Kongregacja Zwiastowania

Kongregacja Zwiastowania
Najświętszej Maryi Pannie
	Dewiza: Ora et labora; Pax
Nazwa łacińska	Ordo Sancti Benedicti
Skrót zakonny	OSB
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Status kanoniczny	kongregacja benedyktyńska
Data założenia	1920
Przełożony	opat prezes; o. Maksymilian Nawara OSB

Kongregacja Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie – jedna z 20 kongregacji zakonu benedyktynów należących do Konfederacji Benedyktyńskiej. Zrzesza klasztory oparte na regule św. Benedykta. Założona w 1920 roku jako Kongregacja Belgijska, zrzesza obecnie ponad 30 klasztorów męskich i żeńskich w Europie, Afryce, Azji oraz w obu Amerykach, w tym męskie klasztory benedyktyńskie w Polsce^[1]^[2]^[a]. Opatem prezesem kongregacji jest od 2018 r. o. Maksymilian Nawara z opactwa w Lubiniu^[3].

Ustrój

Podobnie jak inne kongregacje Kongregacja Zwiastowania stanowi w myśl prawa kanonicznego zakon z własnymi ustawami, którego przełożonym generalnym jest opat prezes. Przełożony domu niezależnego (opat lub przeor konwentualny) jest wyższym przełożonym zakonnym, którego stanowisko odpowiada godności prowincjała w innych zakonach^[4]. Władza opata prezesa jest bardzo ograniczona i tylko w wyjątkowych sytuacjach może zastąpić miejscowego opata lub przeora konwentualnego. Kongregacja jest zatem dość luźną federacją powołaną w celu wzajemnego wsparcia i ogólnego nadzoru życia monastycznego^[5]. Główną funkcją opata prezesa jest organizowanie regularnych wizytacji kanonicznych, które odbywają się co 4 lata. Podobnie kapituła generalna kongregacji zbiera się co cztery lata. Kadencja opata prezesa jest ośmioletnia.

Historia

W 1920 roku belgijska Kongregacja Zwiastowania została założona przez trzy opactwa: św. Andrzeja w Brugii, Keizersberg w Leuven i opactwo w Maredsous. Opactwa te łączyło wspólne pochodzenie od opactwa Beuron i pierwotna przynależność do kongregacji beurońskiej. Opaci wymienionych klasztorów: Theodore Neve, Robert de Kerchove i Columba Marmion, postanowili wystąpić z macierzystej kongregacji i utworzyć nowe zgromadzenie.

Celem nowo powstałej kongregacji miało być ożywienie ducha misyjnego wzorem świętego Bonifacego i innych misjonarzy benedyktyńskich. Mnisi z opactwa św. Andrzeja w Brugii otworzyli misje na obszarze Konga Belgijskiego. W 1929 r. założyli przeorat św. Andrzeja w Chinach (istniejący do 1953 r.). Z kolei założone przez o. Marmiona irlandzkie opactwo Glenstal prowadziło działalność misyjną w Nigerii. Po II wojnie światowej belgijscy benedyktyni założyli domy zakonne m.in. w USA, Peru i w Indiach. Do kongregacji belgijskiej dołączyły także istniejące wcześniej klasztory wraz ze swoimi fundacjami.

Członkowie

Opactwa i domy zakonne należące do Kongregacji Zwiastowania NMP^[6]:

