Komonica błotna
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | rośliny zielone | ||
Nadgromada | rośliny telomowe | ||
Gromada | rośliny naczyniowe | ||
Podgromada | rośliny nasienne | ||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | różopodobne | ||
Rząd | bobowce | ||
Rodzina | bobowate | ||
Podrodzina | bobowate właściwe | ||
Rodzaj | komonica | ||
Gatunek | komonica błotna | ||
Nazwa systematyczna | |||
Lotus uliginosus Schkuhr Bot. Handb. 2:412. 1796 | |||
Synonimy | |||
|
Komonica błotna (Lotus uliginosus Schkuhr) – gatunek byliny należący do rodziny bobowatych. Pochodzi z Europy i Afryki Północnej, rozprzestrzenił się także w Ameryce Północnej, na Azorach w Australii i na Hawajach[3]. W Polsce jest średnio pospolita. Częściej występuje na niżu, w zachodniej i środkowej części Polski, rzadziej w górach[4]. Przez Polskę przebiega wschodnia granica jego zasięgu[4].
Morfologia
- Pokrój
- Roślina wieloletnia dorastająca do 60–80 cm długości.
- Łodyga
- Rozgałęziona, rozesłana lub podnosząca się, wewnątrz pusta.
- Liście
- Podłużne pierzaste, pięciolistkowe, z których trzy górne listki są odwrotnie jajowate, a w dolnej partii znajdującej się tuż przy łodydze dwa listki trójkątne lub ukośnie owalne przesunięte do nasady ogonka liściowego. Na spodniej stronie są wyraźnie unerwione.
- Kwiaty
- Kwiatostan 8–14 kwiatowy, na długiej szypułce. Kwiaty motylkowe, żółte, łódeczka zaokrąglona na grzbiecie i stopniowo zwężająca się w dzióbek. Kielich o ząbkach równowąskolancetowatych, przez kwitnieniem odgiętych. Są one zwykle długo orzęsione i mają zatokę pomiędzy dwoma górnymi ząbkami.
- Owoce
- Równowąskie i obłe strąki o długości 2–3 cm, wystające z kielicha, przy dojrzewaniu śrubowato skręcające się.
- Gatunki podobne
- We florze Polski bardzo podobna jest komonica zwyczajna
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Siedlisko: znosi dobrze surowy klimat. Występuje na stanowiskach wilgotnych. Rośnie na podmokłych łąkach oraz torfowiskach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Molinietalia[5]. Liczba chromosomów 2n = 12 (24)[6].
Zastosowanie
- Cenna roślina pastewna uprawiana na paszę zieloną[4]. Nadaje się doskonale do wysiewania na podmokłe łąki i torfowiska, gdyż znosi długotrwale zalewy (nawet do czterech tygodni)[4].
- Dostarcza pszczołom nektaru i pyłku.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-22].
- ↑ a b c d Zbigniew Nawara: Rośliny łąkowe. Warszawa: Oficyna Wyd. MULTICO, 2006. ISBN 978-83-7073-397-1.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Bibliografia
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Media użyte na tej stronie
(c) Forest & Kim Starr, CC BY 3.0
Lotus uliginosus (habit). Location: Maui, Polipoli
(c) Forest & Kim Starr, CC BY 3.0
Lotus uliginosus (plant). Location: Maui, Polipoli