Konkurs Piosenki Eurowizji 1962

Konkurs Piosenki Eurowizji 1962

Informacje ogólne
Finał	18 marca 1962
Miejsce	Villa Louvigny, Luksemurg (Luksemburg)
Nadawca	Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion (CLT)
Prowadzący	Mireille Delannoy
Występ interwałowy	Achille Zavatta
Uczestnicy
Łącznie	16 reprezentacji
Mapa uczestników      Państwa uczestniczące w finale.
Głosowanie
Każdy kraj wyznaczał 10-osobowe jury, które przyznało trzem ulubionym piosenkom kolejno 3,2 lub 1 punkt. Punkty poszczególnych sędziów zsumowano i stworzono punktację krajową.
Zero punktów	Austria  Belgia  Hiszpania  Holandia
Zwycięzca	Francja
Reprezentant	Isabelle Aubret
Piosenka	„Un premier amour”
Muzyka	Roland Valade
Tekst	Claude Henri Vic
Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 1961 1963 ►

7. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 18 marca 1962 w Villa Louvigny w Luksemburgu przez krajowego nadawcę publicznego CLT, dzięki zwycięstwu reprezentanta Luksemburgu podczas konkursu w 1961^[1].

Koncert finałowy prowadziła Mireille Delannoy, a zwyciężczynią została reprezentantka Francji – Isabelle Aubret, który za utwór „Un premier amour” otrzymała 26 punktów^[1].

Pierwszy raz w historii konkursu któryś z uczestników zdobył zero punktów, stając się tzw. „nul-pointerem”^[1]. W tym roku aż cztery kraje nie zdobyły ani jednego głosu: Austria, Belgia, Holandia i Hiszpania^[1].

Po występie Francji nastąpiła krótka przerwa w zasilaniu prądu, która zakłóciła transmisję koncertu w telewizji. Podobna sytuacja miała miejsce w trakcie holenderskiej prezentacji, która z powodu usterki niemal w całości odbyła się w ciemności^[1].

Lokalizacja

Luksemburg

Lokalizacja w Wielkim Księstwie Luksemburga.

Na organizację konkursu w 1962 wybrano Villa Louvigny. Budynek służył jako siedziba nadawcy Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion, poprzednika RTL Group. Budynek siedziby znajduje się w Municipal Park w dystrykcie Ville Haute^[1].

Kraje uczestniczące

W konkursie uczestniczyli reprezentanci wszystkich 16 nadawców publicznych, którzy brali udział w konkursie w 1961.

W konkursie uczestniczyło kilku wykonawców, którzy brali udział w poprzednich konkursach. Reprezentantem Belgii po raz czwarty został Fud Leclerc, który wcześniej startował w konkursie w 1956, 1958 i 1960. Reprezentujący Francję Jean Philippe brał udział w finale konkursu w 1959. Camillo Felgen i François Deguelt startowali w barwach, kolejno, Luksemburgu i Monako w finale konkursu w 1960.

Każdemu reprezentantowi towarzyszyła orkiestra, którą kierował wyznaczony przez kraj dyrygent.

