Kongres Wolności Kultury (organizacja)
Kongres Wolności Kultury – powstał na zgromadzeniu intelektualistów w Berlinie 26–30 czerwca 1950 roku. Inicjatorami byli: Arthur Koestler, James Burnham, Ernst Reuter, Sidney Hook i Melvin Lasky. Twórcy apelowali o kulturę niezależną od ideologii, o uwolnienie od presji totalitaryzmu. Polakami, którzy brali udział w pracach Kongresu byli: Jerzy Giedroyc, Józef Czapski i Konstanty Jeleński.
Pisma związane z Kongresem wspierała m.in. Farfield Foundation, będąca atrapą CIA.[1]
Bibliografia
- Pierre Grémion, Konspiracja wolności: Kongres Wolności Kultury w Paryżu (1950–1975), przeł. Jan Maria Kłoczowski, Warszawa: PWN 2004.
Przypisy
- ISNI: 0000 0001 2178 0403
- VIAF: 145675051
- LCCN: n50057660
- GND: 2016024-0, 1091784132, 1086334930
- BnF: 123044946
- SUDOC: 095311629
- NLA: 35030522
- NKC: nlk20040147940
- BNE: XX157837
- BIBSYS: 90702805
- CiNii: DA00919360
- PLWABN: 9810554655305606
- NUKAT: n2004010449
- J9U: 987007259809805171
- CANTIC: a11657698
- RISM: 36373
- WorldCat: lccn-n50057660