian organizacyjnych [...], komendant Straży Granicznej gen. bryg. Walerian Czuma przeniósł placówkę I linii „Sławicz” z komisariatu „Ligotka Kameralna” do m. Górna Morawka”[3] i przydzielił ją do komisariatu „Jabłonków”[3].
Funkcjonariusze komisariatu
Kierownicy/komendanci komisariatu | |||
---|---|---|---|
stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
aspirant | Kazimierz Boratyński[4] | 29 X 1938[5] – | |
Zastępcy komendanta komisariatu | |||
starszy strażnik | Mieczysław Moskwa | 1 V 1939[6] – |
Struktura organizacyjna
Organizacja komisariatu w 1938[7]:
- komenda − Ligotka Kameralna
- placówka Straży Granicznej I linii „Bukowice”
- placówka Straży Granicznej I linii „Ropiczka”
- placówka Straży Granicznej I linii „Rzeka”
- placówka Straży Granicznej I linii „Sławicz” → W 1939 przeniesiona do komisariatu „Jabłonków”
- placówka Straży Granicznej II linii „Ligotka Kameralna”
Przypisy
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 129-130.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 130 i 136.
- ↑ a b Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 159.
- ↑ SGO „Śląsk” ↓, s. 8.
- ↑ Rozkazy KG SG ↓, s. 1938/51.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 24/39.
- ↑ Kula 1994 ↓, s. 132.
Bibliografia
- Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Materiału dotyczące ruchu na granicy polsko–czechosłowackiej w 1938 roku. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Rozkazy Komendy Straży Granicznej 1928–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).