Konkordancja Stronga

Twórca konkordacji James Strong

Konkordancja Stronga (ściślej Pełna Konkordancja Biblii Stronga) – konkordancja Pisma Świętego sporządzona z wykorzystaniem Biblii króla Jakuba (KJV), zredagowana pod przewodnictwem dr. Jamesa Stronga (1822–1894) i pierwotnie opublikowana w 1890 roku. W tym czasie Strong posiadał tytuł profesora nauk teologii egzegetycznej przy Seminarium Teologicznym Drew.

Dzieło to jest typem pełnego odsyłacza każdego słowa z przekładu KJV, tzn. odsyła z powrotem do oryginalnego tekstu.

W odróżnieniu od innych publikacji tego typu, celem konkordancji Stronga nie jest dostarczenie treści lub komentarza na temat Biblii, ale udostępnienie indeksu do Pisma Świętego. Pomaga ona w ten sposób czytelnikowi w odnalezieniu słów, tam gdzie się one pojawiają w Biblii. Indeks ten umożliwia badaczom Biblii ponowne odnalezienie frazy lub wersetu wcześniej badanego lub porównanie, jak podobny aspekt jest poruszony w innej części Pisma Świętego.

Konkordancja Stronga zawiera:

• 8674 hebrajskich słów źródłowych użytych w Starym Testamencie,
• 5624 greckich słów źródłowych użytych w Nowym Testamencie.

James Strong nie stworzył tego dzieła w pojedynkę, ale dzięki wysiłkowi ponad stu współpracowników. Konkordancja ta stała się najszerzej stosowaną konkordancją dla Biblii Króla Jakuba.

Polska wersja konkordancji Stronga, oparta na tekście Biblii gdańskiej i uszeregowana wedle słów greckich i hebrajskich, została opublikowana przez wydawnictwo Na Straży jako „Biblia w systemie Stronga” – ST (2004) i NT (1996, 2007).

Linki zewnętrzne

• Treść Biblii Króla Jakuba ze słownikiem i konkordancją Stronga (wersja z ramkami) (ang.)
• Słownik hebrajski – Konkordancja Stronga (ang.)
• Słownik grecki – Konkordancja Stronga (ang.)
• Przekłady interlinearne Biblii. cezarypodolski.cba.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-10)].
• Oblubienica – Ewangeliczny przekład interlinearny Biblii ze słownikiem wg numeracji Stronga