Nazwa	Lokalizacja	Data założenia	Uwagi
Dom zakonny w Huambo	Angola, Huambo		podlega portugalskiemu opactwu Singeverga
Klasztor w Luena	Angola, Luena		przeorat, podlega portugalskiemu opactwu Singeverga
Opactwo św. Andrzeja w Brugii	Belgia, Brugia, Sint-Andries, Zevenkerken 4	1100, 1899	założyciel; 40 zakonników, 33 oblatów
Opactwo Keizersberg	Belgia, Leuven	1888	założyciel
Opactwo Maredsous	Belgia, prowincja Namur, arrondissement Dinant, gmina Anhée, Denée, Maredsous	1872	założyciel
Opactwo Maredret	Belgia, prowincja Namur, arrondissement Dinant, gmina Anhée, Maredret	1893	-
Klasztor De Wijngaard w Brugii	Belgia, Brugia, Oud Begijnhof 30		przeorat; zakonnice
Przeorat benedyktynek Notre-Dame w Ermeton-sur-Biert	Belgia, prowincja Namur, arrondissement Namur, gmina Mettet, Ermeton-sur-Biert	1936	20 mniszek, 20 oblatek świeckich
Opactwo Paix-Notre-Dame	Belgia, Liège	1872	zakonnice
Klasztor de l'Annonciation (Zwiastowania) w Liège	Belgia, Liège		przeorat; zakonnice
Klasztor Notre-Dame d'Hurtebise	Belgia, prowincja Luksemburg, arrondissement Neufchâteau, Saint-Hubert	1935	przeorat; 17 sióstr^[7]
Klasztor Saint-André de Clerlande	Belgia, Ottignies-Louvain-la-Neuve	1970	przeorat; 25 mnichów, 18 oblatów świeckich
Klasztor Saint-Remacle de Wavreumont	Belgia, prowincja Liège, arrondissement Verviers, gmina Stavelot, Wavreumont	1950	przeorat; 20 mnichów
Klasztor Saint-Benoît d'Étiolles	Francja, Étiolles	1988^[8]	przeorat ustanowiony w miejscu dawnego konwentu dominikanów^[8]
Dom zakonny w Mora Camp	Gujana, Mora Camp, Mazaruni River c/o Catholic Church, Bartica, Essequibo River		3 zakonników^[9]
Opactwo św. Adelberta w Egmond (Sint-Adelbertabdij)	Holandia, Holandia Północna, gmina Bergen, Egmond-Binnen	920-925, 1935	13 mnichów
Opactwo św. Tomasza w Kappadu	Indie, Kerala, dystrykt Kottayam, taluk Kanjirappally, Kappadu	1988	pierwszy klasztor benedyktyński obrządku syromalabarskiego, założony przez mnichów z klasztoru Asirvanam^[10]; posiada 5 niewielkich klasztorów – córek o charakterze domów formacyjnych, jeszcze kanonicznie nieustanowionych^[11]: w Vazhaveedu koło Anakkara (Kerala, dystrykt Idukki), Maryland (dystrykt Kottayam), Karivedakam (Kerala, dystrykt Kasargod), Mandapam (dystrykt Kasargod) oraz w Elamdesam (Kerala, dystrykt Idukki)
Dom zakonny w Tamilnadu	Indie, Tamilnadu, dystrykt Theni, K.M. Patty, Punuitha Thomiyar Malai		podlega opactwu św. Tomasza w Kappadu
Klasztor Asirvanam	Indie, Bangalore, Kumbalgodu Post, Anchepalya	1952	pierwszy klasztor benedyktyński w Indiach, założony przez założony przez mnichów z belgijskiego opactwa św. Andrzeja; wspólnota 50 osób na różnym stopniu formacji zakonnej^[12]; posiada klasztory – córki: w Eluru, Passukadavu (Kerala, dystrykt Kozhikode) oraz w Sivaganga^[13]
Opactwo Glenstal	Irlandia, hrabstwo Limerick, Murroe	1927	37 zakonników^[14], oblaci świeccy
Opactwo Dormitio w Jerozolimie^[1]^[2]	Izrael, Jerozolima, góra Syjon	1906	16 mnichów^[15]
Klasztor Tabgha^[1]^[2]	Izrael, Tabga, nad jeziorem Genezaret	1939^[16]	przeorat podlegający opactwu Dormitio w Jerozolimie, od 1994 przeor sprawuje opiekę nad mieszkającymi w pobliżu benedyktynkami filipińskimi^[17]
Klasztor Mambré	Demokratyczna Republika Konga, Kinshasa, Ngombe-Lutendele		podlega belgijskiemu klasztorowi Saint-André de Clerlande
Klasztor Notre-Dame-des-Sources	Demokratyczna Republika Konga, Kiswishi, 17 km od Lubumbashi	1944	założony przez mnichów z belgijskiego opactwa św. Andrzeja w Brugii, pierwotnie z inną lokalizacją, w Kiswishi od 1964
Opactwo Santa Maria de Guadalupe w Ahuatepec	Meksyk, Morelos, gmina Cuernavaca, Ahuatepec		zakonnice
Opactwo św. Macieja w Trewirze	Niemcy, Trewir	977	23 mnichów^[18]
Klasztor Huysburg	Niemcy, gmina Huy – góry Huy	1080, 1972	niegdyś opactwo, następnie jedyny klasztor benedyktyński w NRD, od 2004 r. przeorat zależny od opactwa św. Macieja w Trewirze
Klasztor w Ewu-Ishan	Nigeria, stan Edo, Ewu-Ishan		przeorat
Klasztor Zmartwychwstania (Benedictinos Chucuito Monasterio de la Resurreccion)	Peru, region Puno, prowincja Puno, Chucuito, Apartado 295	1955	dom zakonny podlegający belgijskiemu klasztorowi Saint-Remacle de Wavreumont; 11 zakonników
Opactwo Benedyktynów w Tyńcu	Polska, Tyniec (Kraków)	1044, 1947	36 mnichów, 1 oblat świecki
Klasztor Zwiastowania NMP w Biskupowie	Polska, Biskupów	1987^[19]	pierwotnie podlegał opactwu tynieckiemu, obecnie samodzielny przeorat konwentualny^[1]^[2]; 8 zakonników
Opactwo w Lubiniu	Polska, Lubiń	1070, 1924	11 mnichów oraz oblaci świeccy^[20]
Opactwo Singeverga	Portugalia, gmina Santo Tirso, Roriz	1892	36 mnichów^[21], 100 oblatów świeckich; opactwu podlegają domy zakonne w Angoli (Huambo, Luena) i Portugalii (Lamego, Lizbona, Porto)
Kolegium w Lamego	Portugalia, Lamego		przeorat, podlega opactwu Singeverga
Klasztor w Lizbonie	Portugalia, Lizbona, Rua da Senhora do Monte 44		podlega opactwu Singeverga
Klasztor w Porto (Mosteiro de S. Bento da Vitoria)	Portugalia, Porto		podlega opactwu Singeverga
Klasztor Gihindamuyaga	Rwanda, Butare		podlega belgijskiemu opactwu Maredsous
Klasztor Notre Dame de l'Annonciation de Sovu	Rwanda, Butare		przeorat; zakonnice
Klasztor Przemienia Pańskiego (Premenenia Pána) w Samporze	Słowacja, Sliač, Sampor 50	2010	pierwotnie podlegał opactwu tynieckiemu, obecnie samodzielny przeorat konwentualny^[1]^[2]^[22]; 12 zakonników^[22]
Opactwo św. Andrzeja w Valyermo (St. Andrew's Abbey)	Stany Zjednoczone, Kalifornia, hrabstwo Los Angeles, obszar niemunicypalny Valyermo	1955	klasztor założony przez mnichów z belgijskiego opactwa św. Andrzeja; 24 zakonników, 400 oblatów świeckich
Opactwo Our Lady of Exile	Trynidad i Tobago, Tunapuna, Mount St. Benedict
Klasztor w Terminillo	Włochy, pod Monte Terminillo		afiliowany^[1]^[2]; parafia prowadzona przez Bractwo Zakonne Przemienienia^[23]

