Konferencja Katowicka

Tablica upamiętniająca "Konferencję Katowicką" na siedzibie gminy żydowskiej w Katowicach

Konferencja Katowicka, hebr. ועידת קטוביץ, niem. Kattowitz Konferenz − odbyte w dniach od 6 do 11 listopada 1884 w Katowicach zebranie delegatów Ruchu Miłośników Syjonu – Chowewej Syjon, na którym podjęto decyzje o założeniu nowych osad żydowskich w Palestynie.

Uczestnicy konferencji w Katowicach. Piąty od lewej siedzi Leon Pinsker, czwarty Samuel Mohylewer.

Członkowie Ruchu Miłośników Syjonu nieprzypadkowo wybrali Katowice na miejsce konferencji. Miasto znajdowało się w pobliżu granicy rosyjskiej. Żydowscy liderzy o poglądach syjonistycznych z terenu zaboru rosyjskiego mogli bezpiecznie przybyć do pruskich wówczas Katowic. Najliczniej reprezentowane były społeczności z Warszawy i Białegostoku, chociaż nie zabrakło też gości z Francji, Wielkiej Brytanii, Rumunii i Palestyny. Na Konferencji Katowickiej zebrało się 32 delegatów, w tym 22 z Rosji, po jednym z Francji i Rumunii, dwóch z Anglii, sześciu z Niemiec. W czasie obrad wybrano komitet główny (Samuel Mohylewer – przewodniczący, Leon Pinsker – prezes), którego celem była promocja idei syjonistycznej, a także przygotowano plany założenia nowych osiedli na terenie Palestyny[1]. Postanowiono wesprzeć finansowo osadników. Na ten cel wyasygnowano 10 tys. franków i 2 tys. rubli[2]. Sekretarzem Pinskera był Mojżesz Leib Lilienblum[3].

Według Davida Pelega, ambasadora Izraela w Polsce, istnieje „związek między konferencją w Katowicach (...), a powstaniem państwa Izrael”[4]. Idea powstania żydowskiego państwa na Bliskim Wschodzie była zdaniem izraelskiego dyplomaty jedynym wyjściem z trudnej sytuacji społeczności żydowskiej, która spotykała się z prześladowaniami w latach 80. XIX wieku w Rosji.

Nieznany jest adres budynku, w którym odbyła się konferencja[5] (w XX wieku pojawiały się informacje, że był to Hotel Kaiserhof, jednak został on zbudowany od 8 do 10 lat później)[6]. W 120 rocznicę Konferencji Katowickiej władze wojewódzkie i miejskie umieściły na ówczesnej siedzibie gminy żydowskiej w Katowicach przy ulicy Młyńskiej 13 pamiątkową tablicę[6]. W odsłonięciu uczestniczył m.in. Włodzimierz Kac, przewodniczący Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Katowicach.

Druga konferencja Chowewej Syjon odbyła się w 1887 w Druskiennikach[7].

Przypisy

  1. „Pinsker, Leo.” Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica 2007 Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2008.
  2. Bartosz T. Wieliński, Izrael powstał w Katowicach, katowice.wyborcza.pl, 2 września 2004 [dostęp 2021-03-09].
  3. Agnieszka Sikora, Katowice a powstanie Izraela, t. 5 (225), Gazeta Uniwersytecka UŚ, luty 2015 [dostęp 2021-03-09].
  4. 120 rocznica Konferencji Katowickiej (pol.). [dostęp 2008-07-16].
  5. Sympozjum naukowe dotyczące Konferencji Katowickiej, ciniba.edu.pl [dostęp 2021-03-09].
  6. a b Bart, W Katowicach odsłonięto tablicę upamiętniającą konferencję katowicką, katowice.wyborcza.pl, 9 listopada 2004 [dostęp 2021-03-09].
  7. Zionism and Zionist Parties (ang.). [dostęp 2008-07-16].

Bibliografia

  • Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice – Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 31. ISBN 83-85831-35-5.

Media użyte na tej stronie

Katowice - Hovevej Syjon.JPG
(c) Lestat, CC-BY-SA-3.0
Tablica pamiątkowa na ul. Młyńskiej w Katowicach.
Kattowitz Conference. P. Krause. 1884 (FL38048544).crop.jpg
תצלום קבוצתי שבו נראים משתתפי ועידת קאטוביץ', הוועידה הראשונה של חובבי ציון, שהתכנסה ביום 6 בנובמבר 1884 (י"ח בחשוון תרמ"ה): הדפס חלבון מודבק על גבי לוח-מסגרת מקרטון מעוטר, בגודל 26X35.5 ס"מ. יושבים, מימין לשמאל: יעקב דייכס; ישראל מיכל רבינוביץ; אלכסנדר צדרבוים (אר"ז); דוד פרידמן; יהודה לייב פינסקר; שמואל מוהליבר; דוד גורדון; לייב קליבנסקי; קלונימוס זאב ויסוצקי. בין העומדים מאחור נראים, בין היתר, יוסף חזנוביץ ושאול פנחס רבינוביץ (שפ"ר). על מסגרת התצלום כתב ד"ר יוסף חזנוביץ בעברית, בדיו, את כותרתו. בפינה הימנית של המסגרת נדפס מקום הצילום ובפינה השמאלית שם הצלם: P. Krause. בגב הלוח הוטבעה חותמת "גנזי יוסף בירושלם" המעידה כי התצלום נתרם לספרייה הלאומית על ידי ד"ר יוסף חזנוביץ', ביאליסטוק, בסוף המאה התשע עשרה או בראשית המאה העשרים.