Kompania graniczna KOP „Grabów”

Kompania graniczna KOP „Grabów”
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Grabów

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

batalion KOP „Sienkiewicze”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Sienkiewicze” w 1931
Kompania KOP Grbów w 1934.png

Kompania graniczna KOP „Grabów”pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych nr 1600/tjn./O.de B/25, w drugim etapie organizacji Korpusu Ochrony Pogranicza, w terminie do 1 marca 1925 roku sformowano 16 batalion graniczny [1], a w jego składzie 2 kompanię graniczną KOP. W listopadzie 1936 roku kompania liczyła 2 oficerów, 9 podoficerów, 5 nadterminowych i 98 żołnierzy służby zasadniczej[a].

W 1939 roku 2 kompania graniczna KOP „Grabów” podlegała dowódcy batalionu KOP „Sienkiewicze”[2].

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[3]. Miejscowość, w którym stacjonowała kompania graniczna, posiadała status garnizonu Korpusu Ochrony Pogranicza[4].

2 kompania graniczna „Grabów” w 1934 roku ochraniała odcinek granicy państwowej szerokości 30 kilometrów 660 metrów[5]. Po stronie sowieckiej granicę ochraniały zastawy „Czaban”, „Olnańczyce” i „Milewicze” z komendantury „Jurkiewicze”[6].

Strażnice kompanii granicznej „Grabów”
1928-1929[7][8]1931-1934[6][9][10]1938[11]17 IX 1939[12][13]
dowództwo kompanii
strażnica KOP „Jaśkowicze”-strażnica KOP „Jaśkowicze”1 strażnica KOP „Jaśkowicze”
strażnica KOP „Morocz”strażnica KOP „Morocz”[b]2 strażnica KOP „Morocz”
strażnica KOP „Chutor Morockie”--
strażnica KOP „Grabów”[c]3 strażnica KOP „Grabów”
strażnica KOP „Milewicze”[d]--
-strażnica KOP „Riasło”[e]-pluton odwodowy

Kompanie sąsiednie:

Dowódcy kompanii

  • kpt. Michał Przybysz (był X 1928 – 28 II 1933 → przeniesiony w stan spoczynku)[14]
  • kpt. Ludwik Szymański (28 II 1933 – )[14]
  • kpt. Jan Połowińczak[f] (- 1939)
  • kpt. Kazimierz Tomasz Grabowski[g] (IX 1939)

Uwagi

  1. Wykaz stanów etatowych oficerów, podoficerów i żołnierzy KOP przesłanych przez ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna ze sztabu KOP do I oficera do zleceń GISZ płk. dypl. Kazimierza Glabisza. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 367
  2. wieś Morocz, gmina Lenin, powiat łuniniecki, województwo poleskie
  3. wieś Grabów, gmina Lenin, powiat łuniniecki, województwo poleskie
  4. wieś Milewicze, gmina Lenin, powiat łuniniecki, województwo poleskie
  5. futor Raśno, gmina Lenin, powiat łuniniecki, województwo poleskie
  6. Jan Połowińczak, kpt. piech., w KOP od 1936 roku. Do mobilizacji dowódca 2 kompanii granicznej „Grabów” baonu KOP „Sienkiewicze”. Przydział mobilizacyjny nieznany. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 742
  7. Kazimierz Tomasz Grabowski, kpt. piech., w KOP od 1935 roku. Do mobilizacji adiutant baonu KOP „Orany". We wrześniu 1939 roku dowódca 2 kompanii granicznej „Grabów”. Wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 719

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Batalion KOP Sienkiewicze.JPG
Szkic rozmieszczenia batalionu KOP Sienkiewicze w 1931
Kompania KOP Grbów w 1934.png
Kompania KOP Grabów w 1934