Konin Żagański

Konin Żagański

wieś
Kościół pw. św. Bartłomieja w Koninie Żagańskim
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	żagański
Gmina	Iłowa
Liczba ludności (2010)	718
Strefa numeracyjna	68
Kod pocztowy	68-120
Tablice rejestracyjne	FZG
SIMC	0909733
Położenie na mapie gminy Iłowa Konin Żagański
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Konin Żagański
Położenie na mapie województwa lubuskiego Konin Żagański
Położenie na mapie powiatu żagańskiego Konin Żagański
51°32′41″N 15°11′35″E/51,544722 15,193056

Konin Żagański (przed 1945 niem. Kunau) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Iłowa, w północnej części Borów Dolnośląskich.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Konin Żagański. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Jest to największa wieś tej gminy, liczy 730 mieszkańców^[1]. Na terenie wsi znajduje się szkoła podstawowa, przedszkole oraz jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.

Historia

Na początku II wojny światowej (od 26 sierpnia 1939 do kwietnia 1940) w Koninie istniał dulag (od niem. Durchganglager) obóz przejściowy dla jeńców wojennych, wchodzący w skład kompleksu hitlerowskich obozów jenieckich w okolicy Żagania. Nosił on różne nazwy - począwszy od Dulag Halbau/Kunau, przez Dulag A i Dulag C, po Dulag VIII C. Podlegał on, jak i pozostałe obozy (Stalag VIII C Sagan, Stalag VIII E Neuhammer i Stalag 308 Neuhammer) VIII Okręgowi Wojskowemu Wehrmachtu z siedzibą we Wrocławiu. Powstał z przeznaczeniem dla wziętych do niewoli podczas wojny obronnej 1939 roku polskich podoficerów i żołnierzy szeregowych. Dulag był typowym obozem przejściowym - nie posiadał żadnych stałych urządzeń, a jeńcy spali w namiotach. Na początku 1940 roku został zlikwidowany, a 6 tys. jego jeńców przeniesiono do Stalagu VIII A Görlitz oraz Stalagu VIII C Sagan.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[2]:

• kościół filialny pod wezwaniem św. Bartłomieja, z XVI wieku, XVII wieku. Prawdopodobnie pierwsza drewniana budowla sakralna istniała już w XIII w. W 1505 wybudowano kościół murowany z kamienia i rudy darniowej, ceglaną wieżę dobudowano w latach 1594-1595. W latach 20. XVII w. budowlę powiększono, w 1624 powstał późnorenesansowy portal wejściowy do kaplicy. Wystrój świątyni kościoła renesansowy i barokowy, najcenniejszy jest zdekompletowany późnogotycki tryptyk^[3].

Kościoły i związki wyznaniowe

• Kościół rzymskokatolicki
  • kościół pw. św. Bartłomieja, w stylu gotyckim, zbudowany w 1505 r., filia parafii pw. św. Michała Archanioła w Witoszynie
• inne:
  • Świecki Ruch Misyjny „Epifania” - zbór w Koninie Żagańskim.

Przypisy