Wyniki

Lp. Kraj Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty 1 Finlandia fiński Marion Rung „Tipi-tii” 7 4 2 Belgia francuski Fud Leclerc „Ton nom” 13 0 3 Hiszpania hiszpański Victor Balaguer „Llámame” 13 0 4 Austria niemiecki Eleonore Schwarz „Nur in der Wiener Luft” 13 0 5 Dania duński Ellen Winther „Vuggevise” 10 2 6 Szwecja szwedzki Inger Berggren „Sol och vår” 7 4 7 RFN niemiecki Conny Froboess „Zwei kleine Italiener” 6 9 8 Holandia niderlandzki De Spelbrekers „Katinka” 13 0 9 Francja francuski Isabelle Aubret „Un premier amour” 1 26 10 Norwegia norweski Inger Jacobsen „Kom sol, kom regn” 10 2 11 Szwajcaria francuski Jean Philippe „Le retour” 10 2 12 Jugosławia serbsko-chorwacki Lola Novaković „Ne pali svetlo u sumrak” 4 10 13 Wielka Brytania angielski Ronnie Carroll „Ring-A-Ding Girl” 4 10 14 Luksemburg francuski Camillo Felgen „Petit bonhomme” 3 11 15 Włochy włoski Claudio Villa „Addio, addio” 9 3 16 Monako francuski Francois Deguelt „Dis rien” 2 13 Legenda:      1. miejsce Tabela wyników Jury Finlandia Belgia Hiszpania Austria Dania Szwecja Niemcy Holandia Francja Norwegia Szwajcaria Jugosławia Wielka Brytania Luksemburg Włochy Monako Uczestnicy konkursu Finlandia   1 3 Belgia   Hiszpania   Austria   Dania   1 1 Szwecja 3   1 Niemcy 2 1   2 2 2 Holandia   Francja 2 2 2 3 3   3 3 3 1 1 2 1 Norwegia 2   Szwajcaria 2   Jugosławia 1 1 2 3   3 Wielka Brytania 3 1 2 2 2   Luksemburg 3 3 1 1   3 Włochy 1 2   Monako 3 1 3 1 2 3   KRAJE UPORZĄDKOWANIE WEDŁUG KOLEJNOŚCI WYSTĘPÓW Międzynarodowi nadawcy i głosowanie Poniższy spis przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1961 wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa, a także nazwiskami komentatorów relacjonujących koncert dla lokalnych telewidzów[18]. Kolejność głosowania i krajowi sekretarze  Monako – nieznany  Włochy – Enzo Tortora  Luksemburg – nieznany  Wielka Brytania – Alex Macintosh[19]  Jugosławia – Mladen Delić  Szwajcaria – Alexandre Burger  Norwegia – Kari Borg Mannsåker  Francja – nieznany  Holandia – Ger Lugtenburg  Niemcy- nieznany  Szwecja – Tage Danielsson  Dania – Claus Toksvig  Austria – nieznany  Hiszpania – Diego Ramírez Pastor[20]  Belgia – Arlette Vincent[21]  Finlandia – Poppe Berg[22] Komentatorzy  Austria – Emil Kollpacher (ORF)  Belgia – Nicole Védrès (RTB), Willem Duys(BRT)[21]  Dania – nieznany (DR TV)  Finlandia – Aarno Walli (Suomen Televisio)[22]  Francja – Pierre Tchernia (RTF)[21]  Hiszpania – Federico Gallo (TVE)[20]  Holandia – Willem Duys[23] (NTS)  Jugosławia – Ljubomir Vukadinović (Televizija Beograd), Gordana Bonetti (Televizija Zagreb), Tomaž Terček (Televizija Ljubljana)  Luksemburg – Pierre Tchernia (Télé-Luxembourg)[21]  Monako – Roberto Beauvais (Télé Monte Carlo)[21]  Niemcy – Ruth Kappelsberger (Deutsches Fernsehen)  Norwegia – Odd Grythe (NRK i NRK P1)  Szwajcaria – Theodor Haller (TV DRS), Georges Hardy (TSR), Giovanni Bertini (TSI)[21]  Szwecja – Jan Gabrielsson[24] (Sveriges Radio-TV i SR P1)  Włochy – Renato Tagliani (Programma Nazionale)  Wielka Brytania – David Jacobs (BBC TV), Peter Haigh (BBC Light Programme) Przypisy ↑ a b c d e f Eurovision Song Contest 1962 (ang.). W: Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Tipi-tii Marion Rung. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Ton nom Fud Leclerc. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Llámame Victor Balaguer. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Nur in der Wiener Luft Eleonore Schwarz. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Vuggevise Ellen Winther. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Sol och vår Inger Berggren. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Zwei kleine Italiener Conny Froboess. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Katinka De Spelbrekers. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Un premier amour Isabelle Aubret. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Kom sol, kom regn Inger Jacobsen. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Le retour Jean Philippe. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Ne pali svetlo u sumrak Lola Novaković. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Ring-A-Ding Girl Ronnie Carroll. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Petit bonhomme Camillo Felgen. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Addio, addio Claudio Villa. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Dis rien François Deguelt. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Eurovision 1962 Cast and Crew. IMDb. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Gordon Roxburgh „Songs For Europe The United Kingdom at The Eurovision Song Contest Volume One: The 1950s and 1960s”, Telos, UK, 2012, s. 295 isbn=978-1-84583-065-6. ↑ a b FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010 (hiszp.). eurosongcontest.phpbb3.es. [dostęp 2013-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)]. ↑ a b c d e f CONCOURS EUROVISION DE LA CHANSON 1962 (fr.). songcontest.free.fr. [dostęp 2013-05-04]. ↑ a b Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? (fiń.). viisukuppila.fi. [dostęp 2013-05-04]. ↑ Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival (niderl.). W: Eurovision Artists [on-line]. ↑ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (2006), s. 34. Sztokholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2. Linki zewnętrzne Konkurs Piosenki Eurowizji Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji Gospodarze Nagrody im. Marcela Bezençona Prezenterzy Udział Zwycięzcy OGAE 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Państwa uczestniczące w Konkursie Piosenki Eurowizji Aktywne[A] Albania Armenia Australia Austria Azerbejdżan Belgia Bułgaria Chorwacja Cypr Czarnogóra Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Gruzja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Izrael Litwa Łotwa Macedonia Północna Malta Mołdawia Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rumunia San Marino Serbia Słowenia Szwajcaria Szwecja Ukraina Wielka Brytania Włochy Nieaktywne[B] Andora Białoruś Bośnia i Hercegowina Luksemburg Maroko Monako Rosja Słowacja Turcja Węgry Nieistniejące Jugosławia Serbia i Czarnogóra Nieudane debiuty Katar Liechtenstein Liban Tunezja ↑ Państwa uczestniczące w nadchodzącym konkursie ↑ Państwa nieuczestniczące w ostatnim lub nadchodzącym konkursie