Komisariat Straży Granicznej „Włoszakowice”
| Historia | |
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
|---|---|
| Sformowanie | 1930 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Włoszakowice |
| Formacja | Straż Graniczna |
| Podległość | Inspektorat Graniczny nr 11 Obwód SG „Leszno” |
Komisariat Straży Granicznej „Włoszakowice” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w latach 1930–1939.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 Straż Graniczną[1]. W 1928 funkcjonował podkomisariat Włoszakowice w komisariacie Straży Granicznej „Zaborowo”[2]. Rozkazem nr 11 z 9 stycznia 1930 o reorganizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski ustalił numer (1/11) i organizację samodzielnego już komisariatu „Włoszakowice”[3].
Służba graniczna
Sąsiednie komisariaty:
Funkcjonariusze komisariatu
| Kierownicy/komendanci komisariatu | |||
|---|---|---|---|
| stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
| aspirant | Leon Mazurkiewicz[4] | był w 1932 – | |
| Zastępcy komendanta komisariatu | |||
| przodownik | Zbigniew Prabudzki | 1 V 1939[5] – | |
Struktura organizacyjna
Organizacja komisariatu w styczniu 1930[3]:
- 1/11 komenda − Włoszakowice
- placówka Straży Granicznej I linii „Zaborówiec”
- placówka Straży Granicznej I linii „Zbarzewo”
- placówka Straży Granicznej I linii „Niechłód”
- placówka Straży Granicznej II linii „Włoszakowice”
- placówka Straży Granicznej II linii „Leszno”
Przypisy
- ↑ Goryński 2012 ↓, s. 226.
- ↑ Kozicka 2011 ↓, wstęp.
- ↑ a b Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 70.
- ↑ Wykaz imienny Wlkp. IO ↓, s. 4.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 27/39.
Bibliografia
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Iwona Kozicka, Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Wielkopolski Inspektorat Okręgowy Straży Granicznej”, Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2011.
- Wykaz imienny oficerów i szeregowych Straży Granicznej Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego pracujących w Przysposobieniu Wojskowym → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Rozkazy Komendy Straży Granicznej 1928–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Rozmieszczenie inspektoratu granicznego nr 11 Leszno w 1930 roku