Konkurs Piosenki Eurowizji 1965
Informacje ogólne | |||||
Finał | 20 marca 1965 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | |||||
Nadawca | |||||
Prowadzący | Renata Mauro | ||||
Informacje dodatkowe | |||||
Reżyser | Romolo Siena | ||||
Główny dyrygent | Gianni Ferrio | ||||
Występ interwałowy | |||||
Uczestnicy | |||||
Debiut | |||||
Powrót | |||||
Łącznie | 18 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Każdy kraj wyznaczał 10 jurorów, którzy mieli do dyspozycji po trzy punkty, które mogli podzielić na jedną, dwie lub trzy piosenki. Po zsumowaniu punktów pierwsze, drugie i trzecie miejsce otrzymywało, kolejno 5, 3 i 1 pkt. Jeśli tylko jedna piosenka otrzyma od jurorów punkty, dostawała 9 pkt, a jeśli wyróżnione zostały dwa utwory – 6 i 3 pkt. | |||||
Zero punktów | |||||
Zwycięzca | |||||
Reprezentant | |||||
Piosenka | |||||
Tekst i muzyka | Serge Gainsbourg | ||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
10. Konkurs Piosenki Eurowizji 1965 został zorganizowany 20 marca 1965 w Neapolu przez włoskiego nadawcę publicznego Radiotelevisione italiana (Rai) dzięki zwycięstwie Giglioli Cinquetti, reprezentantki Włoch, w konkursie w 1964 roku.
Finał konkursu, który prowadziła Renata Mauro, wygrała France Gall, reprezentantka Luksemburga z utworem „Poupée de cire, poupée de son” Serge’a Gainsbourga, za który zdobyła łącznie 32 punkty[1].
Lokalizacja
Konkursu przeprowadzono w Sala di Concerto della RAI, którą zbudowano na przełomie lat 50. i 60. XX wieku. Budynek znajduje się w Viale Marconi 9, w dystrykcie Fuorigrotta niedaleko Stadio San Paolo. W hali znajdują się trzy studia telewizyjne o łącznej powierzchni 1227 m²[2].
Kraje uczestniczące
W konkursie wzięła udział rekordowa liczba 18 krajów, w tym debiutująca Irlandia oraz powracająca po rocznej przerwie Szwecja[1]. W stawce konkursowej pojawili się wykonawcy, którzy brali udział w poprzednich konkursach. Reprezentantka Hiszpanii Conchita Bautista uczestniczyła w finale konkursu w 1961, Vice Vukov z Jugosławii startował w konkursie w 1963, a Udo Jürgens z Austrii reprezentował kraj w finale konkursu w 1964.
Każdemu reprezentantowi towarzyszyła orkiestra, którą kierował wyznaczony przez kraj dyrygent. Głównym dyrygentem konkursu był Gianni Ferrio[3], który dyrygował orkiestrą w trakcie występów reprezentacji Irlandii, Austrii i Włoch. Ponadto orkiestrze dyrygowali: Dolf van der Linden (Holandia), Eric Robinson (Wielka Brytania), Adolfo Ventas Rodríguez (Hiszpania), Alfred Hause (Niemcy), Øivind Bergh (Norwegia), Gaston Nuyts (Belgia), Raymond Bernard (Monako), William Lind (Szwecja), Franck Pourcel (Francja), Fernando de Carvalho (Portugalia), Arne Lamberth (Dania), Alain Goraguer (Luksemburg), George de Godzinski (Finlandia), Radivoj Spasić (Jugosławia) i Mario Robbiani (Szwajcaria).
