Kongō (1912)

Kongō
Ilustracja
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

17 stycznia 1911

Wodowanie

18 maja 1912

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby

16 sierpnia 1913

Zatonął

21 listopada 1944

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

36 600 t

Długość

222 m

Szerokość

31 m

Zanurzenie

9,7 m

Napęd
4 turbiny parowe o mocy 138 000 KM napędzające 4 śruby
Prędkość

30 węzłów

Uzbrojenie
8 dział 356 mm
8 dział 152 mm
12 dział 127 mm
118 dział 25 mm
Wyrzutnie torpedowe

8 wyrzutni torpedowych 533 mm (4 nawodne, 4 podwodne) [zdemontowane w trakcie modernizacji w latach 1935–1937]

Wyposażenie lotnicze
3 samoloty rozpoznawcze
Załoga

1360

Kongō (jap. 金剛)japoński krążownik liniowy typu Kongō z okresu I i II wojny światowej. Od 1931 klasyfikowany jako szybki pancernik.

Historia

W 1911 Japonia złożyła w brytyjskiej stoczni Vickers, Sons & Co. w Barrows-In-Furness zamówienie na swój pierwszy krążownik liniowy. Projekt jednostki bazował na budowanym dla Turcji okręcie liniowym „Reshadiye”. Projektantem był George Owens, potem znany jako sir Thurston. Stępkę pod „Kongō” położono 17 stycznia 1911. Wodowanie okrętu miało miejsce 18 maja 1912, a wejście do służby 16 sierpnia 1913.

We wrześniu 1929 rozpoczęła się trwająca do końca marca 1931 modernizacja okrętu, podczas której wymieniono urządzenia siłowni, rozbudowano wieżę dowodzenia, dodano tzw. bąble przeciwtorpedowe, zaś zasięg artylerii uległ wzrostowi poprzez podniesienie kąta podniesienia luf. 1 czerwca 1935 okręt poddano kolejnej modernizacji (trwającej do 8 stycznia 1937), w ramach której znowu rozbudowano wieżę dowodzenia, zabudowano nadbudówkę na rufie z dalocelownikami, zdemontowano wyposażenie torpedowe, zwiększono moc siłowni i dodano katapultę dla samolotów rozpoznawczych.

Służba

W czerwcu 1942, w ramach zespołu ubezpieczającego, „Kongō” wziął udział w bitwie pod Midway. W październiku 1942 brał udział o walkach o Guadalcanal, gdzie ostrzeliwał pociskami artylerii głównej amerykańskie lotnisko. W październiku 1944 podczas bitwy o Leyte przyczynił się do zatopienia lotniskowca eskortowego USS „Gambier Bay”. „Kongō” zatonął 21 listopada 1944 na północny zachód od Tajwanu po trafieniu 3 torpedami wystrzelonymi z amerykańskiego okrętu podwodnego USS „Sealion”[1]. Z załogi zginęło 1250 osób. Przeżyło 13 oficerów i 224 podoficerów i marynarzy.

Przypisy

Bibliografia

  • Józef Kuczyński, Krążowniki liniowe typu Kongo, NTW nr 4/1993, ISSN 1230-1655.
  • Tadeusz Kasperski, Niepowtarzalny sukces SEALIONA, Morze nr 4/2017, ISSN 2543-5469.
  • Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Warszawa: Wydawnictwo Lampart, 1999. ISBN 83-902554-7-2.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie