Kondor D 6
| ||
Prototyp myśliwca Kondor D 6 | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Cesarstwo Niemieckie | |
Producent | Kondor Flugzeugwerke | |
Typ | samolot myśliwski | |
Konstrukcja | dwupłat | |
Załoga | 1 | |
Historia | ||
Data oblotu | lato 1918 | |
Liczba egzemplarzy | 1 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | Oberursel Ur.III | |
Moc | 108 kW (145 KM) | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 8,25 m | |
Długość | 5,8 m | |
Wysokość | 2,53 m | |
Powierzchnia nośna | 13,8 m² | |
Masa | ||
Własna | 420 kg | |
Startowa | 645 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 170 km/h | |
Długotrwałość lotu | 1,5 h | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
2 km kal. 7,92 mm | ||
Rzuty | ||
Kondor D 6 – niemiecki eksperymentalny dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w niemieckiej wytwórni Kondor Flugzeugwerke w Essen. W celu polepszenia widoczności w przód i do góry płatowiec miał dzielone górne skrzydło, co jednak znacznie pogorszyło aerodynamikę konstrukcji. Z powodu niezadowalających właściwości lotnych maszyna nie weszła do produkcji seryjnej.
Historia
Kondor D 6 stanowił kolejną konstrukcję inżyniera Waltera Rethela, jaka powstała w zakładach Kondor Flugzeugwerke w Essen po modelach D 1 i D 2[1][2]. W przeciwieństwie do poprzednich samolotów o konstrukcji drewnianej, kadłub D 6 tworzyła kratownica z rurek stalowych, pokryta płótnem[1][2]. Rewolucyjnym i niewystępującym w innych konstrukcjach pomysłem było także zastosowanie podziału górnego płata, który składał się z dwóch oddzielnych połówek, oddalonych od siebie o około 0,9 metra, zamocowanych do kadłuba i połączonych z płatem dolnym za pomocą rozchylonych na zewnątrz rozpórek i zastrzałów[1][3]. Całkowite usunięcie baldachimu miało na celu radykalną poprawę widoczności w przód i do góry[1][3]. Rozwiązanie to przyniosło jednak duże zaburzenia aerodynamiki płatów, zwiększając zawirowania na ich aż sześciu końcówkach[1]. Do napędu maszyny zastosowano silnik rotacyjny Oberursel Ur.III[1].
Samolot został oblatany latem 1918 roku, lecz problemy z wytrzymałością konstrukcji i dwukrotnie większymi oporami stawianymi przez górne płaty spowodowały, że prace nad tą ciekawą konstrukcją zostały przerwane[1][3]. Rozwiązanie problemu widoczności z kabiny dwupłatu lub górnopłatu przyniosło dopiero 10 lat później opracowanie przez inżyniera Zygmunta Puławskiego tzw. „polskiego skrzydła”[3].
Opis konstrukcji i dane techniczne
Kondor D 6 był jednosilnikowym, jednoosobowym dwupłatem myśliwskim[2]. Długość samolotu wynosiła 5,8 metra, a rozpiętość skrzydeł 8,25 metra[1][2]. Powierzchnia nośna wynosiła 13,8 m²[1][2]. Masa pustego płatowca wynosiła 420 kg, zaś masa startowa – 645 kg[1][2]. Wysokość samolotu wynosiła 2,53 metra[1][2]. Napęd stanowił chłodzony powietrzem 11-cylindrowy silnik rotacyjny Oberursel Ur.III o mocy 108 kW (145 KM)[1]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 170 km/h, zaś długotrwałość lotu 1,5 godziny[1].
Uzbrojenie składało się z dwóch stałych zsynchronizowanych karabinów maszynowych LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[1].
Przypisy
Bibliografia
- Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1988. ISBN 83-206-0689-6.
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6. (ang.)
- William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.)
Linki zewnętrzne
|
Media użyte na tej stronie
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Prototyp niemieckiego samolotu myśliwskiego Kondor D 6.
Prototyp niemieckiego samolotu myśliwskiego Kondor D 6.
Autor: CAHazard, Licencja: CC BY-SA 4.0
Three view engineering drawing (courtesy unknown)