Kompania graniczna KOP „Postołówka”
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Rozformowanie | 1939 | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Postołówka[a] | |
Formacja | Korpus Ochrony Pogranicza | |
Podległość | batalion KOP „Kopyczyńce” |
Kompania graniczna KOP „Postołówka” – pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza.
W 1939 roku 3 kompania graniczna KOP „Postołówka” podlegała dowódcy batalionu KOP „Kopyczyńce”[1].
Działania kompanii w 1939
17 września 1939 roku batalion KOP „Kopyczyńce” kpt. Kąkolewskiego został zaatakowany przez pododdziały 4 Korpusu Kawalerii komdiwa Dmitrija Riabyszewa i 26 BPanc płk. Siemieczenki oraz pododdziały 23 Oddziału Wojsk Pogranicznych NKWD. Atak rozpoczął się o godzinie 3:00 17 września czasu moskiewskiego[2].
Strażnice 3 kompanii granicznej „Postołówka” zaatakowane zostały przez spieszone pododdziały 34 Dywizji Kawalerii kombriga Cejtlina. Strażnica „Trybuchowce” stawiła krótkotrwały opór. Po jej opanowaniu napastnicy zamordowali dowódcę i innego podoficera w stopniu kaprala. O losach pozostałych strażnic kompanii brak wiadomości[2].
Na rozkaz ppłk. Kotarby pozostałości batalionu wycofały się w kierunku na Czortków-Buczacz-Niżniów. W rejon Niżniowa dotarły w godzinach wieczornych 17 września. Otoczone przez sowietów, poddały się[3].
Kompanie sąsiednie:
Struktura organizacyjna
Strażnice kompanii w 1938[4]
Struktura organizacyjna kompanii 17 września 1938[5]
- dowództwo kompanii
- pluton odwodowy
- 1 strażnica KOP „Kręciłów”[b]
- 2 strażnica KOP „Postołówka”[c]
- 3 strażnica KOP „Trybuchowce”[d]
Dowódcy kompanii
- kpt. Emst Heyer[e] (- 1939)
Uwagi
- ↑ wieś Postołówka, gmina Horodnica, powiat kopyczyniecki, województwo tarnopolskie
- ↑ przysiółek Kręciłów, gmina Krasne, powiat skałecki, województwo tarnopolskie
- ↑ wieś Postołówka, gmina Horodnica, powiat kopyczyniecki, województwo tarnopolskie
- ↑ wieś Trybuchowce, gmina Husiatyn, powiat kopyczyniecki, województwo tarnopolskie
- ↑ Heyer Emst, kpt. piech., w KOP od 1937. Do mobilizacji dca 3 kompanii granicznej „Postołówka”. We wrześniu 1939 dca 1 kompanii granicznej „Kociubińczyki”[6].
Przypisy
- ↑ Szubański 2000 ↓, s. 90.
- ↑ a b Prochwicz 2003 ↓, s. 213.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 216.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 90/1938.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 315.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 720.
Bibliografia
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Kompania KOP Postołówka w 1939