Komisariat Straży Granicznej „Zaleszczyki”
Historia | |
Państwo | II Rzeczpospolita |
---|---|
Sformowanie | 1937 |
Rozformowanie | 1939 |
Organizacja | |
Dyslokacja | Zaleszczyki |
Formacja | Straż Graniczna |
Podległość | Obwód SG „Kołomyja” |
Komisariat Straży Granicznej „Zaleszczyki” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej w latach 1937–1939.
Geneza
Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[2]. Komisariat Straży Celnej „Zaleszczyki”, wraz ze swoimi placówkami granicznymi, wszedł w podporządkowanie Inspektoratu Straży Celnej „Zaleszczyki”[3].
W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[4]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej.
Z dniem 1 listopada 1927 roku Inspektorat Straży Celnej „Zaleszczyki”, w tym komisariat SC „Zaleszczyli” został rozwiązany, a rejon odpowiedzialności komisariatu został przekazany pododdziałom Korpusu Ochrony Pogranicza[3][5].
Formowanie i zmiany organizacyjne
Zgodnie z rozkazem Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych z 8 stycznia 1937 roku Straż Graniczna przejęła od Korpusu Ochrony Pogranicza odcinek granicy polsko–rumuńskiej, oznaczony w terenie według mapy 1:100000 następującymi granicami: granica zachodnia od miejscowości Pieczama włącznie, granica wschodnia – rzeka Nieczława wyłącznie[6]. Punkt styku odcinka Straży Granicznej z odcinkiem Korpusu Ochrony Pogranicza - północny brzeg Dniestru na wysokości litery P od nazwy folwark Pożamica[6].
Rozkazem nr 1 z 31 marca 1937 roku w sprawach [...] likwidacji i tworzenia placówek, komendant Straży Granicznej ppłk Jan Jur-Gorzechowski utworzył komisariat SG „Zaleszczyki”[7]. Komisariat wszedł organizacyjnie w skład Inspektoratu Granicznego „Kołomyja”. W skład Komisariatu Zaleszczyki wchodzili: kierownik komisariatu, młodszy oficer komisariatu, personel kancelaryjny, 6 placówek I linii i placówka II linii. Etat przewidywał: 2 oficerów, 68 szeregowych, 4 konie, 2 wózki typu węgierskiego, 2 sanie, 68 kbk z bagnetami, 60 pistoletów[8].
Rozkazem nr 13 z 31 lipca 1939 roku w sprawach [...] przeniesienia siedzib i zmiany przydziałów jednostek organizacyjnych, komendant Straży Granicznej gen. bryg. Walerian Czuma przeniósł siedzibę placówkę II linii „Tłuste” do m. Zaleszczyk[9]. Rozkazem nr 13 z 31 lipca 1939 roku w sprawach [...] przeniesienia siedzib i zmiany przydziałów jednostek organizacyjnych, komendant Straży Granicznej gen. bryg. Walerian Czuma zmienił nazwę placówki I linii „Bedrykowice” na „Śmigłowo”[10].
Służba graniczna
Komisariat ochraniał cały odcinek granicy polsko-rumuńskiej przejęty od Korpusu Ochrony Pogranicza[6].
- Sąsiednie komisariaty
- komisariat Straży Granicznej „Horodenka” ⇔ kompania graniczna KOP „Mielnica” (batalion KOP „Borszczów” − 1937
Funkcjonariusze komisariatu
Kierownicy/komendanci komisariatu | |||
---|---|---|---|
stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
komisarz | Wacław Będzikowski | 25 IV 1938[11] - | |
Zastępcy komendanta komisariatu | |||
starszy strażnik | Edmund Nawrot | 1 V 1939[12] – |
Struktura organizacyjna
Organizacja komisariatu w 1937[6]:
- komenda − Zaleszczyki
- placówka Straży Granicznej I linii „Pieczarna”
- placówka Straży Granicznej I linii „Zaleszczyki”
- placówka Straży Granicznej I linii „Bedrykowice”
- placówka Straży Granicznej I linii „Gródek”
- placówka Straży Granicznej I linii „Sińków”
- placówka Straży Granicznej I linii „Kołodróbka”
- placówka Straży Granicznej II linii „Tłuste Miasto” → w 1939 przeniesiona do Zaleszczyk
Przypisy
- ↑ Dominiczak 1975 ↓, s. 130.
- ↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
- ↑ a b Kozłowski 2012 ↓, s. 32.
- ↑ Kula 1994 ↓, s. 40.
- ↑ Muzeum Polskich Formacji Granicznych ↓.
- ↑ a b c d Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 114.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 112.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 115.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 180.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 182.
- ↑ Rozkazy KG SG ↓, s. 1938/18.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 28/39.
Bibliografia
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Rozkazy Komendy Straży Granicznej 1928–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Komisariat SG Zaleszczyki w 1937