Komitet Budownictwa, Urbanistyki i Architektury
Komitet Budownictwa, Urbanistyki i Architektury – kolegialny naczelny organ administracji państwowej funkcjonujący w Polsce w latach 1960–1964, zarządzający architekturą, planowaniem przestrzennym oraz budownictwem (koncepcja, metodologia, strategia). Na czele Komitetu stał Przewodniczący, który wchodził w skład Rady Ministrów. Urząd obsługujący Komitet posiadał rangę ministerstwa.
Utworzenie Komitetu
Komitet Budownictwa, Urbanistyki i Architektury został utworzony 22 czerwca 1960 r. na mocy ustawy z 14 czerwca 1960 r.[1] w drodze przekształcenia dotychczasowego Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury. Zgodnie z tymi przepisami nowo powołany organ przejął także część zadań Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.
Zakres działania Komitetu
Zakres działania Komitetu został ustalony w powołującej go ustawie, a także w wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Rady Ministrów z 4 sierpnia 1960 r.[2]. Do zadań Komitetu należało:
- opracowywanie wniosków i projektów dotyczących ustalania kierunków rozwoju budownictwa i innych podstawowych zagadnień związanych z budownictwem,
- inicjowanie i wydawanie przepisów wykonawczych na podstawie ustaw oraz normatywów i podstawowych wytycznych dla budownictwa i jego organizacji,
- kierowanie sprawami planowania przestrzennego w zakresie planów miejscowych i szczegółowej lokalizacji inwestycji oraz kierowanie sprawami państwowego nadzoru budowlanego oraz projektowania urbanistycznego i budowlanego,
- inicjowanie prac w zakresie postępu technicznego i prac naukowo-badawczych w budownictwie oraz nadawanie podstawowych kierunków pracom w tym zakresie,
- ustalanie ogólnych wytycznych i normatywów w zakresie opracowywania założeń i projektów inwestycji,
- ustalanie wytycznych organizacji i pracy w zakresie projektowania i wykonawstwa oraz organizacji i działania nadzoru inwestorskiego nad realizacją inwestycji.
Organizacja Komitetu
Pracami Komitetu kierował Przewodniczący będący członkiem Rady Ministrów. Od 12 czerwca 1960 r. do 3 marca 1964 r. funkcję Przewodniczącego Komitetu pełnił Stefan Pietrusiewicz.
W skład Komitetu oprócz Przewodniczącego wchodzili również jego zastępcy, Sekretarz Komitetu oraz członkowie.
Organem Komitetu był jego Przewodniczący, a także Prezydium Komitetu, w skład którego wchodził Przewodniczący, jego zastępcy, Sekretarz oraz członkowie Prezydium.
Aparatem wykonawczym Komitetu był urząd Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury posiadający rangę ministerstwa.
Zniesienie Komitetu
Komitet Budownictwa, Urbanistyki i Architektury zakończył działalność 3 marca 1964 r. po wejściu w życie ustawy z 25 lutego 1964 r.[3] zmieniającej organizację i zakres działania naczelnych organów administracji państwowej w dziedzinie budownictwa i planowania przestrzennego. Większość zadań zniesionego Komitetu przeszło do zakresu działania Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, część spraw została przekazana do Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, a także do Ministra Rolnictwa.