Wyniki
Lp. | Kraj | Język[4] | Artysta | Piosenka | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() | niderlandzki | Conny Van Der Bos | „'t is genoeg” | 11 | 5 |
2 | ![]() | angielski | Kathy Kirby | „I Belong” | 2 | 26 |
3 | ![]() | hiszpański | Conchita Bautista | „¡Qué bueno, qué bueno!” | 15 | 0 |
4 | ![]() | angielski | Butch Moore | „Walking the Streets in the Rain” | 6 | 11 |
5 | ![]() | niemiecki | Ulla Wiesner | „Paradies, wo bist du?” | 15 | 0 |
6 | ![]() | niemiecki | Udo Jürgens | „Sag ihr, ich lass' sie grüßen” | 4 | 16 |
7 | ![]() | norweski | Kirsti Sparboe | „Karusell” | 13 | 1 |
8 | ![]() | niderlandzki | Lize Marke | „Als het weer lente is” | 15 | 0 |
9 | ![]() | francuski | Marjorie Noël | „Va dire à l'amour” | 9 | 7 |
10 | ![]() | angielski | Ingvar Wixell | „Absent Friend”[a] | 10 | 6 |
11 | ![]() | francuski | Guy Mardel | „N'avoue jamais” | 3 | 22 |
12 | ![]() | portugalski | Simone de Oliveira | „Sol de inverno” | 13 | 1 |
13 | ![]() | włoski | Bobby Solo | „Se piangi, se ridi” | 5 | 15 |
14 | ![]() | duński | Birgit Brüel | „For din skyld” | 7 | 10 |
15 | ![]() | francuski | France Gall | „Poupée de cire, poupée de son” | 1 | 32 |
16 | ![]() | fiński | Viktor Klimenko | „Aurinko laskee länteen” | 15 | 0 |
17 | ![]() | serbsko-chorwacki | Vice Vukov | „Čežnja” | 12 | 2 |
18 | ![]() | francuski | Yovanna | „Non, à jamais sans toi” | 8 | 8 |
- Tabela punktacyjna
Wyniki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Holandia | Wielka Brytania | Hiszpania | Irlandia | Niemcy | Austria | Norwegia | Belgia | Monako | Szwecja | Francja | Portugalia | Włochy | Dania | Luksemburg | Finlandia | Jugosławia | Szwajcaria | |||||||||||||||||||||||||||
Uczestnicy konkursu | Holandia | – | – | – | – | – | 5 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||||||||||||||||||
Wielka Brytania | – | 5 | – | – | – | 1 | 6 | – | 3 | – | – | 1 | 5 | – | – | – | 5 | |||||||||||||||||||||||||||
Hiszpania | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Irlandia | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 3 | 5 | – | – | – | 3 | – | |||||||||||||||||||||||||||
Niemcy | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Austria | – | 3 | – | 5 | – | – | – | – | – | – | 5 | 3 | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Norwegia | – | – | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Belgia | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Monako | – | 5 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 | |||||||||||||||||||||||||||
Szwecja | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 3 | – | 3 | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Francja | 1 | – | 3 | 1 | 3 | – | – | – | 5 | – | – | – | – | 3 | 1 | 5 | – | |||||||||||||||||||||||||||
Portugalia | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Włochy | 3 | 1 | – | – | 1 | – | – | 3 | 3 | – | 3 | – | – | 1 | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Dania | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | – | – | – | 5 | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Luksemburg | 5 | – | 1 | 3 | 5 | 5 | 3 | – | – | 1 | – | – | – | 1 | 5 | – | 3 | |||||||||||||||||||||||||||
Finlandia | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Jugosławia | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
Szwajcaria | – | – | – | – | – | 3 | – | – | – | – | 5 | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||
KRAJE UPORZĄDKOWANE SĄ WEDŁUG KOLEJNOŚCI WYSTĘPOWANIA |
Międzynarodowi nadawcy i głosowanie
Spis poniżej przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1965 roku wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa. Każdy krajowy nadawca miał również swojego komentatora całego festiwalu, który relacjonował w ojczystym języku przebieg konkursu. Nazwiska każdego z nich również są podane poniżej.
