Konkurs Piosenki Eurowizji 1956
![]() | |||||
Informacje ogólne | |||||
Finał | 24 maja 1956 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Teatro Kursaal, Lugano (Szwajcaria) | ||||
Nadawca | Radiotelevisione svizzera di lingua italiana (RTSI) | ||||
Prowadzący | Lohengrin Filipello | ||||
Informacje dodatkowe | |||||
Kierownik wykonawczy | Rolf Liebermann | ||||
Główny dyrygent | Fernando Paggi | ||||
Występ interwałowy | Les Joyeux Rossignols and Les Trois Ménestrels | ||||
Uczestnicy | |||||
Debiut | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | ||||
Łącznie | 7 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Dwuosobowe jury z każdego kraju, każdy członek indywidualnie przyznawał punkty, prawdopodobnie w skali 1–10; metoda głosowania jest niepewna. | |||||
Zwycięzca | ![]() | ||||
Reprezentant | Lys Assia | ||||
Piosenka | „Refrain” | ||||
Muzyka | Geo Voumard | ||||
Tekst | Emile Gardaz | ||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
1. Konkurs Piosenki Eurowizji został rozegrany w czwartek, 24 maja 1956 w Teatro Kursaal w Lugano. Organizatorem konkursu był szwajcarski radiowy nadawca publiczny Radiotelevisione svizzera (RTSI)[1]. Prowadzącym konkurs był Lohengrin Filipello.
Finał konkursu wygrała Lys Assia, reprezentantka Szwajcarii z piosenką „Refrain”[1].
Przebieg konkursu
Pierwszy konkurs transmitowany był głównie przez publiczne rozgłośnie radiowe, natomiast prezentacja telewizyjna możliwa była jedynie w krajach, które w powojennej sytuacji miały dostęp do odbioru sygnału telewizyjnego[2]. Konkurs odbył się o godz. 21:00 czasu środkowoeuropejskiego.
Występ w przerwie głosowania musiał zostać przedłużony z powodu opóźnień, wywołanych procedurą przyjmowania głosów od jurorów z poszczególnych krajów[1].
Każdy uczestniczący w konkursie kraj wysłał do Lugano dwóch jurorów, z wyjątkiem Luksemburga, dla których przyjazd sędziów był niemożliwy. Regulamin konkursu umożliwiał sędziom oddanie od 1 do 10 punktu na każdą piosenkę, włącznie z tą reprezentującą własny kraj. Szwajcarska komisja dodatkowo miała zezwolenie od EBU do zagłosowania w imieniu Luksemburga. Fakty te mogą sugerować faworyzację Szwajcarii jako zwycięzcy[1].
Utracony zapis
Chociaż konkurs był nagrywany dla telewizji w niektórych krajach europejskich (ze względu na to, że telewizory były wtedy jeszcze dość rzadkie), nie zachowały się żadne kopie, z wyjątkiem powtórnego występu Lys Assii na koniec konkursu[3].
W 2021 w sieci został opublikowany prawie sześciominutowy film z bisem zwycięskiej piosenki, nagrany przez szwajcarskiego fotografa Vincenzo Vicariego, który na swojej stronie internetowej udostępnił także inne zdjęcia z występów na żywo oraz z prób[3].
Wyniki
Nieznane są pełne wyniki konkursu, ponieważ nigdy nie ujawniono całości głosowania. W książce Simona Barclaya The Complete and Independent Guide to the Eurovision Song Contest 2010 uwzględniono pełne wyniki głosowania jury, jednak nie podano źródła informacji[4].
Zwycięska piosenka nie została wydana na rynek[1].
Kraj | L.p. | Artysta | Piosenka | Język | Miejsce | L.p. | Piosenka | Miejsce | Język | Miejsce |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | 1 | Jetty Paerl | „De vogels van Holland” | niderlandzki | b.d. | 8 | Corry Brokken | „Voorgoed voorbij” | niderlandzki | b.d. |
![]() | 2 | Lys Assia | „Das alte Karussell” | niemiecki | 9 | Lys Assia | „Refrain” | francuski | 1 | |
![]() | 3 | Fud Leclerc | „Messieurs les noyés de la Seine” | francuski | 10 | Mony Marc | „Le plus beau jour de ma vie” | francuski | b.d. | |
![]() | 4 | Walter Andreas Schwarz | „Im Wartesaal zum großen Glück” | niemiecki | 11 | Freddy Quinn | „So geht das jede Nacht” | niemiecki | ||
![]() | 5 | Mathé Altéry | „Le temps perdu” | francuski | 12 | Dany Dauberson | „Il est là” | francuski | ||
![]() | 6 | Michèle Arnaud | „Ne crois pas” | francuski | 13 | Michèle Arnaud | „Les amants de minuit” | francuski | ||
![]() | 7 | Franca Raimondi | „Aprite le finestre” | włoski | 14 | Tonina Torrielli | „Amami se vuoi” | włoski |
Przypisy
- ↑ a b c d e Eurovision Song Contest 1956 (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-11-23].
- ↑ 60 years of Eurovision Song Contest – 50s (ang.). W: EBU [on-line]. www.60th.eurovision.tv. [dostęp 2015-02-05].
- ↑ a b Kalvin Lindfors , Uncovering the 1956 Grand Prix, Good Evening Europe!, 9 września 2021 [dostęp 2021-12-25] (ang.).
- ↑ Simon Barclay , The Complete and Independent Guide to the Eurovision Song Contest 2010, Simon Barclay, 17 czerwca 2010, ISBN 978-1-4457-8415-1 [dostęp 2019-05-19] (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Representation of the logo for the Eurovision Song Contest 1956, created using the 1992 Microsoft font Harrington.
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.