Konkurs Piosenki Eurowizji 1958
Informacje ogólne | |||||
Finał | 12 marca 1958 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | |||||
Nadawca | Nederlandse Omroep Stichting (NOS) | ||||
Prowadzący | Hannie Lips | ||||
Występ interwałowy | Metropole Orkest | ||||
Uczestnicy | |||||
Debiut | |||||
Rezygnacja | |||||
Łącznie | 10 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Każdy kraj wyznaczał 10-osobową komisję jurorską, która przyznawała ulubionej piosence po jednym punkcie. | |||||
Zwycięzca | |||||
Reprezentant | |||||
Piosenka | |||||
Muzyka | Pierre Delanoë | ||||
Tekst | Hubert Giraud | ||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
3. Konkurs Piosenki Eurowizji został rozegrany w środę, 12 marca 1958 w studiu AVRO w Hilversum. Organizatorem konkursu był holenderski nadawca publiczny Nederlandse Omroep Stichting (NOS). Koncert poprowadziła dziennikarka telewizyjna Hannie Lips.
Finał konkursu wygrał André Claveau, reprezentant Francji z piosenką „Dors, mon amour” autorstwa Pierre’a Delanoë'a i Huberta Girauda, za którą otrzymał w sumie 27 punktów.
Lokalizacja
Konkurs zorganizowano w Hilversum, mieście położonym na południowy wschód od Amsterdamu. Koncert odbył się w studiu nadawczym AVRO (hol. Algemene Vereniging Radio Omroep), które należało wówczas do holenderskiego nadawcy publicznego działającego w ramach systemu Nederlandse Publieke Omroep.
Sekcja medialna radia jest jednym z największych pracodawców w Hilversum[1]. Scena konkursowa ozdobiona była tulipanami, które są symbolem Holandii[2].
Przebieg konkursu
Podobnie jak podczas konkursu w 1957, jurorzy nie byli obecni w studiu konkursowym, tylko wysyłali wyniki telefonicznie tuż po prezentacji wszystkich utworów konkursowych. Występ reprezentanta Włoch – Domenico Modugno – nie był transmitowany poprawnie w kilku krajach, dlatego zdecydowano, że wokalista zaśpiewa swoją konkursową piosenkę „Nel blu dipinto di blu” jeszcze raz, po zakończeniu prezentacji ostatniego utworu[2].
Niedługo po finale konkursu utwór „Nel blu dipinto di blu” stał się popularny w Stanach Zjednoczonych, gdzie był znany jako „Volare”, i zdobył Nagrody Grammy w kategoriach Najlepszy utwór oraz Najlepsze nagranie[3]. Podczas jubileuszowego konkursu z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji Congratulations w 2005 został okrzyknięty drugą najlepszą eurowizyjną piosenką w historii[2].
Podczas prezentacji konkursowej oraz przed ogłaszaniem wyników jurorów zagrała Orkiestra Metropol pod batutą Dolfa van der Lindena, głównego dyrygenta koncertu[2].
Kraje uczestniczące
W konkursie wzięło udział 10 krajów, w tym debiutująca Szwecja. Z konkursu wycofała się natomiast Wielka Brytania[2].
- Powracający artyści
Podczas konkursu w 1958 wystąpiło kilku wykonawców, którzy reprezentowali swój kraj podczas poprzednich konkursów. Corry Brokken z Holandii oraz Fud Leclerc z Belgii reprezentowali swój kraj podczas inauguracyjnej edycji konkursu, natomiast Margot Hielscher reprezentowała Niemcy podczas konkursu w 1957. Reprezentująca Szwajcarię Lys Assia zwyciężyła w finale konkursu w 1956, reprezentowała kraj także w finale w 1957[2].
Wyniki
- Finał
Lp. | Kraj | Język | Artysta | Piosenka | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Włochy | włoski | Domenico Modugno | „Nel blu dipinto di blu” | 3 | 13 |
2 | Holandia | niderlandzki | Corry Brokken | „Heel de wereld” | 9 | 1 |
3 | Francja | francuski | André Claveau | „Dors, mon amour” | 1 | 27 |
4 | Luksemburg | francuski | Solange Berry | „Un grand amour” | 9 | 1 |
5 | Szwecja | szwedzki | Alice Babs | „Lilla stjärna” | 4 | 10 |
6 | Dania | duński | Raquel Rastenni | „Jeg rev et blad ud af min dagbog” | 8 | 3 |
7 | Belgia | francuski | Fud Leclerc | „Ma petite chatte” | 5 | 8 |
8 | Niemcy | niemiecki | Margot Hielscher | „Für zwei Groschen Musik” | 7 | 5 |
9 | Austria | niemiecki | Liane Augustin | „Die ganze Welt braucht Liebe” | 5 | 8 |
10 | Szwajcaria | niemiecki, włoski | Lys Assia | „Giorgio” | 2 | 24 |
Legenda:
1. miejsce
- Tabela punktacyjna finału
Punkty | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Suma punktów | Włochy | Holandia | Francja | Luksemburg | Szwecja | Dania | Belgia | Niemcy | Austria | Szwajcaria | ||||||||||
Uczestnicy konkursu | Włochy | 13 | 1 | 1 | – | 1 | – | 4 | 4 | 1 | 1 | |||||||||
Holandia | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | ||||||||||
Francja | 27 | 6 | – | 1 | 1 | 9 | 1 | 1 | 7 | 1 | ||||||||||
Luksemburg | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | ||||||||||
Szwecja | 10 | – | 2 | – | 3 | – | 1 | – | 1 | 3 | ||||||||||
Dania | 3 | – | 1 | 1 | – | 1 | – | – | – | – | ||||||||||
Belgia | 8 | – | – | – | – | 1 | 1 | 5 | – | 1 | ||||||||||
Niemcy | 5 | – | – | 2 | – | 1 | – | 1 | 1 | – | ||||||||||
Austria | 8 | – | – | 3 | 1 | 1 | – | 1 | – | 2 | ||||||||||
Szwajcaria | 24 | 4 | 6 | 3 | 5 | 4 | – | 2 | – | – |
Międzynarodowi nadawcy oraz głosowanie
Spis poniżej przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1958 wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa. Każdy krajowy nadawca miał również swojego komentatora całego konkursu, który relacjonował w ojczystym języku przebieg koncertu. Nazwiska każdego z nich również są podane poniżej[4]:
- Kolejność głosowania i krajowi sekretarze
- Komentatorzy
- Austria – Peter Alexander (ORF)
- Belgia – Arlette Vincent (INR), Nand Baert (NIR)
- Dania – Gunnar Hansen (Statsradiofonien TV)
- Francja – Pierre Tchernia[6] (RTF)
- Holandia – Siebe van der Zee[7] (NTS)
- Luksemburg – Jacques Navadic (Télé-Luxembourg)
- Niemcy – Wolf Mittler (Deutsches Fernsehen)
- Szwajcaria – Theodor Haller (TV DRS), Georges Hardy (TSR)
- Szwecja – Jan Gabrielsson (Sveriges Radio-TV)[8]
- Włochy – Bianca Maria Piccinino (Programma Nazionale)
- Wielka Brytania – Peter Haigh (BBC Television Service), Tom Sloan (BBC Light Programme)
Przypisy
- ↑ Van Hilvertshem tot Hilversum. hilversum.nl. [dostęp 2013-04-30]. (niderl.).
- ↑ a b c d e f Eurovision Song Contest 1958. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-04-29]. (ang.).
- ↑ Past Winners Search-GRAMMY.COM. grammy.com. [dostęp 2013-04-29]. (ang.).
- ↑ Eurovision 1958 Cast and Crew. IMDb. [dostęp 2013-04-30].
- ↑ Swedish Spokesmen 1958. Infosajten.com. [dostęp 2013-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)]. (ang.).
- ↑ CONCOURS EUROVISION DE LA CHANSON 1958. Songcontest.free.fr. [dostęp 2013-04-30]. (fr.).
- ↑ Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival. [w:] Eurovision Artists [on-line]. (niderl.).
- ↑ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (2006), s. 14. Sztokholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: nl:Nederlandse Televisie Stichting, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Conductor Franck Pourcel, host Hannie Lips and winning singer André Claveau after the 1958 Eurovision Song Contest in Hilversum
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Autor: nl:Nederlandse Televisie Stichting, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Eurovision 1958 scoreboard
Autor: NTS, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Domenico Modugno at the 1958 Eurovision Song Contest in Hilversum