Komisja Planowania

Komisja Planowania – naczelny organ administracji rządowej istniejący w latach 1956–1984, powołany do organizowania procesu planowania oraz przeprowadzania planowania społeczno-gospodarczego.

Powołanie Komisji

Na podstawie ustawy z 1956 r. o utworzeniu przy Radzie Ministrów Komisji Planowania i o zniesieniu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego ustanowiono nową Komisję[1]. Komisja była kolegialnym organem Rady Ministrów do spraw planowania.

Zakres działania Komisji

Do zakresu działania Komisji należało:

  • opracowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów wniosków określających główne kierunki polityki gospodarczej Państwa,
  • opracowywanie projektów perspektywicznych, wieloletnich i rocznych planów gospodarczych,
  • badanie przebiegu wykonania planów gospodarczych oraz opracowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów wniosków dotyczących zastosowania środków zmierzających do zapewnienia wykonania planów,
  • opracowywanie metod i trybu sporządzania planów gospodarczych,
  • opracowywanie innych zagadnień, przewidzianych w szczególnych przepisach lub zleconych przez Radę Ministrów.

Skład Komisji

W skład Komisji wchodzili:

  • Przewodniczący powoływany na wniosek Prezesa Rady Ministrów,
  • zastępcy Przewodniczącego i członkowie Komisji powoływani przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Komisji.

Zniesienie Komisji

Na podstawie ustawy 1984 r. o Komisji Planowania przy Radzie Ministrów zniesiono Komisję Planowania[2].

Przypisy

  1. ↑ Ustawa z dnia 15 listopada 1956 r. o utworzeniu przy Radzie Ministrów Komisji Planowania i o zniesieniu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. Dz.U. z 1956 r. nr 54, poz. 244.
  2. ↑ Ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. Dz.U. z 1984 r. nr 35, poz. 186.