Komitet Obrony Kresów Wschodnich

Komitet Obrony Kresów Wschodnich. Siedzą od lewej: Olgierd Gordziałkowski, Władysław Raczkiewicz, Mirosław Obiezierski, Michał Kossakowski. Widoczni również: Michał Obiezierski, Czesław Krasicki, I. Witkiewicz, Władysław Marian Zawadzki (siedzi 2 z prawej), Wacław Wasilewski, Antoni Jundziłł, M. Parafianowicz, Czesław Krupski, M. Boguszewski, W. Pusłowski, E. Obrąpalski

Komitet Obrony Kresów Wschodnich – organizacja powstała w końcu listopada 1918 roku w Warszawie. Wyłoniła się z powstałej na początku 1917 roku w tym samym mieście Komisji Litewskiej. Sprawowała polityczny mecenat nad powstającymi wojskowymi oddziałami ochotniczymi samoobron Kresów Wschodnich. Jednym z jej zadań było prowadzenie agitacji na rzecz włączenia ich w struktury Wojska Polskiego poprzez utworzenie Dywizji Litewsko-Białoruskiej. Cel ten został osiągnięty 26 listopada 1918 roku, kiedy to Naczelnik Państwa Józef Piłsudski zgodził się na utworzenie takiej dywizji[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. T. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 696. ISBN 978-83-11-11934-5.

Media użyte na tej stronie

Komitet Obrony Kresów Wschodnich.jpg
Komitet Obrony Kresów Wschodnich 1919 (Siedzą od lewej: Olgierd Gordziałkowski, Władysław Raczkiewicz, Mirosław Obiezierski, Michał Kossakowski. Widoczni również: Michał Obiezierski, Czesław Krasicki, I. Witkiewicz, Władysław Marian Zawadzki (siedzi 2 z prawej), Wacław Wasilewski, Antoni Jundziłł, M. Parafianowicz, Czesław Krupski, M. Boguszewski, W. Pusłowski, E. Obrąpalski)