Kompleks sorpcyjny

Schemat fazowej struktury gleby

Kompleks sorpcyjny (sorbenty glebowe)[a] – stosowane w gleboznawstwie określenie stałych (głównie koloidalnych) składników glebymineralnych, organicznych i organiczno-mineralnych – biorących w glebie udział w wymiennej sorpcji jonów z roztworu glebowego, w tym biogenów przekazywanych roślinom[1][2].

Charakterystyka kompleksów sorpcyjnych

Właściwości użytkowe gleb zależą m.in. od powierzchni właściwej koloidów glebowych i gęstości ładunku elektrycznego na powierzchni ich cząstek (zob. podwójna warstwa elektryczna), co znajduje wyraz w wartościach np.:

  • całkowitej pojemności sorpcyjnej (T, me/100 gramów gleby),
  • pojemności sorpcyjnej kationów wymiennych (PWK), „zasadowej pojemności sorpcyjnej” (S), ; „kationy zasadowe”, „zasady”: np. Ca2+, Mg2+, K+, Na+, NH+4),
  • stopnia wysycenia gleby zasadami; V = 100 % * S/T,
  • hydrolitycznej kwasowości gleby (Hh).

Stwierdzono, że pojemność sorpcyjna T zwiększa się[3]:

  • o 0,34–0,56 milirównoważnika na 100 g gleby ze wzrostem zawartości części koloidalnych o 1 %,
  • o 1,14–1,33 milirównoważnika na 100 g gleby ze wzrostem zawartości próchnicy o 1 %,
  • o 0,66–2,42 milirównoważnika na 100 g gleby na jeden stopień skali pH.

Tabela zawiera wartości T, S, Hh i V, wyznaczone dla gleb Polski przez H. Pondela[3].

Typ glebyCharakterystykaRodzaj i gatunek gleby
piaskiglinypyły
luźne
i słabo-gliniaste
gliniastelekkieśrednieciężkiepochodzenia wodnegolessy
brunatneT5,35,927,1810,3814,59,4711,6
S2,753,064,978,4126,659,25
Hh2,552,862,391,982,52,822,35
V46,249,26577,18064,276,5
pseudobielicoweT4,386,025,837,139,997,199,27
S1,963,343,534,587,534,495,98
Hh2,422,682,32,552,462,73,29
V44,153,657,962,47359,862,7
czarne ziemie
i czarnoziemy
T*10,2711,3414,0220,2714,2913,66
S*7,959,7412,3818,3512,511,15
Hh*2,121,61,641,921,792,51
V*72,682,686,189,686,578,7

Uwagi

  1. Ze względu na niejednoznaczność pojęcia kompleks proponuje się pojęcie „kompleksy sorpcyjne” zastąpić określeniem „sorbenty glebowe”.

Przypisy

  1. Renata Bednarek, Helena Dziadowiec, Urszula Pokojska, Zbigniew Prusinkiewicz: Badania ekologiczno-gleboznawcze. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 175. ISBN 83-01-14216-2.
  2. Mariusz Fotyma, Stanisław Mercik: Chemia rolna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992.
  3. a b Mariusz Fotyma, Stanisław Mercik: op.cit. Chemia rolna. s. 37–38.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Elektr warstwa podwojna.svg
Autor: Joanna Kośmider, Licencja: CC BY-SA 3.0
Elektryczna warstwa podwójna
Soil phases.svg
Autor: Joanna Kośmider, Licencja: CC BY-SA 3.0
Fazy gleby (schemat)