Komora bezodbiciowa
Wnętrze komory bezodbiciowej dla częstotliwości radiowych
Komora bezodbiciowa (termin niezalecany komora bezechowa[1]) – pomieszczenie ekranowane elektromagnetycznie, którego ściany, sufit i podłoga pokryte są materiałem pochłaniającym energię elektromagnetyczną, wykorzystywane do pomiarów pola elektromagnetycznego i badań odporności na pole elektromagnetyczne (kompatybilność elektromagnetyczna). Zadaniem takiej komory jest symulacja wolnej przestrzeni z tą różnicą, że temperatura szumowa ścian komory jest określona oraz że komora izoluje całkowicie od zewnętrznych pól elektromagnetycznych[2][3].
Przypisy
- ↑ PN-T-01030:1996 Kompatybilność elektromagnetyczna. Terminologia.
- ↑ Jarosław Szóstka: Fale i anteny. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2001, s. 412. ISBN 83-206-1414-7.
- ↑ ILiM, Budowa komory bezodbiciowej.
Media użyte na tej stronie
Radio-frequency-anechoic-chamber-HDR-0a.jpg
Autor: Adamantios, Licencja: CC BY-SA 3.0
Radio frequency anechoic chamber, Antennas Research Group, Democritus University of Thrace, Greece. The interior surfaces are covered with pyramidal Radiation Absorbent Material (RAM) which are made of rubberized foam impregnated with mixtures of carbon and iron.
Autor: Adamantios, Licencja: CC BY-SA 3.0
Radio frequency anechoic chamber, Antennas Research Group, Democritus University of Thrace, Greece. The interior surfaces are covered with pyramidal Radiation Absorbent Material (RAM) which are made of rubberized foam impregnated with mixtures of carbon and iron.