Konica Minolta Dynax 7D

Konica Minolta Dynax 7D z obiektywem AF 28-75 mm.

Konica Minolta Dynax 7D (W USA Konica Minolta Maxxum 7D, w Japonii α-7 Digital) – pierwsza lustrzanka cyfrowa produkowana przez firmę Konica Minolta w latach 2004-2006, oparta na analogowym modelu Dynax 7.

Premiera aparatu miała miejsce we wrześniu 2004 roku. Była to jedyna wówczas na rynku lustrzanka ze stabilizacją w korpusie. Na rynku amerykańskim aparat dystrybuowany był pod nazwą Konica Minolta Maxxum 7D, natomiast na japońskim – α-7 Digital^[1].

Podstawowe dane techniczne

• typ: lustrzanka cyfrowa z wbudowaną lampą błyskową i wymiennymi obiektywami (bagnet A)
• matryca: rozdzielczość efektywna ok. 6,3 megapikseli
• maksymalna rozdzielczość: 3008×2000 pikseli
• typ przetwornika obrazu: przetwornik CCD formatu APS-C (23,5×15,7 mm)
• czułość ISO: odpowiednik ISO 100-3200
• nośniki: CompactFlash typu I i II
• monitor: LCD o przekątnej 2,5 cala
• stabilizacja obrazu: tak (CCD Anti-Shake)
• waga: ok. 760 g (bez akumulatora i karty pamięci)
• wymiary (szerokość×wysokość×głębokość): 150×106×77,5 mm

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Test lustrzanki Konica Minolta Dynax 7D. fotopolis.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-12)].
• Konica Minolta Maxxum 7D Review (ang.)