Komora dekompresyjna
Komora dekompresyjna – urządzenie składające się ze szczelnego pomieszczenia, odpornego na różnice ciśnienia między wnętrzem i otoczeniem, oraz pomp, zbiorników sprężonego gazu i przyrządów pomiarowo-kontrolnych.
Komory dekompresyjne stosuje się do stworzenia i utrzymania atmosfery o potrzebnym ciśnieniu (ewentualnie również o potrzebnym składzie).
Zastosowanie
- Do badań medycznych nad funkcjonowaniem organizmów w warunkach zmienionego ciśnienia.
- Do badań technicznych wpływu zmienionego ciśnienia na urządzenia.
- W nurkowaniu używa się komór dekompresyjnych (czasem używa się określenia komory rekompresyjne) do przeprowadzenia dekompresji nurków w wypadkach, kiedy przeprowadzenie dekompresji w czasie wynurzania jest niepraktyczne lub niemożliwe.
Budowa
Komory do badań naukowo technicznych mogą mieć różne rozwiązania w zależności od celów, do jakich służą.
Komory przeznaczone do dekompresji ludzi mają z reguły kształt poziomo leżącego walca, z zaokrąglonymi dnami. Są wyposażone najczęściej w jedno (rzadko więcej) wejście, hermetycznie zamykane za pomocą odpowiedniego systemu śrub i klinów. Z reguły wejście jest wyposażone w śluzę, pozwalającą na wchodzenie/wychodzenie bez zmiany ciśnienia wewnątrz komory. Jeżeli wejście jest bez śluzy, powinna być zainstalowana mała śluza, pozwalająca na przekazanie posiłków, lekarstw czy sprzętu.
Wewnątrz komory, w zależności od wielkości, instalowane są prycze, miejsca do siedzenia, ubikacja. Wnętrze powinno być oświetlone i ogrzewane.
Komory zainstalowane na statkach przeznaczonych do wspierania działań nurków są umiejscowione tak, że możliwe jest bezpośrednie połączenie z dzwonem nurkowym (o ile statek jest weń wyposażony) i ze specjalną szalupą, w której zamontowana jest mała komora dekompresyjna. Pozwala to na szybkie podniesienie nurka z głębokości, na której pracował i przeprowadzenie dekompresji na pokładzie statku, w miarę potrzeby z udziałem lekarza i z możliwością użycia dowolnych mieszanek gazowych. W razie konieczności opuszczenia statku, nurek może przejść do komory dekompresyjnej w szalupie. Największe komory dekompresyjne zainstalowane w szalupie, budowane aktualnie na świecie, pozwalają pomieścić 24 nurków.
Oprócz komór na statkach, są one instalowane na lądzie w ośrodkach zajmujących się leczeniem i ratowaniem nurków lub lotników. Są też w użyciu wersje mobilne, na samochodach ciężarowych oraz przystosowane do transportu lotniczego.
Inne zastosowania
Komór dekompresyjnych używa się także do leczenia przewlekłej choroby dekompresyjnej (kilkukrotne sesje o czasie i ciśnieniu dobranym przez lekarza) oraz do ratowania osób zatrutych tlenkiem węgla, zwanym czadem. Chorego umieszcza się w atmosferze o zwiększonym udziale tlenu i pod zwiększonym ciśnieniem. Proces ten nazywa się hiperbarią tlenową.
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
Autor: Peter Southwood, Licencja: CC BY-SA 3.0
Deck decompression chamber
Early decompression (recompression) chamber in the park at Broome, Western Australia. The chamber was used to treat decompression sickness in Japanese pearl divers who were, generally, of small build. The chamber is now located indoors in the Broome Historical Society Museum.
Panama City, Fla. (Nov. 9, 2006) - Seaman Ethan Cypher gives the thumbs up to instructors as he and Seaman Jeff Finkel prepare to undergo decompression chamber training. Students at the Naval Diving and Salvage Training Center undergo various training scenarios to prepare them for duties involving underwater emergencies and procedures. The dive school graduates approximately 1,400 candidates per year in basic and advanced diving certifications. U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 2nd Class Jayme Pastoric