Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce

Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce – kościelna osoba prawna Kościoła katolickiego, posiadająca osobowość prawną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, powołana do istnienia przez przełożonych wyższych zakonów męskich w Polsce w grudniu 1948 roku (przy aprobacie kard. Adama Sapiehy) i zatwierdzona Dekretem Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Stolicy Apostolskiej 30 listopada 1963 (N.Prot.AG 2345/63). Działa w oparciu o własny statut zatwierdzony przez w/w kongregację 28 maja 2016 roku oraz przepisy Ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej a także inne przepisy prawa kościelnego i publicznego, a swój sekretariat ma w siedzibie Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie.

Współcześnie

Zasadniczym celem jej działania jest koordynacja współpracy i wymiana doświadczeń między wszystkimi katolickimi zakonami męskimi obecnymi w Polsce oraz reprezentowanie zakonów męskich wobec prawnie ustanowionych władz kościelnych i państwowych. W jej skład wchodzą z urzędu wszyscy wyżsi przełożeni zakonów mających swoje jednostki w Polsce, posiadający wobec członków poszczególnych zgromadzeń władzę kanoniczną ordynariusza. W zakonach noszą oni tytuł generała, prowincjała, inspektora, wizytatora czy też opata lub przeora-administratora, ale spotykane są również inne nazwy takiej funkcji. Obecnie do Konferencji należy 59 zgromadzeń zakonnych, które w Polsce mają 76 swoich jednostek, gdyż niektóre ze zgromadzeń maja więcej niż jedną prowincję, inspektorię czy opactwo. Na koniec 2021 roku skupiały one około 10 703 zakonników, w tym ponad 7913 w Polsce i 2790 poza granicami[1]. Zgodnie z obowiązującym Statutem KWPZM, organami KWZPM są: zebranie plenarne, przewodniczący Konferencji, konsulta, komisja rewizyjna, sekretariat generalny, komisje oraz delegaci KWPZM w diecezjach. Ważną rolę w bieżącym funkcjonowaniu Konferencji odgrywa Forum Współpracy Międzyzakonnej.

Analogiczną instytucją dla zakonów żeńskich jest Konferencja Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych.

Konsulta (kadencja 2022-2025)[2]

Stanowisko w konsulcieImię i nazwiskoStanowisko zakonne
przewodniczącyks. Dariusz Wilk CSMA[3]generał michalitów
zastępca przewodniczącegoo. Arnold Chrapkowski OSPPE[4]generał paulinów
członek konsultyo. Leonard Bielecki OFMprowincjał franciszkanów w Poznaniu
członek konsultybr. Franciszek Grzelka Albbrat starszy
członek konsultyks. Marcin Kaznowski SDBprowincjał salezjanów w Krakowie
członek konsultyo. Marek Miszczyński OFMprowincjał kapucynów w Krakowie
członek konsultyo. Jarosław Paszyński SJprowincjał jezuitów w Krakowie
członek konsultyo. Witosław Sztyk OFMprowincjał franciszkanów w Katowicach-Panewnikach
członek konsultyo. Łukasz Wiśniewski OPprowincjał dominikanów

Komisja rewizyjna (kadencja 2022-2025)

StanowiskoImię i nazwiskoStanowisko zakonne
przewodniczącyks. Grzegorz Zembroń MSprowincjał saletynów
członek komisjiks. Bogusław Burgat SChrwicegenerał chrystusowców
członek komisjio. Piotr Bęza CMFprowincjał misjonarzy św. Rodziny

Sekretariat Generalny KWPZM

  • sekretarz generalny (kadencja 2020-2023) i p.o. ekonoma: o. Kazimierz Malinowski OFMConv[5].
  • sekretarz wykonawczy (kadencja 2019-2022) i dyrektor Forum Współpracy Międzyzakonnej (2020-2023): o. Robert Wawrzeniecki OMI[6].

Historia

Konferencja została powołana do istnienia przez przełożonych wyższych podczas spotkania w krakowskim klasztorze Jezuitów (ul. Kopernika) w grudniu 1948 roku i zatwierdzona przez pełniącego obowiązki przewodniczącego Episkopatu kard. Adama Sapiehę. Do 1956 roku miała swoją siedzibę w Krakowie. Pierwotnie jej nazwa brzmiała „Porozumienie Wyższych Przełożonych Zakonów i Zgromadzeń Męskich w Polsce”, a nazwą używaną od 1951 roku była „Konferencje Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce”. Następnie siedzibę przeniesiono od 1957 roku do Warszawy, gdzie 15 kwietnia 1958 roku został zatwierdzony przez kard. Stefana Wyszyńskiego jej pierwszy statut. Sytuacja prawna KWPZM uległa zmianie 30 listopada 1963 roku, kiedy to został wydany dekret watykańskiej Kongregacji ds. Zakonników, określający główne cele działania Konferencji, nadający jej kościelną osobowość prawną i ustanawiający bezpośrednią podległość Kongregacji. Tego samego dnia Kongregacja zatwierdziła nowy statut KWPZM[7][8].

Przewodniczący KWPZM[7]

Sekretarze KWPZM[7]

  • o. Bonawentura Kadeja SP (1948-1956)
  • ks. Alojzy Żuchowski SAC (1957-1977)
  • ks. Wacław Rusinek SDB (1977-2008)
  • o. Kazimierz Malinowski OFMConv (od 2008)

Przypisy

  1. ↑ Redakcja, KWPZM: Statystyka Zakonów Męskich (2022) - Życie Zakonne [dostęp 2022-10-17] (pol.).
  2. ↑ Biuro Prasowe KEP, Ks. Dariusz Wilk CSMA – przewodniczącym Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich | Konferencja Episkopatu Polski [dostęp 2022-10-17] (pol.).
  3. ↑ Redakcja, Nowy Przewodniczący KWPZM - Życie Zakonne [dostęp 2022-10-17] (pol.).
  4. ↑ Redakcja, Nowy Wiceprzewodniczący KWPZM - Życie Zakonne [dostęp 2022-10-17] (pol.).
  5. ↑ Biuletyn Tygodniowy CIZ 46/2020, s. 2, 16 listopada 2020.
  6. ↑ Biuletyn Tygodniowy CIZ 10/2019, s. 5, 11 marca 2019.
  7. ↑ a b c Wacław Rusinek SDB, Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce | Życie Zakonne [dostęp 2021-03-02] (pol.).
  8. ↑ Joachim Bar OFMConv, Konferencje Wyższych Przełożonych Zakonów w Polsce, w: Prawo Kanoniczne 23 (1980 nr 3-4) s. 99–116., 1980.

Bibliografia