Zobacz też

Kongregacja Niepokalanego Poczęcia
Zwiastowanie Pańskie
poznańska Prowincja Zwiastowania Pańskiego pallotynów
Sodalicja Mariańska (pierwotnie Kongregacja Zwiastowania NMP)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Benedyktyni: Zmiana rangi klasztoru w Biskupowie. zyciezakonne.pl, 2012-10-18. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Kapituła Generalna Kongregacji Zwiastowania NMP w Asyżu. tyniec.benedyktyni.pl. [dostęp 2015-06-20].
↑ Polski benedyktyn opatem prezesem. info.wiara.pl. [dostęp 2018-09-15].
↑ Benedyktyni na świecie. benedyktyni.pl. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-18)].
↑ The Benedictines Worldwide. kappadubenedictines.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).
↑ Annunciation Congregation. osbatlas.com. [dostęp 2015-06-20].
↑ Communauté. hurtebise.net. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (fr.).
↑ ^a ^b Etiolles Prieuré Saint Benoît. evry.catholique.fr. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (fr.).
↑ Georgetown – Religious and Secular Institutes. Antilles Episcopal Conference. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).
↑ Our Abbey. kappadubenedictines.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).
↑ Five Houses. kappadubenedictines.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).
↑ Home – Asirvanam Benedictine Monastery. asirvanambenedictines.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).
↑ Daughter Houses. asirvanambenedictines.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).
↑ Our Community. glenstal.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-11)]. (ang.).
↑ Mönche. dormitio.net. [dostęp 2015-06-20]. (niem.).
↑ Priorat Tabgha, See Genezareth. dormitio.net. [dostęp 2015-06-20]. (niem.).
↑ Kommunität der Schwestern. dormitio.net. [dostęp 2015-06-20]. (niem.).
↑ Die Mitglieder unserer Mönchsgemeinschaft. abteistmatthias.de. [dostęp 2015-06-20]. (niem.).
↑ Powstanie wspólnoty. benedyktyni.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)].
↑ Nasza wspólnota. benedyktyni.net. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-28)].
↑ História de Singeverga. mosteirodesingeverga.com. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-23)]. (port.).
↑ ^a ^b Naše spoločenstvo. benediktini.sk. [dostęp 2015-06-20]. (słow.).
↑ Fraternita' Monastica. parrocchiaterminillo.org. [dostęp 2015-06-20]. (wł.).