Lp. | Kraj | Sekretarz | Komentator | Nadawca |
---|---|---|---|---|
01 | ![]() | Dick van Bommel[5] | Teddy Scholten | Nederland 1[6] |
02 | ![]() | Michael Aspel | David Jacobs | BBC1 |
David Gell | BBC Light Programme | |||
03 | ![]() | Pepe Palau | Federico Gallo | TVE[7] |
04 | ![]() | Frank Hall | Bunny Carr | Telefís Éireann |
Kevin Roche | Radio Éireann | |||
05 | ![]() | Lia Wöhr | Hermann Rockmann | ARD Deutsches Fernsehen[8] |
06 | ![]() | Ernst Grissemann | Emil Kollpacher | ORF |
07 | ![]() | Sverre Christophersen[9] | Erik Diesen | NRK/NRK P1[9] |
08 | ![]() | Nand Baert | Herman Verelst | BRT |
Paule Herreman | RTB[10] | |||
09 | ![]() | TBD | Pierre Tchernia | Télé Monte Carlo |
10 | ![]() | Edvard Matz | Berndt Friberg | Sveriges Radio-TV i SR P1[11] |
11 | ![]() | TBD | Pierre Tchernia | Première Chaîne ORTF[12] |
12 | ![]() | Maria Manuela Furtado | Henrique Mendes | RTP |
13 | ![]() | Renato Tagliani | Renato Tagliani | Programma Nazionale |
14 | ![]() | Bent Henius | TBC | DR TV |
15 | ![]() | TBC | Pierre Tchernia | Télé-Luxembourg[12] |
16 | ![]() | Poppe Berg[13] | Aarno Walli | TV-ohjelma 1[14] |
17 | ![]() | TBD | Miloje Orlović | RTV Beograd (JRT) |
Mladen Delić | RTV Zagreb (JRT) | |||
Tomaž Terček | RTV Ljubljana (JRT) | |||
18 | ![]() | Alexandre Burger | Theodor Haller | TV DRS |
Georges Hardy | TSR | |||
Giovanni Bertini | TSI |
Uwagi
- ↑ Ingvar Wixell, zamiast wykonać szwedzkojęzyczne „Annorstädes vals”, wykonał anglojęzyczną wersję utworu - „Absent Friend”. Nie było to złamaniem regulaminu, ale rok później Europejska Unia Nadawców wprowadziła zapis dotyczący obowiązku śpiewania przez każdego reprezentanta w jego języku narodowym, uniemożliwiając tym samym śpiewanie w języku angielskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c Eurovision Song Contest 1965. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-07]. (ang.).
- ↑ Archivio della canzone napoletana. radio.rai.it. [dostęp 2013-05-07]. (wł.).
- ↑ Conductors 1965. [dostęp 2013-05-07].
- ↑ 1965 – 10th edition. diggiloo.net. [dostęp 2013-05-07]. (ang.).
- ↑ „18 landen azen op het Eurovisie-goud”, Limburgsch Dagblad, 20 marca 1965.
- ↑ Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival. [w:] Eurovision Artists [on-line]. (niderl.).
- ↑ FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010. Eurosongcontest.phpbb3.es. [dostęp 2013-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)]. (port.).
- ↑ www.tvprogramme.net, www.tvprogramme.net [dostęp 2017-11-24] .
- ↑ a b Dyrseth, Seppo (OGAE Norway).
- ↑ The Eurovision Song Contest (1965) – Full Cast & Crew – IMDb, www.imdb.com [dostęp 2017-11-24] .
- ↑ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (2006), s. 54. Sztokholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2.
- ↑ a b Christian Masson: 1965 – Naples. Songcontest.free.fr. [dostęp 2013-05-07]. (fr.).
- ↑ Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila. Viisukuppila.fi. [dostęp 2013-05-07]. (fiń.).
- ↑ Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila. Viisukuppila.fi. [dostęp 2013-05-07]. (fiń.).
Media użyte na tej stronie
Flaga Finlandii
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Spanish State. It was adopted on 11 October 1945 with Reglamento de Banderas Insignias y Distintivos (Flags, Ensigns and Coats of Arms Bill)
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Serge Gainsbourg, France Gall & Mario Del Monaco at the Eurovision Song Contest 1965