Kompania graniczna KOP „Boryszkowce”
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1925 | |
Rozformowanie | 1937 | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Boryszkowce | |
Formacja | Korpus Ochrony Pogranicza | |
Podległość | batalion KOP „Borszczów” |
Kompania graniczna KOP „Boryszkowce” – pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Sformowana w 1925 roku w strukturze 14 batalionu ochrony pogranicza jako 1 kompania graniczna „Boryszkowce”.[1]. W listopadzie 1936 roku kompania liczyła 2 oficerów, 9 podoficerów, 5 nadterminowych i 96 żołnierzy służby zasadniczej[a].
W wyniku realizacji drugiej fazy reorganizacji KOP, w czerwcu 1937 w batalionie KOP „Borszczów” została zlikwidowana 1 kompania graniczna „Boryszkowce” i 4 kompania graniczna „Korolówka”, a utworzona 1 kompania graniczna „Mielnica”[2]. Kompania Mielnica przejęła odcinek dotychczasowej 1 kompanii „Boryszkowice” i resztę odcinka zlikwidowanej kompanii „Korolówka”[3]. Dla 1 kompanii „Mielnica” wynajęto pomieszczenia koszarowe[4]. W jej skład weszły strażnice: „Ujscie Biskupie”, „Mielnica”, „Wojkowce”, „Bielowce”, „Okopy Św Trójcy” i „Boryszkowce”. Kompania objęła odcinek począwszy od punktu styku z odcinkiem SG - słup graniczny 57/3[5].
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[6]. Miejscowość, w którym stacjonowała kompania graniczna, posiadała status garnizonu Korpusu Ochrony Pogranicza[7]. Po stronie sowieckiej granicę ochraniały zastawy „Wojtkowce”, „Laszkowce” i „Isakowce” z komendantury „Żwaniec”[8].
Kompanie sąsiednie:
- 3 kompania graniczna KOP „Kudryńce” ⇔ 4 kompania graniczna KOP „Korolówka” – 1928[9], 1929[10], 1931[8], 1932[11], 1934[12]
Struktura organizacyjna
Strażnice kompanii w latach 1928 – 1934[9][10][8][11][12]
- strażnica KOP „Boryszkowce”[b]
- strażnica KOP „Wygoda Boryszkowiecka”[c][d]
- strażnica KOP „Okopy św. Trójcy”[e]
- strażnica KOP „Bielowce”[f]
- strażnica KOP „Wołkowce”[g]
Dowódcy kompanii
- kpt. Dionizy Błeszyński (28 III 1930 -był 30 IV 1931)[13]
Uwagi
- ↑ Wykaz stanów etatowych oficerów, podoficerów i żołnierzy KOP przesłanych przez ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna ze sztabu KOP do I oficera do zleceń GISZ płk. dypl. Kazimierza Glabisza. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 369
- ↑ wieś Boryszkowce, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie → Baza miejscowości kresowych
- ↑ W dokumentach występuje też pod nazwą Wygoda → Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 41/1932 i Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934
- ↑ przysiółek Wygoda Boryszkowiecka, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie
- ↑ wieś Okopy Św. Trójcy, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie → Baza miejscowości kresowych
- ↑ wieś Bielowce, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie
- ↑ wieś Wołkowce, gmina Dźwiniaczka, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie → Baza miejscowości kresowych
Przypisy
- ↑ Wykaz zmian oficerów 14 b KOP ↓.
- ↑ Zarządzenie nr L.3300/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2/1.
- ↑ Zarządzenie nr L.2210/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 1/zał..
- ↑ Zarządzenie nr L.2210/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 1.
- ↑ Zarządzenie nr L.2335/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 312-314.
- ↑ a b c Szkice dyslokacyjne ↓.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1929.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 41/1932.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934.
- ↑ Obsada oficerska bg „Borszczów” ↓.
Bibliografia
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułkusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Michał Ruczyński: Służba na strażnicach i w garnizonie batalionu KOP „Borszczów”. W: [red.] Artur Ochał, Michał Ruczyński, Paweł Skubisz: U polskich stali granic. W 90. rocznicę utworzenia Korpusu Ochrony Pogranicza. Szczecin: Instytut Pamięci Narodowej, 2018. ISBN 978-83-8098-528-5.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Szkic rozmieszczenia batalionu KOP Borszczów w 1931