Komonica błotna

Komonica błotna
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządróżopodobne
Rządbobowce
Rodzinabobowate
Podrodzinabobowate właściwe
Rodzajkomonica
Gatunekkomonica błotna
Nazwa systematyczna
Lotus uliginosus Schkuhr
Bot. Handb. 2:412. 1796
Synonimy
  • Lotus pedunculatus Cav.
  • Lotus decumbens Poir..
  • Lotus nummularius Rchb. ex Steud., nom. nud. L.[3]

Komonica błotna (Lotus uliginosus Schkuhr) – gatunek byliny należący do rodziny bobowatych. Pochodzi z Europy i Afryki Północnej, rozprzestrzenił się także w Ameryce Północnej, na Azorach w Australii i na Hawajach[3]. W Polsce jest średnio pospolita. Częściej występuje na niżu, w zachodniej i środkowej części Polski, rzadziej w górach[4]. Przez Polskę przebiega wschodnia granica jego zasięgu[4].

Morfologia

Pokrój
Roślina wieloletnia dorastająca do 60–80 cm długości.
Łodyga
Rozgałęziona, rozesłana lub podnosząca się, wewnątrz pusta.
Liście
Podłużne pierzaste, pięciolistkowe, z których trzy górne listki są odwrotnie jajowate, a w dolnej partii znajdującej się tuż przy łodydze dwa listki trójkątne lub ukośnie owalne przesunięte do nasady ogonka liściowego. Na spodniej stronie są wyraźnie unerwione.
Kwiaty
Kwiatostan 8–14 kwiatowy, na długiej szypułce. Kwiaty motylkowe, żółte, łódeczka zaokrąglona na grzbiecie i stopniowo zwężająca się w dzióbek. Kielich o ząbkach równowąskolancetowatych, przez kwitnieniem odgiętych. Są one zwykle długo orzęsione i mają zatokę pomiędzy dwoma górnymi ząbkami.
Owoce
Równowąskie i obłe strąki o długości 2–3 cm, wystające z kielicha, przy dojrzewaniu śrubowato skręcające się.
Gatunki podobne
We florze Polski bardzo podobna jest komonica zwyczajna

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Siedlisko: znosi dobrze surowy klimat. Występuje na stanowiskach wilgotnych. Rośnie na podmokłych łąkach oraz torfowiskach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Molinietalia[5]. Liczba chromosomów 2n = 12 (24)[6].

Zastosowanie

  • Cenna roślina pastewna uprawiana na paszę zieloną[4]. Nadaje się doskonale do wysiewania na podmokłe łąki i torfowiska, gdyż znosi długotrwale zalewy (nawet do czterech tygodni)[4].
  • Dostarcza pszczołom nektaru i pyłku.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-22].
  4. a b c d Zbigniew Nawara: Rośliny łąkowe. Warszawa: Oficyna Wyd. MULTICO, 2006. ISBN 978-83-7073-397-1.
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  6. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia

  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

Media użyte na tej stronie

Starr 020808-0013 Lotus uliginosus.jpg
(c) Forest & Kim Starr, CC BY 3.0
Lotus uliginosus (habit). Location: Maui, Polipoli
Starr 020808-9004 Lotus uliginosus.jpg
(c) Forest & Kim Starr, CC BY 3.0
Lotus uliginosus (plant). Location: Maui, Polipoli