Uwagi

↑ Klasztory benedyktynek w Polsce należą do innych kongregacji m.in.: Federacja Polska (benedyktynki sakramentki – benedyktynki od nieustającej adoracji Najświętszego Sakramentu): Warszawa, Wrocław, Siedlce; Kongregacja Niepokalanego Poczęcia NMP: Drohiczyn, Jarosław, Krzeszów, Łomża, Przemyśl, Sierpc, Staniątki, Wilno, Wołów, Żarnowiec (na podstawie Atlasu OSB International). Podobnie do oddzielnych kongregacji należą samodzielne zakony oparte na regule św. Benedykta – niektóre z nich nie należą nawet do Konfederacji Benedyktyńskiej: np. polscy kameduli.

Linki zewnętrzne

Zwiastowania (niepełna lista członków Kongregacji Zwiastowania wraz z linkami do stron domowych). tyniec.benedyktyni.pl. [dostęp 2015-06-20].
Congregation of the Annunciation. saintandrewsabbey.com. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).

[bened-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Benedyktyni: Zmiana rangi klasztoru w Biskupowie. zyciezakonne.pl, 2012-10-18. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)].

[tyn-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Kapituła Generalna Kongregacji Zwiastowania NMP w Asyżu. tyniec.benedyktyni.pl. [dostęp 2015-06-20].

[4] Polski benedyktyn opatem prezesem. info.wiara.pl. [dostęp 2018-09-15].

[be-5] Benedyktyni na świecie. benedyktyni.pl. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-18)].

[kap2-6] The Benedictines Worldwide. kappadubenedictines.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).

[atlas-7] Annunciation Congregation. osbatlas.com. [dostęp 2015-06-20].

[hurt-8] Communauté. hurtebise.net. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (fr.).

[etiol-9] Etiolles Prieuré Saint Benoît. evry.catholique.fr. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (fr.).

[guy-10] Georgetown – Religious and Secular Institutes. Antilles Episcopal Conference. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).

[kap-11] Our Abbey. kappadubenedictines.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).

[kap1-12] Five Houses. kappadubenedictines.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).

[asi-13] Home – Asirvanam Benedictine Monastery. asirvanambenedictines.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).

[asi1-14] Daughter Houses. asirvanambenedictines.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (ang.).

[glen-15] Our Community. glenstal.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-11)]. (ang.).

[dor-16] Mönche. dormitio.net. [dostęp 2015-06-20]. (niem.).

[dor1-17] Priorat Tabgha, See Genezareth. dormitio.net. [dostęp 2015-06-20]. (niem.).

[dor2-18] Kommunität der Schwestern. dormitio.net. [dostęp 2015-06-20]. (niem.).

[trew-19] Die Mitglieder unserer Mönchsgemeinschaft. abteistmatthias.de. [dostęp 2015-06-20]. (niem.).

[nysa-20] Powstanie wspólnoty. benedyktyni.org. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)].

[lub-21] Nasza wspólnota. benedyktyni.net. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-28)].

[sing-22] História de Singeverga. mosteirodesingeverga.com. [dostęp 2015-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-23)]. (port.).

[sam-23] Naše spoločenstvo. benediktini.sk. [dostęp 2015-06-20]. (słow.).

[ter-24] Fraternita' Monastica. parrocchiaterminillo.org. [dostęp 2015-06-20]. (wł.).

[uwaga1-3] Klasztory benedyktynek w Polsce należą do innych kongregacji m.in.: Federacja Polska (benedyktynki sakramentki – benedyktynki od nieustającej adoracji Najświętszego Sakramentu): Warszawa, Wrocław, Siedlce; Kongregacja Niepokalanego Poczęcia NMP: Drohiczyn, Jarosław, Krzeszów, Łomża, Przemyśl, Sierpc, Staniątki, Wilno, Wołów, Żarnowiec (na podstawie Atlasu OSB International). Podobnie do oddzielnych kongregacji należą samodzielne zakony oparte na regule św. Benedykta – niektóre z nich nie należą nawet do Konfederacji Benedyktyńskiej: np. polscy kameduli.

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne