Konklawe 1878

Konklawe 1878
Ilustracja
Daty i miejsce
18 – 20 lutego 1878
Kaplica Sykstyńska, Rzym
Główne postacie
Dziekan

Luigi di San Filippo e Sorso

Kamerling

Gioacchino Luigi Pecci

Protoprezbiter

Friedrich von Schwarzenberg

Protodiakon

Prospero Caterini

Wybory
Liczba głosowań

3

Liczba elektorów
• uczestnicy
• nieobecni


61
3

Wybrany papież
Zdjęcie papieża
Gioacchino Luigi Pecci
Przybrane imię: Leon XIII

Konklawe 18-20 lutego 1878konklawe, które wybrało Leona XIII na następcę Piusa IX. Było to ostatnie konklawe, na którym doszło do wyboru papieża w procedurze akcesu.

Śmierć Piusa IX i przygotowania do konklawe

Pius IX zmarł 7 lutego 1878 roku po 31 latach i 7 miesiącach pontyfikatu. Niespełna 8 lat wcześniej Włochy dokonały aneksji Państwa Kościelnego wraz z Rzymem. Pius IX nie uznał tego i ogłosił się „więźniem Watykanu”. Kardynałowie obawiali się, czy w niekorzystnej sytuacji politycznej konklawe będzie mogło odbyć się w Rzymie w atmosferze spokoju i wolności. Rozważano przeniesienie konklawe na Maltę lub do Hiszpanii. Kamerling Pecci oraz subdziekan di Pietro zdołali jednak uzyskać od rządu włoskiego odpowiednie gwarancje, wobec czego zadecydowano, że konklawe odbędzie się na Watykanie.

Lista elektorów

Na konklawe przybyło 61 z 64 kardynałów:

Trzydziestu ośmiu elektorów pochodziło z Włoch, ośmiu z Francji, pięciu z Austro-Węgier (w tym trzech Niemców; Węgier i Chorwat), czterech z Hiszpanii, dwóch z Wielkiej Brytanii, dwóch z Niemiec (w tym Polak Halka-Ledóchowski), po jednym z Belgii i z Portugalii. Czterech mianował jeszcze Grzegorz XVI, pozostali byli nominatami Piusa IX.

Nieobecni

Trzech kardynałów, wszyscy z nominacji Piusa IX:

Kandydaci na papieża

Po najdłuższym w historii, prawie 32-letnim pontyfikacie Piusa IX wszyscy kardynałowie opowiadali się za wyborem papieża w starszym wieku (co najmniej 65 lat), którego pontyfikat byłby znacznie krótszy, „przejściowy”. Po raz pierwszy od XVI wieku wśród kandydatów wymieniano także kardynałów spoza Italii (np. Brytyjczyka Manninga), większość elektorów opowiadała się jednak za zachowaniem dotychczasowej tradycji i wyborem któregoś z Włochów. Za głównych papabile uchodzili kardynałowie Bilio i Pecci. Ten pierwszy był konserwatystą i bliskim współpracownikiem zmarłego papieża, natomiast drugi uchodził za liberała. Większość kardynałów życzyła sobie papieża bardziej otwartego i elastycznego niż Pius IX.

Początek konklawe

Konklawe rozpoczęło się 18 lutego z udziałem 59 elektorów. Kardynał Donnet przybył 19 lutego rano, a kardynał Cardoso tego samego dnia wieczorem, już po drugim głosowaniu. Co niezwykłe, po jego zakończeniu wyniki głosowań zostały podane do publicznej wiadomości. W dwóch pierwszych głosowaniach najwięcej głosów dostali:

a) 18 lutego wieczorem:

  • Pecci – 23
  • Bilio – 7
  • Franchi i de Luca – po 5
  • Monaco – 4
  • Reszta (5 innych kandydatów) – 15

b) 19 lutego:

  • Pecci – 34
  • Bilio – 7
  • Panebianco i Monaco – po 4
  • Franchi i De Luca – po 3
  • Martinelli i Simeoni – po 2
  • Ledóchowski – 1 (głos kard. Deschamps z Belgii, który chciał uhonorować Polaka za jego postawę w czasie Kulturkampfu)

Wybór Leona XIII

W porannym głosowaniu 20 lutego były następujące wyniki:

  • Pecci – 44
  • Bilio – 5
  • Panebianco – 3
  • Monaco, Martinelli i Simeoni – po 2
  • Schwarzenberg, Ferreri i Canossa – po 1

68-letni kardynał Pecci dostał zatem o 3 głosy więcej niż wymagane 2/3. Nowy papież przybrał imię Leona XIII na cześć Leona XII. Koronacja papieska odbyła się 3 marca 1878 w kaplicy Sykstyńskiej zamiast w bazylice św. Piotra bo antyklerykalny rząd obawiał się demonstracji na cześć papieża.

Bibliografia

  • Ambogio Piazzoni „Historia wyboru papieży”, Kraków 2003
  • K. R. Prokop „Polscy kardynałowie”, WAM 2001

Uzupełniające źródła internetowe

Media użyte na tej stronie

Leo XIII.jpg
Pope Leo XIII. Halftone Photomechanical Prints.
Sede vacante.svg
Emblem of the Holy See when the see is vacant.

Graphic reference: