Kompania graniczna KOP „Rachowicze”

Kompania graniczna KOP „Rachowicze”
Historia
Państwo	II Rzeczpospolita
Rozformowanie	1937
Organizacja
Dyslokacja	Rachowicze
Formacja	Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość	batalion KOP „Ludwikowo”

Kompania graniczna KOP „Rachowicze” – pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych nr 1600/tjn./O.de B/25, w drugim etapie organizacji Korpusu Ochrony Pogranicza, w terminie do 1 marca 1925 roku sformowano 15 batalion graniczny ^[1], a w jego składzie 1 kompanię graniczną KOP. W listopadzie 1936 roku kompania liczyła 2 oficerów, 8 podoficerów, 4 nadterminowych i 82 żołnierzy służby zasadniczej^[a]. W 1937 roku 3 (1)? kompania graniczna KOP „Rachowicze” podlegała dowódcy batalionu KOP „Ludwikowo”^[2]. Zgodnie z założeniami planu reorganizacji KOP "R3 II faza" kompania została zlikwidowana.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi^[3]. Miejscowość, w którym stacjonowała kompania graniczna, posiadała status garnizonu Korpusu Ochrony Pogranicza^[4].

1 kompania graniczna „Rachowicze” w 1934 roku ochraniała odcinek granicy państwowej szerokości 24 kilometrów 200 metrów^[5]. Po stronie sowieckiej granicę ochraniały zastawy „Kopacewicze” i „Chutor Bronowicki” z komendantury „Starobin”^[6].

Kompanie sąsiednie:

• 3 kompania graniczna KOP „Hawrylczyce” ⇔ 2 kompania graniczna KOP „Grabów” – 1928^[7], 1929^[8], 1931^[6], 1932^[9], 1934^[10]

Struktura organizacyjna

Strażnice kompanii w 1928^[7]

• strażnica KOP „Zagorje”
• strażnica KOP „Rachowicze”
• strażnica KOP „Wielki Las”^[b]
• strażnica KOP „Chutor Jaśkowickie” (Chutor Jaśkowieckie^[7])

Strażnice kompanii w 1929^[8]

• strażnica KOP „Zagorje”
• strażnica KOP „Chutor Rachowicze”
• strażnica KOP „Wielki Las”
• strażnica KOP „Chutor Jaśkowickie”

Strażnice kompanii w 1931^[6]

• strażnica KOP „Zagorje”^[c]
• strażnica KOP „Chutor Rachowicze”^[d]
• strażnica KOP „Chutor Jaśkowickie”
• strażnica KOP „Wielki Las”
• strażnica KOP „Jaśkowicze”^[e]

Strażnice kompanii w latach 1932 – 1934^[9][10][f]

• strażnica KOP „Zagorje”
• strażnica KOP „Chutor Rachowicze”
• strażnica KOP „Wielki Las”
• strażnica KOP „Chutor Jaśkowickie”
• strażnica KOP „Jaśkowicze”

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
• Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
• Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
• Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 
• Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 
• Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.