Koniuszy wielki koronny

Koniuszy wielki koronny (łac. agazo, stabuli Regni praefectus) – urząd dworski I Rzeczypospolitej.

Historia powstania urzędu

Istniał już za czasów Kazimierza Wielkiego, kiedy to nazywano ten urząd konarskim. W końcu XVII wieku został jednym z dygnitarstw państwowych (co formalnie potwierdzono w 1768).

Kompetencje

Koniuszy był zarządcą wszystkich królewskich stajni i stadnin. Dysponował osobnym funduszem wyznaczonym w tym celu. W rzeczywistości obowiązki koniuszych wypełniali podkoniuszy, a sam urząd z czasem stał się czysto tytularnym. Odpowiednikiem koniuszego wielkiego koronnego był na Litwie koniuszy wielki litewski.