Konflikt etniczny w Mjanmie

Konflikt etniczny w Mjanmie
konflikty wewnętrzne w Mjanmie
Ilustracja
Czas1947 – do teraz
Miejscestan Rakhine
TerytoriumMjanma
Strony konfliktu
 Birma Brytyjska
(1947–1948)
 Birma
(1948–1962)

junty wojskowe
(1962–2011)


 Mjanma
(od 2011)

mudżahedini
(1947–1954)
Wsparcie:
 Pakistan
(do 1950)

RLA (1972–1974)
RPF (1974–1986)
RSO (1982–1998)
ARIF (1986–1998)
ARNO (1998–2001)


ARSA
(od 2016)

Dowódcy
Min Aung Hlaing
Aung Myat Moe
Ataullah abu Ammar Jununi
brak współrzędnych

Konflikt etniczny w Mjanmie – trwający od 1947 roku konflikt pomiędzy buddyjskimi władzami Mjanmy (do 2011 roku Birmy) a muzułmańską grupą etniczną Rohingja zamieszkującą południowe regiony kraju, zwłaszcza stan Rakhine (Arakan). Jest to niemal milionowa populacja wyznawców islamu, którzy przybyli na ziemie Mjanmy z Bangladeszu. W kraju zamieszkałym przez 130 grup etnicznych nie posiadają żadnego statusu i żadnych praw.

Przebieg wydarzeń

Nienawiść etniczna trwa od 1947 roku. Konflikt skupia się na kwestiach dotyczących praw politycznych dyskryminowanej muzułmańskiej grupy etnicznej Rohingja.

W wyniku piętnowania przez juntę wojskową sprawującą władzę w Rangunie, Rohingja masowo uciekali z Rakihine w latach 90., jednak większość z tych, którzy podjęli ucieczkę, trafiło do obozu dla uchodźców w Koks Badźar. Wówczas opuszczone wioski zajmowali wojskowi. Władze w tym celu powołały Siedzibę Władz Granicznych i Imigracyjnych (NaSaKa). Było to faktycznie połączenie władz granicznych, policyjnych i okrutnej bezpieki. NaSaKa nie wydawała powracającym na swoje ziemie dokumentów, przez co członkowie grupy etnicznej stali się bezpaństwowcami. Sprzyjająca sytuacja pozwalała buddystom atakować muzułmanów bez jakichkolwiek konsekwencji. Większość spośród 60 mln mieszkańców Mjanmy to wyznawcy buddyzmu, a tylko niecałe 5% ludności stanowią muzułmanie.

Przemoc w stanie Rakhine wybucha okresowo. Gwałtowne zamieszki między muzułmanami i buddystami wybuchły w 2012. W falach przemocy w czerwcu i październiku 2012 zginęły łącznie 192 osoby, 265 zostało rannych, spalono aż 8614 domostw (w tym znaczna część stolicy prowincji – miasta Sittwe), a ponad 100 tys. osób znalazło się bez dachu nad głową, trafiając do trzech obozów przejściowych – w Sittwe, Myaybon i Pauk Taw. Ponowna fala przemocy wybuchła w dniach 20–22 marca 2013 w mieście Miktili, gdzie zginęło 40 osób. Wówczas prezydent Mjanmy Thein Sein wprowadził stan wyjątkowy i zagroził użyciem siły przeciwko ekstremistom[1].

Według Human Rights Watch siły rządowe angażują się w czystkach etnicznych na Rohingja. Powyższa grupa etniczna jest uznawana przez ONZ za jedną z najbardziej prześladowanych mniejszości na świecie.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Wa Lone i inni, Massacre in Myanmar, Reuters, 8 lutego 2018 [dostęp 2019-06-13] (ang.).

Media użyte na tej stronie

Flag of ARSA.png
Autor: Haffaz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag used by the Arakan Rohingya Salvation Army, based on their videos and press releases. The flag features a tricolour consists of white, red and green, the shades of the latter two reflecting those used by earlier Arakanese Rohingya flag designs. Two heads of wheat are on the white band.
Map of Maungdaw District in Rakhine State (Arakan).png
Autor: GeneralAdmiralAladeen, Licencja: CC BY-SA 4.0
Map of Rakhine State (Arakan) with Maungdaw District containing Buthidaung and Maungdaw Townships highlighted in red.
Flag of Jihad.svg
The Shahada written in white on a black background. This is the reverse of File:Flag of Taliban.svg, the Shahada written in black on a white background, the flag used by the Taliban in the period of 1997-2001.
Flag of Burma (1939–1941, 1945–1948).svg
Autor: Beao (original), Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag and government ensign of Burma (1939–1948).

FIAV 110010.svg