Komitet na rzecz Międzynarodówki Robotniczej

Komitet na rzecz Międzynarodówki Robotniczej (ang. Committee for a Workers' International, CWI) – międzynarodowe trockistowskie stowarzyszenie polityczne grupujące obecnie 40 sekcji krajowych.

Historia

Założyciele CWI wywodzili się z działającej w Wielkiej Brytanii trockistowskiej Tendencji Militant. Komitet został powołany do życia 20-21 kwietnia 1974 na kongresie założycielskim w Londynie przez brytyjskich działaczy Militant oraz przedstawicieli stowarzyszonych z Militant grup z Irlandii, Niemiec i Szwecji. Organizacja nie przyjęła nazwy Międzynarodówki, gdyż uznała, że jest zbyt mało liczna, by posługiwać się takim określeniem. Początkowo organizacje zrzeszone w CWI skupiały się na taktyce entryzmu w tradycyjnych partiach socjaldemokratycznych i komunistycznych, chociaż nie rezygnowały ze współpracy z innymi grupami lewicy radykalnej. Działacze CWI krytykowali przy tym IV Międzynarodówkę i grupy, jakie się z niej wyłoniły, uznając, że ich powojenne analizy polityczne były całkowicie błędne.

Na początku lat 90. doszło do konfliktu na tle dalszej strategii działania organizacji. Grupa na czele z Tedem Grantem uważała dotychczasową taktykę za dobrą i uważała, że mimo zmian geopolitycznych na świecie powinna być ona kontynuowana. Z kolei grupa skupiona wokół Petera Taaffe uznała, że tradycyjna socjaldemokracja nie odgrywa już żadnej postępowej roli w społeczeństwie i trockiści powinni odtąd działać wyłącznie samodzielnie. Ostatecznie większość poparła drugie stanowisko. Grant i jego zwolennicy uzyskali status wewnętrznej frakcji CWI, po czym zostali usunięci z organizacji pod zarzutem planowania w niej rozłamu. Grupa Granta, oskarżając Taaffego o sekciarstwo, założyła w kilka lat później Międzynarodową Tendencję Marksistowską^[1].

Reprezentanci sekcji CWI porzucili taktykę entryzmu, startując w wyborach parlamentarnych i lokalnych pod własnym szyldem. Zasiadali lub zasiadają w lokalnych organach władzy w Wielkiej Brytanii, Holandii, Australii, Niemczech, Szwecji, Pakistanie i na Sri Lance. Posiadali również jednego przedstawiciela w parlamencie Irlandii oraz współtworzyli Szkocką Partię Socjalistyczną, którą jednak ostatecznie opuścili. W swoich działaniach orientują się głównie na robotników.

W 2017 r. partie, które odeszły z IMT w trakcie rozłamu z 2010 r. (sekcje: hiszpańska, wenezuelska i meksykańska) zjednoczyły się z CWI podczas kongresu zjednoczeniowego w Barcelonie^[2].

Sekcje i grupy sympatyzujące

Przypisy

Bibliografia

• Historia CWI na oficjalnej stronie organizacji